Ewa Górska to jedna z najlepszych, jeśli nie najlepsza analityczka polskiego kontrwywiadu. Została zwerbowana do pracy nad głośną sprawą „Olina” (podejrzewano, że taki pseudonim otrzymał Józef Oleksy). Podczas pracy nad tą głośną aferą Górska zostaje wezwana „na dywanik” do szefa, bez uprzedzenia zostaje odsunięta od prowadzonej do tej pory sprawy a jej przełożony kieruje ją na szlak tajnej misji. Jej partnerem zostaje były esbek Tadeusz Kolski. Bardziej niedobranej pary nie można było sobie wyobrazić. Ona działaczka solidarności, pełna wiary w „nową Polskę” i on człowiek zimny, działający przez jakiś czas w SB.
Jednak ten dziwny tandem dokonuje odkryć, których najbardziej prawdopodobne wyjaśnienie budzi lęk. Komu Ewa Górska może ufać? Kto stoi po jej stronie?
Analityczka i funkcjonariusz są niemal pewni, że w małej miejscowości na Mazurach torturowano terrorystów oskarżonych o zamach na World Trade Center, ale czy to naprawdę możliwe ?
Górska jest pewna jednego: musi odkryć prawdę i doprowadzić do tego, żeby wyszła na jaw. Zrobi to nie zważając na poniesione koszty.
W książce Cezarego Harasimowicza „Miejsce odosobnienia” podobało mi się wszystko. Pięknie prowadzona narracja, bardzo fajne wtrącenia dzięki, którym czułam się jakbym zaglądała do sprawy przez uchylone drzwi, a nie była biernym czytelnikiem. Ze swojej strony doceniam dokładne opisy Mazur, które kocham. Szczytno, Nidzica, Ruciane to zdecydowanie te miejsca, które dokładnie widziałam przed oczami czytając powieść. Historia może nie trzyma w napięciu tak, że nie mogłam zasnąć, ale ponad 370 stron przeczytane w trzy dni mówi swoje.
Polecam wszystkim, którzy lubią gatunek „political fiction” autor w posłowiu stwierdza, że „powieść powstała z inspiracji prawdziwymi wydarzeniami, lecz niektóre fakty i postaci są wytworem wyobraźni autora, a pewne detale zostały zmienione”, niemniej jednak widzimy w książce miejsca i sytuacje, które czasem wywołują stop klatki w głowie i mają mocne odniesienie do rzeczywistości.
Na pewno muszę nadrobić braki w czytaniu innych pozycji tego autora, scenarzysty i dramaturga. „Miejsce odosobnienia” w mojej ocenie zasługuje na solidną piątkę z plusem.

Ewa Górska to jedna z najlepszych, jeśli nie najlepsza analityczka polskiego kontrwywiadu. Została zwerbowana do pracy nad głośną sprawą „Olina” (podejrzewano, że taki pseudonim otrzymał Józef Oleksy). Podczas pracy nad tą głośną aferą Górska zostaje wezwana „na dywanik” do szefa, bez uprzedzenia zostaje odsunięta od prowadzonej do tej pory sprawy a jej przełożony kieruje...