Bardzo dobra książka, choć: 1. byłaby lepsza bez trzech ostatnich rozdziałów (plus tego o facecie współpracującym z rosyjskim zaborcą),2. jej tytuł jest dość mylący - lepszy byłby mniej więcej taki: "Patriotyczne ziemiaństwo Nowogródczyzny". A najbardziej polecam rozdziały o pierwowzorze księdza Robaka (autorka jest rzeczywiście świetna w tematach związanych z "Panem Tadeuszem") oraz o Syrokomli. W sumie bardzo budująca książka, pokazująca godne pochwały (i propagowania) postawy, a dla mnie - cenna m.in ze względu na pokazanie wzorowego wręcz współżycia katolickiego dworu i prawosławnej wsi.

Bardzo dobra książka, choć: 1. byłaby lepsza bez trzech ostatnich rozdziałów (plus tego o facecie współpracującym z rosyjskim zaborcą),2. jej tytuł jest dość mylący - lepszy byłby mniej więcej taki: "Patriotyczne ziemiaństwo Nowogródczyzny". A najbardziej polecam rozdziały o pierwowzorze księdza Robaka (autorka jest rzeczywiście świetna w tematach związanych z "Panem...

Joanna Puchalska nakreśliła nam piękny, różnorodny obraz życia jak wiedli mieszkańcy dworów.Okazuje się, że sarmaccy szlachcice borykali się z podobnymi problemami jak my. Mieli więc problemy z sąsiadami którzy ich najeżdżali; oszustwami, hazardem, próbą zaistnienia w świecie. W książce znajdziemy też piękne opisy bohaterskich czynów.
Więcej czytaj na:
http://ksiazkaznadzieja.pl/2016/02/kresowi-sarmaci-joanna-puchalska/

Joanna Puchalska nakreśliła nam piękny, różnorodny obraz życia jak wiedli mieszkańcy dworów.Okazuje się, że sarmaccy szlachcice borykali się z podobnymi problemami jak my. Mieli więc problemy z sąsiadami którzy ich najeżdżali; oszustwami, hazardem, próbą zaistnienia w świecie. W książce znajdziemy też piękne opisy bohaterskich czynów.
Więcej czytaj na:...

Joanna Puchalska zabiera swoich czytelników w niezwykłą podróż. "Kresowi Sarmaci" to publikacja zawierająca wiele historii z życia w dworkach takich, jaki znajdujemy w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza i "Pamiętnikach Soplicy" Henryka Rzewuskiego. Autorka przekonuje nas, że sztuka oratorska była wśród szlachty bardzo pielęgnowana. Mówili wiele, uczyli się przemawiać od najmłodszych lat po ostatnie dni nigdy tej nauki nie było dość. We wstępie dowiadujemy się, że w Polsce powstał niepowtarzalny gatunek, jakim jest gawęda szlachecka. Te długie, kwieciste opowiadania na różne tematy z czasem przerodziły się w spisywane sagi. W świecie Sarmatów słowo pisane jednak nie było tak ważne jak mowa. Opowieści musiały być ciekawe, zabawne, pouczające, zabawiające, wywołujące emocje. Przekazywane z ust do ust, powtarzane, lekko przerabiane wspomnienia przetrwały do naszych czasów w wersji spisanej.
W książce znajdziemy opowieści o postaciach wykonujących różne zawody: ziemianie, księża, żołnierze, działacze, poeci, politycy, artyści. Sarmatyzm autorka postrzega jako zespół cech, system wartości, a nie pijaństwa i rozróby. Jako cechę Sarmacka wymienia wolność i przekonanie o konieczności kontrolowania władzy.
Obraz zawarty w opowieściach jest tak różnorodny, jak było wówczas życie w dworkach. Wielu Sarmatów borykała się z uciążliwy, najeżdżającymi sąsiadami, oszustwami, hazardem, próbą zaistnienia w świecie. Znajdziemy w niej opisy pięknych czynów, dziwactw, upodobań. Dzięki prostym opowieścią dowiemy się o mieszkających w Polsce Tatarach, którzy bardzo chętnie przyjęli kulturę kraju, w którym osiedli.
Książka zawiera czternaście autonomicznych opowieści pięknie odkrywających nam życie szlachty. Odkrywamy z jak wieloma dziwnymi zjawiskami w opowieściach miała kontakt szlachta, jak wiele konfliktów rodziła przynależność do biednej lub średniozamożnej szlachty. Znajdziemy tu żywo nakreślone obrazy ludzi. Jedni bohaterowie są awanturniczy, żywotni, innych nieco flegmatyczni, spokojni, borykający się z przeciwnościami losu. Obok ciekawych i wciągających historyjek, takich jak awanturniczo – szulerskie przygody Michała Walickiego i jego cudownego szafiru lub opowieści o Nadniemeńskim słowiku trafiamy na rozdziały nudne, w których akcja wydaje się być zawieszona, co utrudnia czytanie, ale pokazuje odmienna retorykę. W książce znajdziemy wiele informacji o wydarzeniach, które znamy ze szkolnych podręczników, przez co może pomóc w uzupełnieniu wiedzy.
"Kresowi Sarmaci" to interesująca lektura dla osób zainteresowanych codziennym życiem w dworkach przed rozbiorami Polski.

