Kontynuacja kroniki wampirów a zatem nowe wampiry , a także poszerza się horyzont nowych istot.

Kontynuacja kroniki wampirów a zatem nowe wampiry , a także poszerza się horyzont nowych istot.

Książka moim zdaniem jest tragiczna. Bohaterowie płytcy i wszyscy stworzeni na jedno kopyto, takie charakterologiczne klony autorki, jej odbicia lustrzane o wyidealizowanym wyglądzie i zachowaniu. Dialogi pozbawione ambicji, dziecinne, wydumane i bardzo sztuczne, plus ta cała "polukrowana" otoczka... Temat ciekawy i pomysł nawet dobry, ale na tym niestety się kończy, bo pani Rice zaliczyła upadek z wysokości. To było jak czytanie tandetnego scenariusza wampirycznego brazylijskiego serialu. Szkoda, do tej pory lubiłam tą serię.

Książka moim zdaniem jest tragiczna. Bohaterowie płytcy i wszyscy stworzeni na jedno kopyto, takie charakterologiczne klony autorki, jej odbicia lustrzane o wyidealizowanym wyglądzie i zachowaniu. Dialogi pozbawione ambicji, dziecinne, wydumane i bardzo sztuczne, plus ta cała "polukrowana" otoczka... Temat ciekawy i pomysł nawet dobry, ale na tym niestety się kończy, bo...

Swietny utwór. Żałuję, ze druga czesc sięgnęłam wpierw po drugą część. Może sięgnę po kolejne

Swietny utwór. Żałuję, ze druga czesc sięgnęłam wpierw po drugą część. Może sięgnę po kolejne

Anne Rice stworzyła w tej części kronik świetny klimat tajemnicy. Całe otoczenie Blackwood i jego mieszkańcy, czar zagubionej, nigdy nie odnalezionej Wyspy Słodkiego Czarta fascynuje czytelnika. Główny bohater, dziedzic tego osobliwego miejsca, posiadający nietypowego towarzysza oraz widzący duchy zmarłych oraz upiorów - ciekawa postać, intrygująca. Co jest niezmiernie zaskakujące: tajemnica posiadłości i zdolności Tarquinna są bardziej zajmujące niż to, że mamy przecież do czynienia z książką, będącą częścią sagi o wampirach, one spowszedniały, stając się czymś oczywistym i normalnym. "Posiadłość Blackwood" to kolejna udana opowieść, jaka wyszła spod pióra Rice. Bardzo obszerna, jednak tym razem czytanie idzie naprawdę gładko. Zakończenie satysfakcjonujące. Czyżby nastąpiła tu transformacja poglądów autorki - chodzi mi o Światłość, ostatnie strony - bardzo pozytywnie to odbieram.

Anne Rice stworzyła w tej części kronik świetny klimat tajemnicy. Całe otoczenie Blackwood i jego mieszkańcy, czar zagubionej, nigdy nie odnalezionej Wyspy Słodkiego Czarta fascynuje czytelnika. Główny bohater, dziedzic tego osobliwego miejsca, posiadający nietypowego towarzysza oraz widzący duchy zmarłych oraz upiorów - ciekawa postać, intrygująca. Co jest niezmiernie...

Dwór Blackwood mnie zauroczył, a autorka po raz kolejny totalnie zaskoczyła. Trochę szkoda, że tak mało było Lestata, ale książka tak bardzo na tym nie straciła. Mroczna, klimatyczna odsłona "Kronik wampirów", która przypadnie do gustu nie tylko fanom serii

Dwór Blackwood mnie zauroczył, a autorka po raz kolejny totalnie zaskoczyła. Trochę szkoda, że tak mało było Lestata, ale książka tak bardzo na tym nie straciła. Mroczna, klimatyczna odsłona "Kronik wampirów", która przypadnie do gustu nie tylko fanom serii

