Pięknie napisane, zwięźle, na temat, przeczytałam w 3 dni. Autor pisze też o życiu osobistym przez co sprawia, że mamy pełniejszy ogląd sytuacji i książka staje się po prostu ciekawa.

Pięknie napisane, zwięźle, na temat, przeczytałam w 3 dni. Autor pisze też o życiu osobistym przez co sprawia, że mamy pełniejszy ogląd sytuacji i książka staje się po prostu ciekawa.

Kolejna podróż do natury w najprawdziwszej postaci z Adamem Wajrakiem. Tym razem autor zabiera nas do Puszczy Białowieskiej, gdzie swoje działania skupia na wilkach. Przyrodnik w swojej opowieści próbuje obalić stereotyp wilka, który panuje w naszej świadomości i pokazać prawdziwe oblicze tych niesamowitych zwierząt. Bardzo ciekawy i mądry reportaż ukazujący piękno natury, prawdziwe życie wilków oraz to, że niestety to człowiek jest nadal największym zagrożeniem dla świata przyrody.

Kolejna podróż do natury w najprawdziwszej postaci z Adamem Wajrakiem. Tym razem autor zabiera nas do Puszczy Białowieskiej, gdzie swoje działania skupia na wilkach. Przyrodnik w swojej opowieści próbuje obalić stereotyp wilka, który panuje w naszej świadomości i pokazać prawdziwe oblicze tych niesamowitych zwierząt. Bardzo ciekawy i mądry reportaż ukazujący piękno natury,...

Fajny reportaż, choć nie z zakresu moich zainteresowań, wzięty do ręki żeby przełamać moją standardową tematykę. Dla fascynatów przyrody powinien być rewelacyjny.

Fajny reportaż, choć nie z zakresu moich zainteresowań, wzięty do ręki żeby przełamać moją standardową tematykę. Dla fascynatów przyrody powinien być rewelacyjny.

Świetny reportaż który momentami czyta się jak powieść. Autor genialnie ukazał relację między ludźmi a wilkami.

Świetny reportaż który momentami czyta się jak powieść. Autor genialnie ukazał relację między ludźmi a wilkami.

Świetny reportaż który odczarowuje postrzeganie tych drapieżników. Autor zamieszcza w książce wiele anegdot i historii które niejednokrotnie budzą rozmaite emocje (potrafią rozśmieszyć, wzruszyć, wkurzyć a przede wszystkim wzbudzić zachwyt i szacunek do wilków). Czyta się z zainteresowaniem, niejednokrotnie z napięciem i oczekiwaniem jak potoczy się dany wątek. To książka która zachęca do wyprawienia się w las...zatrzymania, obserwowania i czerpania z tego samej przyjemności.
To druga powieść z wilczymi wątkami po którą sięgnęłam, równocześnie czytam książkę Kostrzyńskiego i choć także jestem nią zachwycona to jednak przybliża inne aspekty wilczej natury i w zupełnie innej narracji - wcale nie mam na myśli że gorszej, myślę że obie książki warto przeczytać bo się uzupełniają. Wajrak przybliża dużo mrocznych historii związanych z historią tego gatunku, jego przejściami i obecnej kondycji podczas gdy Kostrzyński zwraca dużą uwagę na charakter tych zwierząt i nie tylko tych. Idealna lektura na zimowe wieczory.

Świetny reportaż który odczarowuje postrzeganie tych drapieżników. Autor zamieszcza w książce wiele anegdot i historii które niejednokrotnie budzą rozmaite emocje (potrafią rozśmieszyć, wzruszyć, wkurzyć a przede wszystkim wzbudzić zachwyt i szacunek do wilków). Czyta się z zainteresowaniem, niejednokrotnie z napięciem i oczekiwaniem jak potoczy się dany wątek. To książka...

Pięknie opisane losy watah, przybliżenie wilczej natury oraz opis rzeczywistości puszczy Białowieskiej tamtych czasów. Autor bardzo zagłębił się w problematykę relacji między człowiekiem a wilkami. Przekazał etiologię problemu odnosząc się do czasów zamierzchłych również innych terenów Europy czy Skandynawii. Zabrał czytelnika w świat dziczy i jej praw, pokazał jak człowiek ingeruje w ten świat i jasno wskazał co uważa za słuszne a co nie. Książka skłania do refleksji na wielu wymiarach rozumowania i odczuwania. Ta lektura jest świetnym wstępem do kolejnych lektur mających na celu zgłębianie wilczej natury.