Joanna Puchalska zabiera swoich czytelników w niezwykłą podróż. "Kresowi Sarmaci" to publikacja zawierająca wiele historii z życia w dworkach takich, jaki znajdujemy w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza i "Pamiętnikach Soplicy" Henryka Rzewuskiego. Autorka przekonuje nas, że sztuka oratorska była wśród szlachty bardzo pielęgnowana. Mówili wiele, uczyli się przemawiać od...

”Sarmatyzm jako system wartości, a nie jak ideologia szlacheckich pijanic i rozrabiaków, umożliwił Polakom przetrwanie trudnych czasów rozbiorów. Był skuteczna bronią przeciw zaborcom. Ci zaś dobrze wiedzieli, że niszcząc szlachtę i inteligencję, łatwiej sobie podporządkują inne grupy społeczne”

Często, zwłaszcza w literaturze historycznej, mamy do czynienia z opinią głoszącą iż prawdzie serce dawnej Rzeczypospolitej biło na jej tzw. Kresach (Marszałek Józef Piłsudski bardzo obruszał się na to określenie) i trzeba przyznać iż w światłe konkretnych wydarzeń i analiz życiorysów naszych rodaków, naprawdę trudno z tezą tą polemizować.
Dziś, mam w swoich rekach publikacje Joanny Puchalskiej zatytułowaną „Kresowi sarmaci” będącą znakomicie odkurzoną (składającą się z czternastu opowieści),wielobarwną historią tamtych ziem, wpisaną w burzliwe i niekiedy bardzo dramatyczne losy jej przedstawicieli. Znajdziemy wśród nich ziemian, księży, działaczy politycznych i społecznych, niepodległościowych powstańców, żołnierzy i artystów. Ludzi wrzuconych w wir skomplikowanych, historycznych procesów i zdarzeń, które na przestrzeni wieków raz po raz przelewały się przez nasze ziemię a którzy, bez względu na zmieniające się dziejowe okoliczności, kultywowali polskość oraz przywiązanie do naszej wielowiekowej tradycji, religii i kultury.
„Sarmata bronił świętej wiary katolickiej, nie żałując przy tym własnego życia i wolności [...]. I zawsze gotów był się stawić na wezwanie ojczyzny. Wreszcie, sarmata umiał cieszyć się pięknem świata odziedziczonego po przodkach, a niektórzy dzięki danym od boga talentom potrafili o tym, odziedziczonym pięknie opowiedzieć sztuką słowa czy obrazu[...]„

