Najemnicy zarówno część I jak i II to dobra książka. Oceniam je jako ciekawą formę rozrywki i dobrym stylem. Kilka razy zdarzyło mi się wybuchnąć śmiechem.
Co do samej opowieści - intryguje, chociaż jest typowym zapisem sesji RPG (co akurat Autor podkreśla w wielu miejscach). Mamy ciekawie pokazanych bohaterów i ich rozwój - nie tylko samych umiejętności, ale i osobowości zmienianej pod wpływem tego, do czego zmusza ich życie najemnika. Mamy nietuzinkową opowieść i fabułę, która wydając się taką "sztampową" zupełnie nie taką się okazuje - spory plus. Mamy wymykające się konwencji zakończenie, co jest dużym plusem.
Książka napisana jest fajnym językiem, przystępnym i świetnie pasującym do konwencji.
Na jej plus działa jeszcze to, że Autor osadził opowieść w moim autorskim świecie RPG który "popełniłem" w roku 1992 i wydałem w 1995. Nigdy nie spodziewałem się, że po tylu latach moje "grafomańskie wypociny RPG" - bo książką Aphalonu bym nie nazwał, kogoś zainspirują, skierują na ścieżki literackie. Duży plus za osobowość - Autora mam przyjemność znać osobiście i znajomość tę niezwykle sobie cenię.
książkę polecam miłośnikom rodzimego fantasy.

Najemnicy zarówno część I jak i II to dobra książka. Oceniam je jako ciekawą formę rozrywki i dobrym stylem. Kilka razy zdarzyło mi się wybuchnąć śmiechem.
Co do samej opowieści - intryguje, chociaż jest typowym zapisem sesji RPG (co akurat Autor podkreśla w wielu miejscach). Mamy ciekawie pokazanych bohaterów i ich rozwój - nie tylko samych umiejętności, ale i osobowości...