Pięknie opisane losy watah, przybliżenie wilczej natury oraz opis rzeczywistości puszczy Białowieskiej tamtych czasów. Autor bardzo zagłębił się w problematykę relacji między człowiekiem a wilkami. Przekazał etiologię problemu odnosząc się do czasów zamierzchłych również innych terenów Europy czy Skandynawii. Zabrał czytelnika w świat dziczy i jej praw, pokazał jak człowiek...

7,5

7,5

Adam Wajrak w tej książce opisuje swoje doświadczenia z wilkami. Znaleźć tu można również wiele ciekawostek przyrodniczych dotyczących obszaru Puszczy Białowieskiej.

Adam Wajrak w tej książce opisuje swoje doświadczenia z wilkami. Znaleźć tu można również wiele ciekawostek przyrodniczych dotyczących obszaru Puszczy Białowieskiej.

Czy nasz strach przed wilkami jest uzasadniony? Kto się boi bardziej - człowiek czy wilk? Co sprawia, że te zwierzęta wywołują w nas bardzo silne emocje? Dlaczego ludzie, którzy często spotykają wilki nie boją się ich, a pozostali mają ogromne obawy przed spotkaniem tych ssaków? Kiedy i kogo wilki mogą zaatakować? Dlaczego ludzie polują na wilki (i to pomimo zakazów!)?

To tylko nieliczne z pytań, na które Adam Wajrak odpowiada na kartach książki "Wilki". Przedstawia swój punkt widzenia jako przyrodnika, ale też wrażliwego na krzywdę zwierząt człowieka. Stara się nie oceniać ludzi przysparzających cierpień tym zdawałoby się tajemniczym istotom, a przy okazji tłumaczy zależności, jakie występują w przyrodzie oraz jak nasza ingerencja w liczebność populacji może wpłynąć na ekosystemy.

Książka jest reportażem, ale takim, w którym znajdziemy oprócz faktów, obserwacji czy wyników badań także porcję osobistego życia autora i bliskich mu istot. Dzieli się z nami radościami i smutkami, wdzięcznością i rozczarowaniami. Czasem okazuje bezradność, a innym razem wytyka absurdy polskiego prawa. Jeśli ktoś poszukuje obszernych, szczegółowych i bardzo konkretnych informacji na temat wilków może poczuć pewien niedosyt.

Jeśli chodzi o moje wrażenia, to nie zawiodłam się na tej książce. Tym, co zwróciło szczególnie moją uwagę jest lekkość w dzieleniu się różnymi faktami dotyczącymi życia zwierząt (i to nie tylko wilków, ponieważ sporo można się dowiedzieć np. o jeleniach). Warto dokładnie wczytać się w to, co autor ma do przekazania, m.in. dlaczego do lasu wolno brać psy, ale koniecznie na smyczy, dlaczego mitem jest twierdzenie, że zimą wilki chodzą głodne czy też, kiedy i dlaczego wilki decydują się polować na zwierzęta gospodarskie.

Dość szokującą ciekawostką może być to, że są tacy, których cieszy, a nawet wzbudza w nich zachwyt... zapach padliny. Jak to możliwe? Przekonajcie się sami. Dodam, że mnie jakoś szczególnie to nie zdziwiło, ponieważ mam za sobą lekturę niejednej książki napisanej przez tego autora, choć z tego, co kojarzę, to akurat wszystkie były chyba skierowane typowo do dzieci ;)

Czy nasz strach przed wilkami jest uzasadniony? Kto się boi bardziej - człowiek czy wilk? Co sprawia, że te zwierzęta wywołują w nas bardzo silne emocje? Dlaczego ludzie, którzy często spotykają wilki nie boją się ich, a pozostali mają ogromne obawy przed spotkaniem tych ssaków? Kiedy i kogo wilki mogą zaatakować? Dlaczego ludzie polują na wilki (i to pomimo zakazów!)?

To...

Sceptycznie podchodziłem, ale po przeczytaniu pozostało dobre wrażenie. Książkę przekazałem dalej z własną rekomendacją.

Sceptycznie podchodziłem, ale po przeczytaniu pozostało dobre wrażenie. Książkę przekazałem dalej z własną rekomendacją.