Książka, oprócz niewątpliwie bardzo dobrego literackiego warsztatu pisarki, uderza ogromnym autentyzmem (naturalnie, właściwie merytorycznie ugruntowanym) oraz wyraźnie wyczuwalną w tekście nostalgia i sentymentem za świtam, który już dawno przeminął. Światem, który tak bardzo zrósł się z naszą narodową świadomością i pamięcią iż mimo niekorzystnych dla na powojennych, terytorialnych rozstrzygnięć, pozostał gdzieś z nami na zawsze. Lektura napisana jest z dużym emocjonalnym zacięciem (udzielającym się czytelnikowi),pasją i pragnieniem ocalenia choć pojedynczych szczątków, faktów i zjawisk tak charakterystycznych dla owych czasów i miejsc.
Do mnie osobiście przemówiły szczególnie dwie z tych opowieści, rozgrywające się w dwóch zupełnie rożnych przedziałach czasowych i okolicznościach
Pierwsza, przybliżająca nam znane z Mickiewiczowskiego arcydzieła „Pan Tadeusz”, tu pokazane na autentycznych przykładach, zjawisko tzw. zajazdów, przy pomocy których szlachta polska (wobec opieszałości sadowych egzekucji ) zbrojnie dochodziła swoich praw.
„Podczas lektury dokumentów sądowych z epoki Mickiewicza, dotyczących niewielkiego obszaru Nowogródczyzny, trudno oprzeć się wrażeniu, że procesy, wzajemne zajeżdżanie i najeżdżanie się stanowiło coś w rodzaju urozmaicenia spokojnego życia na wsi. Pod koniec XVIII wieku dookoła się procesują, ciągle dochodzi na naruszania granic czyjejś własności”.
Druga, to biografia rotmistrza Brzozowskiego, będąca dramatyczny odzwierciedleniem losów wielu polskich, kresowych patriotów, naznaczonych przez wojnę i związane z nią bezkompromisowe, życiowe wybory.
Opisując tą publikacje nie sposób nie wspomnieć o naprawdę pięknym i profesjonalnym wydaniu lektury (naprawdę duży ukłon w stronę Wydawnictwa Fronda) zaopatrzonej w porządną, twardą oprawę, solidne przeszycie oraz wysoką jakość papieru i druku, co znacznie wydłuży jej żywotność i możliwości korzystania z zawartych w niej interesujących treści.

”Sarmatyzm jako system wartości, a nie jak ideologia szlacheckich pijanic i rozrabiaków, umożliwił Polakom przetrwanie trudnych czasów rozbiorów. Był skuteczna bronią przeciw zaborcom. Ci zaś dobrze wiedzieli, że niszcząc szlachtę i inteligencję, łatwiej sobie podporządkują inne grupy społeczne”

Często, zwłaszcza w literaturze historycznej, mamy do czynienia z opinią...

Autorka książki prezentuje ludzi udowadniających swoim życiem, że sarmatyzm jest systemem wartości, wśród których dominują umiłowanie tradycji, wierność dawnym ideałom i duma z bycia Polakiem, mimo że obecnie pojęcie to powszechnie kojarzy się ze szlacheckim pijaństwem, warcholstwem i dewocją.

W czternastu rozdziałach ukazane są ciekawe postacie sarmackiego świata, na przykład słowika nadniemeńskiego, czyli słynnego niegdyś poety - Władysława Syrokomli, mistrza gawęd hresowych - Bogusława Zaleskiego, bywalca salonów i kasyn - Michała Walickiego, generała Bielaka, a także innych barwnych kontynuatorów tradycji sarmackich w ich najlepszym znaczeniu. Znajdziemy również ciekawe fragmenty o polskich związkach z Tatarami oraz poznamy koloryt znany wielu czytelnikom z kart epopei szlacheckiej, czyli Pana Tadeusza.

Książkę wzbogacają kopie oryginalnych zdjęć z zasobów prywatnych, a relacje opierają się na wspomnieniach i dokumentach, które autorka otrzymała od rodzin opisywanych ludzi lub znajomych zafascynowanych dawną Rzeczpospolitą.

