http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/08/chce-cie-usyszec-diane-chamberlain.html

Życie potrafi tak zaskakiwać, że niczego nie możemy brać za pewnik. Nawet tego, kim jesteśmy, skąd pochodzimy, z kim trwamy w związku, w jaki sposób potoczą się nasze losy. Wszystko potrafi zmienić się w przeciągu roku, miesiąca, tygodnia, dnia, a nawet jednej sekundy...

40-letnia Laura większość swojego czasu poświęca pracy, która wiąże się z częstymi wyjazdami. Jednak zawsze w domu czeka na nią córka Emma oraz mąż Ray, niezbyt zadowolony ciągłą nieobecnością żony, a także własnymi niepowodzeniami zawodowymi. Kiedy ojciec Laury umiera, wymusza na niej obietnicę roztoczenia opieki nad niejaką Sarah Tolley, zamieszkującą dom spokojnej starości. Główna bohaterka nie ma pojęcia, kim jest wspomniana kobieta, jednak postanawia spełnić ostatnie życzenie ojca. Mąż Laury sprzeciwia się temu postępowaniu, a gdy żona nie poddaje się jego sugestiom, po powrocie do domu zastaje martwego Raya. Jedynym świadkiem samobójstwa okazuje się 5-letnia Emma, która od tej pory przestaje mówić i zaczyna cofać się w rozwoju, jednocześnie wykazując ogromny strach przed mężczyznami. Pomimo owych wydarzeń, Laura nie poddaje się i nadal, zgodnie z prośbą ojca, odwiedza staruszkę - nie zniechęcają jej nawet listy z pogróżkami...

"Chcę Cię usłyszeć" to książka, którą trudno jednoznacznie zaliczyć do konkretnego gatunku literackiego. Jest to na pewno powieść obyczajowa połączona z kryminałem, bo tajemnic i zagadek jest tu wiele, ocierająca się o powieść medyczną i sagę rodzinną, dlatego każdy powinien znaleźć w niej coś dla siebie. W moim odczuciu na pierwszy plan wydostały się dwa tematy - ogólnie pojęte macierzyństwo z wszelkimi radościami i troskami, a także wątek medyczny dotyczący eksperymentów związanych z kontrolą umysłu. Niemniej lektura dotyka także innych zagadnień, jak mutyzm, różnych oblicz ojcostwa, tajemnic skrywanych przez lata, podejmowania okropnie trudnych decyzji dla dobra drugiego człowieka, nadużyć lekarskich, tęsknoty, miłości, samotności, depresji czy problemu z zaakceptowaniem własnych niepowodzeń.

Od mojego pierwszego spotkania z twórczością Diane Chamberlain minęły dwa lata, dlatego postanowiłam w końcu sięgnąć po kolejną powieść z jej dorobku, wiedząc, że na ową pisarkę można liczyć. Jakie było moje zdziwienie, kiedy przez długi czas czułam znużenie podczas czytania "Chcę Cię usłyszeć". Nie mogłam uwierzyć, że tak zachwalana historia (niektórzy nawet twierdzą, że to najlepsza książka autorki) nie potrafi wzbudzić we mnie pożądanych emocji, płynąc tak monotonnie i bez żadnych zwrotów akcji. Och, jak dobrze, że nie poddałam się i wytrwałam, bo to, co odnalazłam na kilkudziesięciu ostatnich stronach, wbiło mnie w fotel, przez co nawet wstrzymałam oddech! Wystarczyło nie oceniać książki, nie znając zakończenia, które przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Najczęściej twierdzę, że udane ostatnie kartki to za mało, żeby pozytywnie ocenić całość, ale tutaj zrobię wyjątek, bo ta opowieść na to zasługuje. Zdecydowanie.

Powieść składa się z aktualnych wydarzeń, jakie dzieją się w otoczeniu Laury, a także wielu retrospekcji z życia Sarah Tolley. Nie ukrywam, że owe wspomnienia budziły we mnie najwięcej emocji, ponieważ intrygowały zdecydowanie bardziej niż historia Laury. Przyznam szczerze, że w pewnym momencie, kiedy autorka w końcu ujawniła prawdę skrywaną od lat, wzruszyłam się, a na moim ciele pojawiły się ciarki. Ach, jak my niekiedy niewiele wiemy nawet o sobie... Za to owa opowieść jedynie utwierdziła mnie w przekonaniu, że matka jest w stanie dopuścić się największych poświęceń, żeby chronić własne dziecko, nawet jeśli jest to jednoznaczne z jej cierpieniem... Piękna jest ta miłość.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/08/chce-cie-usyszec-diane-chamberlain.html

Życie potrafi tak zaskakiwać, że niczego nie możemy brać za pewnik. Nawet tego, kim jesteśmy, skąd pochodzimy, z kim trwamy w związku, w jaki sposób potoczą się nasze losy. Wszystko potrafi zmienić się w przeciągu roku, miesiąca, tygodnia, dnia, a nawet jednej sekundy...

40-letnia Laura...