"Przyszłość zależy od tego, w jaki sposób użyjemy teraźniejszości."

Wyjątkowo rzadko zdarza mi się, aby książka, już od brzmienia tytułu, pięknej okładki, a zwłaszcza pierwszych tonów treści, znakomicie przyciągnęła moją uwagę, całkowicie wciągnęła w wykreowany świat, nakłoniła do zmysłowego zanurzenia się w nim i jeszcze pozostawiła z poczuciem pełnego spełnienia czytelniczego. "Kobieta w bieli" to perełka literatury, idealnie spasowana z moim gustem i zainteresowaniami, oferująca niezwykłą rozrywkę, zapewniająca dwa dni przyjemnego i zajmującego zaczytania. Napisana w tysiąc osiemset pięćdziesiątym dziewiątym roku, wciąż potrafi oczarować odbiorcę, dostarczyć mu zabawy słowami i wyobraźnią na najwyższym poziomie, a przy tym nakłonić do snucia przypuszczeń i domysłów, rozwijania interpretacji i refleksji, choć oczywiście trzeba chcieć wejść w konwencje tamtej epoki, bo dla współczesnego czytelnika to właśnie doskonała okazja do poznania angielskich realiów obyczajowych i społecznych połowy dziewiętnastego wieku. Narracja piękna, sugestywna, stawiająca na bogate oddanie detali, ale nie przytłaczająca nimi, drażniąca sferę uczuć i wewnętrznej wrażliwości. Wybornie radzimy sobie z zaprezentowanym stylem pisania, płynnie poruszamy się po opowieści, nie ma w niej nadmiaru archaizmów, które mogłyby ewentualnie utrudnić pochłanianie historii. Znaczący w tym udział ma mistrzowskie tłumaczenie, staranne, klimatyczne i dbające o właściwe oddanie niuansów. Drugi raz, kiedy tak intensywnie zachwycam się piórem Wilkie Collinsa, gdyż jego powieść zatytułowana "Córki niczyje" również mocno mnie urzekła i także otrzymała ode mnie najwyższą notę.

Intryga "Kobiety w bieli" opiera się na obyczajowych nutach, ale znaczącą przestrzeń wypełniają sensacyjne i kryminalne brzmienia. Walter Hartright, dwudziestoośmioletni nauczyciel rysunku, zakochuje się w swojej uczennicy Laurze Fairlie. Przypomina mu ona niedawno napotkaną, nieco ezoteryczną, kobietę ubraną w biel. Powoli odsłaniane są kulisy przeszłości obu pań, włączają się inni bohaterowie, mocne nuty spisków, występków i zbrodni wybrzmiewają ponuro i złowieszczo. Ciekawy scenariusz zdarzeń, opowiadany z różnych perspektyw, wzbogacony rewelacyjnymi portretami postaci sprawia, że trudno oderwać się od stron książki. Mam wrażenie, że wielu współczesnych autorów próbujących sił w tworzeniu detektywistycznych zagadek mogłoby się wiele nauczyć poznając tajemnice magnetyzowania czytelnika przez "Kobietę w bieli". Jest tu wszystko, czego potrzebujemy, aby czerpać radość z czytania, choćby frapująca fabuła, liczni bohaterowie, nietuzinkowe osobowości, przekonujące incydenty, umiejętnie wytwarzane napięcie, spora dawka niepewności, smak sekretów, stopniowe odkrywanie prawdy, oraz zakończenie, któremu nie można postawić żadnych zarzutów, wirtuozowsko łączące wątki i sympatycznie lekko przesłodzone. Zdaję sobie sprawę, że dużo zachwytów przy spisywaniu wrażeń czytelniczych, ale jak tu się nie fascynować przygodą czytelniczą, w której wszystko perfekcyjnie ze sobą współgra i cudownie przenosi na kilkanaście godzin w świat emocji, wyobraźni i refleksji.

bookendorfina.pl

"Przyszłość zależy od tego, w jaki sposób użyjemy teraźniejszości."

Wyjątkowo rzadko zdarza mi się, aby książka, już od brzmienia tytułu, pięknej okładki, a zwłaszcza pierwszych tonów treści, znakomicie przyciągnęła moją uwagę, całkowicie wciągnęła w wykreowany świat, nakłoniła do zmysłowego zanurzenia się w nim i jeszcze pozostawiła z poczuciem pełnego spełnienia...