"Kresowi Sarmaci" są interesującą pozycją nie tylko dla miłośników kultury staropolskiej, pozwalają bowiem wejść w barwny świat dawnej Rzeczypospolitej i poznać mnóstwo detali pozwalających poszerzyć wiedzę historyczną, a także wniknąć w atmosferę dawnej epoki.
Z.J.
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

Autorka książki prezentuje ludzi udowadniających swoim życiem, że sarmatyzm jest systemem wartości, wśród których dominują umiłowanie tradycji, wierność dawnym ideałom i duma z bycia Polakiem, mimo że obecnie pojęcie to powszechnie kojarzy się ze szlacheckim pijaństwem, warcholstwem i dewocją.

W czternastu rozdziałach ukazane są ciekawe postacie sarmackiego świata, na...

Doceniam ogrom pracy włożony przez autorkę w napisanie "Kresowych Sarmatów". Naprawdę. Nie zmienia to jednak faktu, że książka jest bardzo nierówna. Joanna Puchalska raczy nas "14 opowieściami z barwnego świata Kresów dawnej Rzeczpospolitej". I tu właśnie zaczynają się schody, bo obok niezwykle ciekawych historyjek, takich jak awanturniczo – szulerskie przygody Michała Walickiego i jego cudownego szafiru (czytaj: gotowy scenariusz na hollywoodzki film, za rolę w którym Leonardo DiCaprio na 100% dostałby w końcu upragnionego Oscara) czy opowieści o Nadniemeńskim słowiku, czytelnik raz po raz trafia na rozdziały potwornie nudne, przez które momentami trudno jest przebrnąć. Brakuje mi w „Krasowych Sarmatach” anegdot i opisów codziennego życia ( wyjątek stanowi tu fragment o przebiegu Wigilii i Wielkanocy w „Gawędach Pana Bogusława”),a przeszkadza nadmiar faktów historycznych świetnie znanych nam ze szkolnych podręczników.

Doceniam ogrom pracy włożony przez autorkę w napisanie "Kresowych Sarmatów". Naprawdę. Nie zmienia to jednak faktu, że książka jest bardzo nierówna. Joanna Puchalska raczy nas "14 opowieściami z barwnego świata Kresów dawnej Rzeczpospolitej". I tu właśnie zaczynają się schody, bo obok niezwykle ciekawych historyjek, takich jak awanturniczo – szulerskie przygody Michała...

Joanna Puchalska „Kresowi Sarmaci”


„Kresowi Sarmaci”, kolejne po „Dziedziczkach Soplicowa” wydawnictwo związane z tematyką kresową w dorobku Joanny Puchalskiej, to jedna z najlepszych książek z niemal stu, jakie przeczytałem w upływającym 2015 r. Postacie przedstawione na kartach książki łączy nie tylko pochodzenie, lecz przede wszystkim przywiązanie do tradycji, polskości i dawnych ideałów. Wśród źródeł po jakie sięgała autorka pracując nad publikacją nie brak wspomnień i pamiętników, dzięki czemu udało się jej stworzyć niezwykle plastyczny, wiarygodny i ciepły obraz świata, który bezpowrotnie przeminął...

Więcej na:
http://www.zapomnianabiblioteka.pl/2015/12/kresowi-sarmaci.html

Joanna Puchalska „Kresowi Sarmaci”


„Kresowi Sarmaci”, kolejne po „Dziedziczkach Soplicowa” wydawnictwo związane z tematyką kresową w dorobku Joanny Puchalskiej, to jedna z najlepszych książek z niemal stu, jakie przeczytałem w upływającym 2015 r. Postacie przedstawione na kartach książki łączy nie tylko pochodzenie, lecz przede wszystkim przywiązanie do tradycji,...

:) ciekawe fakty kulturowe, niezła narracja - gratka dla miłośników świata Sarmatów

:) ciekawe fakty kulturowe, niezła narracja - gratka dla miłośników świata Sarmatów