Prawniczkę Thorą Gudmundsdottir poznałem już wcześniej dzięki wcześniejszej powieści Yrsy Sigurdardottir "Weź moją duszę". Chociaż była to bardzo dobrze napisana powieść (z trochę naciągniętym zakończeniem jak dla mnie), nie do końca przypadła mi do gustu i pewnie nie sięgnąłbym po kolejną książkę tej pisarki gdybym nie dostał jej w prezencie na święta Bożego Narodzenia. Jak się okazało był to bardzo trafiony prezent.

Thora tym razem została wynajęta przez Markusa Magnussona, który chce tylko wynieść coś z piwnicy swojego dawnego domu, który w wyniku wybuchu wulkanu w 1974 roku został zasypany popiołem a który jest teraz obiektem badań archeologicznych. Thora podejrzewa, że są to po prostu jakieś drobne wstydliwe tajemnice, które jej klient wolałby zachować dla siebie. Niestety to co znajdują w piwnicy jest zaskakujące i przerażające nawet dla Markusa. W dodatku zostaje zamordowana jego dawna koleżanka. Markus zostaje oskarżony o morderstwo i Thora będzie się musiała bardzo natrudzić by oczyścić swojego klienta z winy.

Yrsa Sigurdardottir napisała świetny kryminał ze szkatułkową konstrukcją to znaczy, że w główną fabułę wplotła wiele wątków pobocznych. Wątki te, opowiadane przez różne osoby, początkowo komplikują fabułę i wielokrotnie musiałem wracać do poprzednich rozdziałów by przypomnieć sobie kto jest kim i co robił. Pomimo tego, nie czułem najmniejszego znużenia podczas czytania. Akcja książki bardzo wciąga i przypomina mozolne układanie puzzli z różnych stron układanki. Ostatni element nie tyle mnie zaskoczył co po prostu całkowicie mną wstrząsnął i zmusił do wzięcia kilku głębszych oddechów po przeczytaniu ostatnich zdań.

Autorka "W proch się obrócisz" dobitnie pokazała swój wielki talent w tworzeniu postaci i ich skomplikowanej natury. W swojej powieści udziela głosu wielu osobom, doskonale przy tym odtwarzając jej tok myślenia oraz podejścia do bliźniego. Bohaterowie książki potrafią się diametralnie różnić między sobą jednak łączy ich to, że większość nie jest do końca szczera z Thorą. Każdy zdaje się mówić zaledwie część prawdy bądź się całkowicie z nią mijać. W małym miasteczku wszyscy mają swoje mroczne tajemnice, których nieraz są powszechnie znane, ale przez nikogo nieujawniane.

Sama Thora jest bardzo sympatyczną osobą. Całkowicie angażuje się w swoją pracę nieraz przekraczając swoją prawnicze kompetencje. Jednocześnie stara się zapanować nad swoim nieustabilizowanym życiem osobistym. Bardzo ciekawą postacią powieści jest Bella - sekretarka Thory, która pomaga jej w śledztwie. Ðziewczyna nie tyle ekscentryczna co po prostu stuknięta. Swoim stylem bycia, zachowaniem oraz sposobem odnoszenia się do szefowej wywoływała u mnie nieustannie opad szczęki ale jednocześnie niemałe rozbawienie. Niemniej jednak Thora nie mogłaby narzekać na jej pracę.

Skomplikowana fabuła oraz bogactwo ludzkich charakterów sprawia, że można śmiało sięgnąć po tą historię po raz kolejny i pomimo znania zakończenia (a może właśnie dzięki temu) będziemy odkrywali nowe karty tej opowieści.

Prawniczkę Thorą Gudmundsdottir poznałem już wcześniej dzięki wcześniejszej powieści Yrsy Sigurdardottir "Weź moją duszę". Chociaż była to bardzo dobrze napisana powieść (z trochę naciągniętym zakończeniem jak dla mnie), nie do końca przypadła mi do gustu i pewnie nie sięgnąłbym po kolejną książkę tej pisarki gdybym nie dostał jej w prezencie na święta Bożego Narodzenia....