Historie rodzinne przekazywane z pokolenia na pokolenie są niczym krople rosy na pajęczynie życia. Niekiedy są także jedynymi śladami przeszłości, elementami naszych korzeni. Maria Sirena, mieszkanka Kuby skrywa głęboko w sercu opowieści o swojej rodzinie. Gdy w stronę wyspy nadciąga huragan i wraz z kilkoma kobietami trafia do posesji gubernatora mającej stanowić schronienie przed żywiołem, wspomnienia osaczają ją z każdej strony. Uwolnienie ich jest jak oczyszczenie, jak orzeźwiający deszcz po upalnym dniu a historie, które snuje sprawiają, że bieżące problemy odchodzą w dal, a przed oczami maluje się zupełnie inny świat: walki o niepodległość Kuby, cierpienia, mroku, nadziei i miłości.

Chantel Acevedo – pisarka, w której dorobku literackim znalazły się takie książki jak: trylogia „Pure” oraz powieść „Love and Ghost Letters”, za którą otrzymała nagrodę Latino International Book Award i „A Falling Star” nagrodzoną Doris Bawkin Award.

Lektura okazała się dla mnie miłym zaskoczeniem. To jedna z tych książek, po których pozostaje chaos myśli, pytań i emocji. Powieść, która pozostaje w pamięci na dłużej i którą czyta się z zainteresowaniem. Sięgając po książkę nie spodziewałam się aż tak pozytywnego odbioru.

Opowieść rozpoczyna się płynnie i ciekawie, pochłaniając od pierwszych stron. W jednym momencie autorka prezentuje starszą kobietę w obliczu zagrożenia, czyli huraganu, by po chwili przenieść się do trudnych lat walki o niepodległość Kuby, lat przelanych strumieniem krwi, cierpienia, mroku i brutalności. Maria Sirena snując opowieść maluje przed czytelnikiem różne obrazy z lat jej dzieciństwa, przeplatane opowieściami przekazywanymi przez matkę. Bywają momenty, że można się trochę zagubić, ale każda z tych historii przesiąknięta jest emocjami, wobec których nie można pozostać obojętnym. Na długo zapamiętam obraz jednej z wiosek La Cuchilla („Nóż”) i przetrzymywanych w niej reconcentrados.

W książce przyciąga wielowątkowa fabuła i lekkość, z jaką prezentowane są kolejne wydarzenia, mimo ich trudnego wydźwięku. Jest miejsce na miłość i różne jej oblicza, jest też miejsce na walkę o wolność, przetrwanie oraz nadzieja, która potrafi zupełnie odmienić spojrzenie na brutalną rzeczywistość i dodawać siły. Jak wiele można poświęcić dla własnego dziecka? Jak dużo cierpienia może znieść jedna osoba? To tylko część pytań, na które znajdziecie w lekturze odpowiedzi. Autorka duży nacisk kładzie na miłość matczyną, która przezwycięża trudności bez względu na konsekwencje i czasem ból, jaki one niosą.

Atutami powieści są wyraziści bohaterowie. Zarówno Maria Sirena, jak i jej matka Iluminada Alonso zwana Lulu, czy też pozostałe z postaci uderzają realizmem, dzięki czemu opowieść przyciąga jeszcze mocniej. W trakcie lektury wkradają się także nutki tajemniczości chociażby związane z motywem pojawiającej się w opowieściach syreny i jej symboliki. Autorka ukazuje jak wiele cech możemy odziedziczyć po poprzednich pokoleniach i jak ważna jest pamięć o korzeniach.

„Cuda przeszłości” to mocna i poruszająca powieść, która pochłania od pierwszych stron. Książka stanowi duży ładunek emocjonalny i równocześnie zapewnia chwilę przyjemności i zadumy. Jestem pod wrażeniem twórczości autorki i chętnie sięgnę po kolejne jej książki. Poznajcie więc sami tę niezwykłą i pełną wzruszeń historię kobiety będącej u schyłku życia. Uprzedzam, że jak już opowieść się rozpocznie trudno będzie się od niej uwolnić.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/06/02/cuda-przeszlosci-chantel-acevedo/

Historie rodzinne przekazywane z pokolenia na pokolenie są niczym krople rosy na pajęczynie życia. Niekiedy są także jedynymi śladami przeszłości, elementami naszych korzeni. Maria Sirena, mieszkanka Kuby skrywa głęboko w sercu opowieści o swojej rodzinie. Gdy w stronę wyspy nadciąga huragan i wraz z kilkoma kobietami trafia do posesji gubernatora mającej stanowić...