Dzieło Platona jest najprawdopodobniej najwcześniejszą zachowaną utopią(albo antyutopią). Książka została napisana w formie dialogu. Każda księga jest dyskusją Sokratesa z swoim oponentem na różne tematy dotyczące państwa idealnego. W swoim wybitnym dziele Platon dywaguje na takie tematy jak czym jest sprawiedliwość, jakie powinno być społeczeństwo, jaka powinna być sztuka i filozofia itd. Wszystko oczywiście w formie dialogu wypełnionego erystyką dialektyczną. Zazwyczaj jeden z bohaterów stawia jakąś dziwną tezę, a jego oponent "obala" tą tezę dziwnymi analogiami i argumentami aż w końcu dojdą do jakiegoś dziwnego wniosku.

W ten sposób Platon rozpoczął niekończące się pasmo tworzenia różnych wspaniałych planów i utopii przez socjalistów, oczywiście wszystko w imię wyższego dobra i szczęścia państwa. Szkoda, że autor nie zwrócił uwagę na to, że państwo jest tylko zbiorem jednostek. Więc "państwo" nie może być szczęśliwe, jeśli jego członkowie mają poświęcać własne szczęście w imię "wyższych" celów. Ale wtedy nawet nie istniało pojęcie praw jednostkowych, więc nie ma co się dziwić. Opisany przez autora raj jest po prostu państwem socjalistycznym, różniącym się od współczesnych socjalistycznych utopii brakiem egalitaryzmu. Warto jednak pamiętać, że społeczeństwo bezklasowe nigdy nie istniało i istnieć nie będzie, ponieważ ludzie nie są jednolitą masą, którą można dowolnie kształtować.

W państwie Platona mają znajdować się 3 klasy. Pierwszą i najważniejszą z nich ma być klasa filozofów, którzy mieliby zarządzać społeczeństwem i wymyślać nowe plany. Drugą klasą jest klasa strażników, która miała dbać o porządek i bezpieczeństwo w państwie. Ostatnią klasą byliby wszyscy pozostali ludzie. Warto zwrócić uwagę na to, że w współczesnych państwach socjalistycznych zawsze wytwarzały się 3 klasy: rządzących planistów, którzy pełnili rolę filozofów, wojska, milicji i średnich urzędników jako strażników, oraz zwykłych proletariuszy, którzy mieli na wszystko pracować. Klasy strażników i filozofów miałyby najpierw przejść przez odpowiednią edukację, która miałaby przystosować ich do swojej roli. O ostatniej klasie nie wspomina prawie wcale. Jednak nie jest to niczym dziwnym, skoro już druga klasa jest dla niego zwykłym bydłem. Platon nawet robi analogie w wychowywaniu tych klas do hodowli zwierząt. Używa nawet odpowiedniego słownictwa, takie jak trzoda owiec i wilki które miałyby jej pilnować. Autor był homoseksualistą, więc proponował bardzo postępowe rozwiązania w kwestiach stosunków damsko-męskich. Uważał, że ludzi powinno się dobierać do rozmnażania tak jak dopiera się bydło(bo po co komu związki, miłość itd. Ludzie muszą mieć czas, aby zasuwać w kopalniach i na roli). Urodzone później dzieci miałyby być odbierane rodzicom na wychowanie przez państwo. Wszystko miało na celu stworzenie jednej wielkiej rodziny, gdzie wszystkie dzieci byłyby wspólne. Oczywiście dzieci urodzone bez zezwolenia państwa powinny być zabijane, aby nie zanieczyszczać raju śmieciem ludzkim.

W platońskim raju wszystko powinno być państwowe, aby ludzie nie kierowali się zyskiem tylko wyższym dobrem. Sztuka powinna być całkowicie kontrolowana przez państwo, aby zapewnić odpowiednie środowisko idealnym obywatelom. Tak właściwie życie obywateli powinno być całkowicie podporządkowane państwu. Warto także wspomnieć o tym, że Platon uważa, że najpierw trzeba oczyścić społeczeństwo ze złych obyczajów i ludzi, aby można było zrealizować jego wspaniały plan. Cytując Księgę VI:
" Oni by się powinni - mówię - wziąć do państwa i do obyczajów ludzkich jak do obrazu i naprzód oczyścić podłoże, co wcale nie jest rzeczą łatwą."
Filozofia platońska miała olbrzymi wpływ na wszystkie nauki społeczne. Po Platonie przybyła cała masa naśladowców stawiających się ponad społeczeństwem w roli boga. Jego idee zainspirowały miliony ludzi do naprawy społeczeństwa i inspirują nadal. Podjęto także wiele prób zrealizowania takich planów w imię wyższego dobra i altruizmu. Np. pewien malarz postanowił oczyścić podłoże przez ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, aby źli Żydzi nie mogli dalej wyzyskiwać biednych niemieckich robotników za pomocą spekulacji i bankierstwa. Inni postanowili po prostu wyciąć jak chwasty wszystkich którzy coś posiadali, ponieważ na pewno zdobyli to niesprawiedliwie. Wszystko miało oczywiście na celu stworzenie jednej wielkiej rodziny, jednak jakoś nie wyszło.

Podsumowując Platon rozpoczął destrukcyjny proces wymyślania i prób tworzenia nowych wspaniałych światów, w których cała ziemia byłaby jedną wielką rodziną. A tym, którym nie podobało by się w nowym raju, po prostu wywieziono by do lasu i strzelono w potylicę. Warto wiedzieć od kogo to się wszystko zaczęło. Nie polecam tego dzieła nikomu.

Dzieło Platona jest najprawdopodobniej najwcześniejszą zachowaną utopią(albo antyutopią). Książka została napisana w formie dialogu. Każda księga jest dyskusją Sokratesa z swoim oponentem na różne tematy dotyczące państwa idealnego. W swoim wybitnym dziele Platon dywaguje na takie tematy jak czym jest sprawiedliwość, jakie powinno być społeczeństwo, jaka powinna być sztuka...