Trauma lub uraz psychiczny to według Wikipedii „trwała zmiana w psychice, która spowodowana jest gwałtownym i przykrym przeżyciem”. A ciągle powracające koszmary, nie pozwalają nam zapomnieć o bolesnej przeszłości. Właśnie o tym jest ta książka. O walce z przeciwnościami, które jak duchy powracają w postaci minionych wspomnień i nie pozwalają o sobie zapomnieć. W przypadku głównej bohaterki „Uniku” tak właśnie wygląda całe jej życie. Kick Lannigan w dzieciństwie została porwana, co nieznaczny, że ten incydent w jakikolwiek sposób ją złamał. Dzięki temu z ofiary stała się drapieżcą, gotowa bronić niewinnych przed takim samym losem, jaki spotkał ją samą. To wszystko brzmi, jak opis komiksu o superbohaterach, ale tak naprawdę jest to fascynujący thriller psychologiczny o trudnych tematach, które wywołują wśród ludzi wiele różnych reakcji. Zresztą, sami się przekonajcie.

Kick Lannigan w wieku sześciu lat została porwana i przepadła bez wieści. Kiedy wszyscy stracili już nadzieję na odnalezienie jej żywej, porywacze postanowili uwolnić dziewczynkę, która bezpiecznie wróciła do domu. Wielkim szczęściem dla rodziców było odzyskanie dziecka, natomiast dla Kick koszmar nigdy się nie skończył. Po uwolnieniu zaczęła zmagać się z zespołem stresu pourazowego, a żaden wykwalifikowany psychiatra nie był w stanie pomóc dziewczynce pozbyć się traumy. Jak się okazało, dopiero sztuki walki oraz wysiłek fizyczny były w stanie w minimalnym stopniu zagłuszyć powracającą przeszłość.
Jako dorosła kobieta, Kick potrafi się obronić, ale wciąż zmaga się z nieustannie nękającą ja traumą z dzieciństwa. Kiedy jednak w Portland ginie dwójka dzieci, Kick postanawia je odnaleźć. Nie spodziewa się, że wszystkie tropy prowadzą bezpośrednio do niej, a przeszłość wraca w najmniej spodziewanym momencie.

Chelsea Cain w swojej książce dotyka bardzo trudnych zagadnień. Kontrowersyjne tematy o pedofilii, dziecięcej pornografii czy też uprowadzeniach młodych osób, wzbudzają wiele emocji i ciężko nie przejść obok nich obojętnie. W końcu każdy z nas posiada sumienie, które każe zastanowić się nad daną sytuacją, a te w większości przypadków wzbudzają wiele emocji, zwłaszcza tych najgorszych – popychają do czynów, o których nawet byśmy nie pomyśleli w zwykłym stanie umysłu. Wracając jednak do samej powieści, to jest ona właśnie zbudowana z wszelkich emocji, które wywołują dreszcze przerażenia na całym ciele. Dopiero wtedy uświadamiamy sobie, że przedstawione wydarzenia mogą rozgrywać się w rzeczywistości. Czytanie o krzywdach wyrządzanym niewinnym dzieciom, wywołują w nas naturalne reakcje, takie jak: niepokój, obrzydzenie, czy nawet strach. Autorka w umiejętny sposób dawkuje napięcie, sprawiając, że czytelnik w pewnym momencie zaczyna odczuwać dziwny niepokój. W dodatku udało jej się stworzyć utwór pod wieloma względami oryginalny, pomimo tego, że obrała sobie za wiodący zupełnie nieoryginalny temat. Akcja rozgrywa się bardzo szybko, dzięki czemu wzbudza zainteresowanie, wciąga nas w sam środek wydarzeń i nie wypuszcza do samego końca.

Na dużą pochwałę zasługuje wykreowanie postaci. Bardzo charakterystyczne i silne osobowości, to największa zaleta tej książki. Kick, która zmaga się z zespołem stresu pourazowego, jest kobietą, która potrafi jak nikt walczyć o swoje, a jednocześnie umie dostosować się do sytuacji i skrupulatnie wykonywać polecenia. I chociaż nigdy do końca nie otrząsnęła się z przeżytej traumy, to wydaje się być silniejsza niż kiedykolwiek, a miłość do brata Jamesa i Monstera starego psa, powoduje że nabiera ochoty do życia i nieustannie walczy o lepsze jutro. Natomiast postacią, na którą zwróciłam największą uwagę, jest John Bishop – mężczyzna, który pojawia się znikąd. Jego relacja z Kick jest dość skomplikowana i niejasna, być może dlatego, że nie wiele dowiadujemy się o nim samym. Nie lubi broni, ale jest doskonale wyszkolony. Do tego posiada informacje, o których nie powinien nikt wiedzieć. Pomimo tego razem z Kick tworzą zgrany duet, a ja już jestem ciekawa, jak potoczy się ich wspólna przyszłość i dlatego z wielkim z niecierpliwieniem będę wypatrywać kolejnego tomu z zapowiadanego cyklu.

Chelsea Cain napisała przerażający thriller psychologiczny od czasu „Milczenia owiec”. Wyciągnęła na światło dzienne tematy niemoralne, a wręcz zakazane, które wywołują potężną falę emocji. „Unik” to utwór, który zaskakuje i wstrząsa, oraz sprawia, że zaczynamy zastanawiać się nad otaczającym nas światem. To mroczna książka, pełna napięcia i zaskakujących zwrotów akcji. A sama powieść to jedna z najlepszych lektur, jakie czytałam w swoim życiu. Tylko dla osób o mocnych nerwach!

Trauma lub uraz psychiczny to według Wikipedii „trwała zmiana w psychice, która spowodowana jest gwałtownym i przykrym przeżyciem”. A ciągle powracające koszmary, nie pozwalają nam zapomnieć o bolesnej przeszłości. Właśnie o tym jest ta książka. O walce z przeciwnościami, które jak duchy powracają w postaci minionych wspomnień i nie pozwalają o sobie zapomnieć. W przypadku...