Czytelnik przenosi się do XIX wieku, kiedy nie tylko powszechnym i ważnym tematem było uprzemysłowienie, czy też walka pomiędzy kapitalistami a robotnikami, ale też istotna była żywotność oraz wpływ najznakomitszych rodów, którzy to swoje ważne słówko mieli do powiedzenia w wielkim świecie.

Tym razem poznajemy rodzinę Forsyte’ów stanowiącą symbol mieszczaństwa epoki wiktoriańskiej. Zderzamy się ze światem ludzi bogatych, dla których liczy się wysoki pieniądz, inne bogactwa, sława, uznanie, powszechne rozpoznawanie oraz ogólny respekt i szacunek. Co więcej, gdyby tak porównać oba światy, czyli bogatych oraz biedniejszych, można by wysnuć owszem, wiele różnic, ale też podobieństw. Choć tych ludzi status rodowy klasyfikuje na wyższą pozycję w społeczeństwie, nie oznacza to, że nawet ci bogaci nie mają prawa i obce są im problemy dnia codziennego oraz związane z nimi różne emocje. Nawet wśród rodu występują sprzeczki, kłótnie, konszachty oraz gierki. Nienawiść, zazdrość to powszechnie występujące emocje. Wzburzenie, złość. Przewija się również wątek miłosny. I tak wśród dostojnej, spokojnej i poszanowanej sagi poznajemy Irenę, kobietę, która całkowicie burzy ten poukładany świat. Niszczy blask oraz wartości, na które pracuje cała rodzina. Ona nie chce tego samego. Nie pragnie być jak reszta, zachowywać się i podejmować decyzje pod dyktando.

Pieniądze potrafią obezwładnić oraz zniewolić człowieka. Z czasem odbierają rozum. I choć odbiegające zachowania ludzi wprowadzają mętlik, czasem większy chaos a nawet niebezpieczną rewolucję, takie osoby w środowisku są potrzebne. Owszem, stanowią nie pewnik oraz niewiadomą co do przyszłości, ale nadaje pikantniejszy smaczek wydarzeniom oraz samym członkom rodziny. Dzięki temu, można coś zmienić, zachłysnąć się kreatywnością, pomysłowością oraz rzadko spotykaną spontanicznością wśród dystyngowanej, poukładanej rodziny.

Od pierwszych stron, niestety, ale powieść nie przypadła mi do gustu. Dwukrotnie odczytywałam pierwsze strony rozdziału, ale z miejsca znużyłam się - tak jakbym na moment stała się gnuśną, kapryśną damą z owego rodu, która pragnie przełamać pierwsze lody, coś zrobić, ale spokój, zwyczaj oraz tradycja rodu w środku mi tego zabraniały.

Powieść ta omawia wiele wątków – począwszy od kwitnącego uczucia, zazdrości, bogactwie, śmierci, przemijaniu. Tak jak Irena, warto choć na moment wyłamać się, aby zaznać wolności i posmakować prawdziwego życia, takiego jakbym my pragniemy, aby ono było, a nie wymalowane kreska w kreskę przez innych, wówczas, chęci, motywacje do czegokolwiek drastycznie blakną w oczach.

Recenzja dla portalu kulturowego - sztukater.pl

Czytelnik przenosi się do XIX wieku, kiedy nie tylko powszechnym i ważnym tematem było uprzemysłowienie, czy też walka pomiędzy kapitalistami a robotnikami, ale też istotna była żywotność oraz wpływ najznakomitszych rodów, którzy to swoje ważne słówko mieli do powiedzenia w wielkim świecie.

Tym razem poznajemy rodzinę Forsyte’ów stanowiącą symbol mieszczaństwa epoki...