Uwielbiam "Kroniki", naprawdę. Niektóre tomy katowałam po trzy, cztery razy. Ale ta tutaj część dziewiąta to jakiś koszmarek.
Umówmy się, że pióro Anne Rice do najlżejszych nie należy, a akcja w jej powieściach toczy się powoli, ponieważ buduje ona bardzo wyjątkowy, charakterystyczny klimat.
Zwykle jest trochę mroku, jest trochę erotyzmu i trochę kiczu.
Tutaj ten kicz gra pierwsze skrzypce, a akcja mknie jak... człowiek w śpiączce.
To jest jedna z najnudniejszych książek jakie w życiu przeczytałam. Po dwóch trzecich powieści w końcu mamy jakieś zawiązanie akcji i główny bohater walczy ze swoim niechcianym widmem - a raczej ściąga sobie grupę przydupasów, którzy robią to za niego. Wcześniej najbardziej interesującym wątkiem są kamee jego ciotki. Serio.
Nie warto, naprawdę.

Uwielbiam "Kroniki", naprawdę. Niektóre tomy katowałam po trzy, cztery razy. Ale ta tutaj część dziewiąta to jakiś koszmarek.
Umówmy się, że pióro Anne Rice do najlżejszych nie należy, a akcja w jej powieściach toczy się powoli, ponieważ buduje ona bardzo wyjątkowy, charakterystyczny klimat.
Zwykle jest trochę mroku, jest trochę erotyzmu i trochę kiczu.
Tutaj ten kicz gra...

Kolejna część Kronik Wampirów i kolejne pozytywne zaskoczenie. Dwór Blackwood totalnie mnie zauroczył swoją potęgą, majestatem i tajemniczością. Choć w tej części nie wiele jest Lestata to jednak Quinn również jest fantastyczną postacią i czytanie jego historii to była sama przyjemność. Również inni bohaterowie zasługują na uznanie. Bardzo polubiłam Ciocie Queen i jej pasję jaką są kamee. W tej części jest mnóstwo zjaw, duchów przez co powieść jest cudownie mroczna. Dzięki Goblinowi, Rebece i tajemniczemu nieznajomemu czuje się dreszcz grozy. Cudowna powieść od początku do końca fantastyczna, pełna tajemnicy, jedna z najlepszych z całych Kronik Wampirów!

Kolejna część Kronik Wampirów i kolejne pozytywne zaskoczenie. Dwór Blackwood totalnie mnie zauroczył swoją potęgą, majestatem i tajemniczością. Choć w tej części nie wiele jest Lestata to jednak Quinn również jest fantastyczną postacią i czytanie jego historii to była sama przyjemność. Również inni bohaterowie zasługują na uznanie. Bardzo polubiłam Ciocie Queen i jej pasję...

Świetna historia. Bardzo ciekawa część, z mnóstwem nowych postaci, zagadką kryminalną, porwaniem, duchem, nowym wampirem, nagłą śmiercią człowieka i wampira...
Czytało się to rewelacyjnie.

Świetna historia. Bardzo ciekawa część, z mnóstwem nowych postaci, zagadką kryminalną, porwaniem, duchem, nowym wampirem, nagłą śmiercią człowieka i wampira...
Czytało się to rewelacyjnie.

Bardzo dawno nie czytałam książki z tej serii. Miło było przypomnieć sobie twórczość Anne Rice. Oczarowana przeczytałam tę historię życia. A teraz zabieram się za kolejną część.

Bardzo dawno nie czytałam książki z tej serii. Miło było przypomnieć sobie twórczość Anne Rice. Oczarowana przeczytałam tę historię życia. A teraz zabieram się za kolejną część.

Fantastyczna. Zdecydowanie mój osobisty numer jeden spośród wszystkich książek jakie przeczytałam. Kac książkowy będzie mnie po niej męczył chyba do śmierci. Rewelacyjna.

Fantastyczna. Zdecydowanie mój osobisty numer jeden spośród wszystkich książek jakie przeczytałam. Kac książkowy będzie mnie po niej męczył chyba do śmierci. Rewelacyjna.