Pierwsza część trylogii kryminalnej Millenium pt. „Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet” to wielkie tomisko zawierające około 630 (!) stron. Pierwszą moją reakcją była myśl: „O kurcze, ja tę cegłę będę czytać przez dwa tygodnie lub dłużej. Pewnie fabuła rozciągnięta do granic możliwości.” Jednak gdy rozpoczęłam moją przygodę z książką, okazało się, że Stieg Larsson nie używał zbędnych słów. Ciąg zdarzeń jest przedstawiony konkretnie i sensownie.

Do połowy powieść jest wprowadzeniem w temat. W tym czasie odbiorca ma możliwość dokładnego poznania bohaterów. Głównymi postaciami są: Mikael Blomkvist, dziennikarz podejmujący się rozwiązania zagadki zniknięcia 16-letniej dziewczyny przed około 40-tu laty; i nieprzeciętnie zdolna badaczka ludzkich życiorysów na zlecenie Lisbeth Salander, pełna sprzeczności dziewczyna, która cały czas pozostaje zagadkową (jest tytułową bohaterką drugiej części Millenium, gdzie wyjaśniona jest jej tajemnica). Ta część książki toczy się rytmem spokojnym, jednak jest intrygująca i rozbudza ciekawość. Z tego powodu czyta się płynnie.
Gdy dotrze się do drugiej połowy … rozpoczyna się ostra jazda bez trzymanki i trudno się zatrzymać. Człowiek chodzi za dnia niewyspany zarywając noce (jak gdyby o poranku książka miała w niewytłumaczalny sposób zniknąć, ech...). Dobiegając w ten sposób do wyjaśnienia kryminalnej zagadki, okazuje się ona tak zaskakująca i szokująca, że jedyne, co zdołałam wykrztusić, to wulgaryzm (używany u mnie wyjątkowo przy silnym wzburzeniu): „O ja pier....!” powtórzony kilka razy. I niech to będzie moją rekomendacją książki. Nietypową, ale spontaniczną.
Muszę nadmienić, że obok wątku głównego czytelnik zostaje wciągnięty w inne, również interesujące. Poza tym z „Mężczyzn którzy nienawidzą kobiet” można wynieść wiele pożytecznych informacji, m.in. o „bezpieczeństwie” w internecie.

Polecam! Nie dziwię się światowemu sukcesowi trylogii, ponieważ jest to świetnie skonstruowany kryminał. Naprawdę szkoda, że autor tego nie dożył, bowiem zmarł tuż przed jej premierą.

Pierwsza część trylogii kryminalnej Millenium pt. „Mężczyźni którzy nienawidzą kobiet” to wielkie tomisko zawierające około 630 (!) stron. Pierwszą moją reakcją była myśl: „O kurcze, ja tę cegłę będę czytać przez dwa tygodnie lub dłużej. Pewnie fabuła rozciągnięta do granic możliwości.” Jednak gdy rozpoczęłam moją przygodę z książką, okazało się, że Stieg Larsson nie używał...