Tak to jest, jak się pisze opinię 1,5 miesiąca po skończeniu lektury… Książce dałam ocenę 6/10, choć jak dziś o niej myślę, to wydaje mi się, że na 7/10 spokojnie zasługuje.

Nie jest to przewodnik po Afryce. Nie jest to wprost dziennik ani reportaż. Jak sam tytuł wskazuje, to właśnie notatki z Afryki. Niespieszne, momentami nostalgiczne, osobiste. Zresztą, o tym jaka jest to książka najlepiej mówi sam autor:

"Jeśli poczują się Państwo poirytowani, że jest to książka zbyt osobista, intymna, że nie przypomina niczego, co już znacie, to może dobrze. Tylko tak mogło być. Jeżeli ktoś nazwie ją albumem fotograficznym, sprawi mi przyjemność. Gdy uzna, że to książka o Afryce, nie będę się spierał. Na nieprzyjemny zarzut, że jest w istocie autobiografią, nie będę umiał odpowiedzieć, zażenowany, przyłapany na gorącym uczynku. Sam myślę o «Bieli» jak o notatkach na marginesach książek, które zawsze mam ze sobą w podróży, bo lubię rozmawiać ze znacznie mądrzejszymi od siebie."

Rzeczywiście, w książce jest ogrom zdjęć z Afryki. Zdjęć takich, jakie lubię – nie tylko widoków, ale przede wszystkim ludzi w ich codziennym otoczeniu. Zdjęcia, jak i właściwie cała książka, to uchwycone chwile, które przydarzyły się autorowi na tym magicznym kontynencie. Obraz Afryki, jaki się z tych chwil wyłania nie jest bynajmniej idylliczny. Gdyby ktoś zapomniał, to autor przypomina – Afryka jest piękna, owszem, ale też niebezpieczna. Różnorodność spotykana na każdym kroku to wspaniała okazja do poznania innej kultury, ale też ryzyko popadnięcia w tarapaty.

Językowo – czytało się to dobrze. Autor naprawdę rewelacyjnie oddał klimat niespieszności, powolnej kontemplacji Afryki. Jest nieco poetycko, słowa są właściwie dobrane. Owszem, zdarzyły się autorowi wpadki z wędrowaniem przez „jelita dżungli” lub oglądanie „biszkoptu słońca”, ale sam styl, czasem krótkie urywane frazy – bardzo mi odpowiadały i nadawały odpowiedni klimat całej książce.

Jednego po tej lekturze można być pewnym – Marcin Kydryński prawdziwie zafascynowany jest Afryką i to widać w każdym zdaniu.

https://tak-sobie-czytam.blogspot.com/2017/08/biel-notatki-z-afryki-marcin-kydrynski.html

Tak to jest, jak się pisze opinię 1,5 miesiąca po skończeniu lektury… Książce dałam ocenę 6/10, choć jak dziś o niej myślę, to wydaje mi się, że na 7/10 spokojnie zasługuje.

Nie jest to przewodnik po Afryce. Nie jest to wprost dziennik ani reportaż. Jak sam tytuł wskazuje, to właśnie notatki z Afryki. Niespieszne, momentami nostalgiczne, osobiste. Zresztą, o tym jaka jest...