Amotorzy-detektywi w spódnicy w akcji!

Agata po obozie na łonie natury z utęsknieniem wraca do pracy do instytutu genetyki. Ale zamiast pracować nad badaniami, wraz z Jolą starają się rozwikłać, kto zabił nielubianą szefową, profesor, która okazuje się, że miała „haka” na wiele osób. Mordercą najprawdopodobniej jest ktoś z ich zespołu. Agata dla siebie rezerwuje rolę kierowniczą, Jola pełni funkcje pomocniczo-porządkowe. Porażki ich nie zniechęcają, a wręcz przeciwnie- podrażniają ambicje złapania sprawcy.

„Morderca z tytułem naukowym, to plama na honorze uczelni i my ją zmyjemy”.

W sumie nic odkrywczego, kryminałek w wersji humorystycznej. Tytuł zaś odnosi się do akcji o kryptonimie „niemy świadek” z tytułową draceną w roli głównej, która przerywa milczenie. I wiecie, co? Pisarka napisała prawdę, był taki eksperyment, na którym wzorowała się policjantka Lidia, chcąc przenieść osiągnięcia naukowe na grunt kryminalistyki (Eksperyment Baxtera). Taka ciekawostka, a trochę dodała oryginalności fabule. Bo w sumie lekka i przyjemna lektura, ale do szybkiego zapomnienia.

Amotorzy-detektywi w spódnicy w akcji!

Agata po obozie na łonie natury z utęsknieniem wraca do pracy do instytutu genetyki. Ale zamiast pracować nad badaniami, wraz z Jolą starają się rozwikłać, kto zabił nielubianą szefową, profesor, która okazuje się, że miała „haka” na wiele osób. Mordercą najprawdopodobniej jest ktoś z ich zespołu. Agata dla siebie rezerwuje rolę...