Jako że pierwszy tom bardzo mi się podobał, wprost wyczekiwałam drugiego. Liczyłam, iż porwie mnie on tak jak jego poprzednik, więc nastawiałam się na coś równie dobrego. I nie twierdzę, że książka jest zła, ale nie zachwyciła mnie.

Fabuła wydawałoby się była dość ciekawa. Cały czas coś się działo, albo była to scena łóżkowa, albo problemy głównych bohaterów, albo ich rozwiązywanie. Niestety, mimo iż autorka miała ciekawe, choć lekko schematyczne pomysły, to czytało się je jak coś oczywistego. Zwyczajnie nic mnie tu nie porwało. Aczkolwiek, to co działo się między bohaterami, było interesujące, czasem szokujące, ale na pewno niewciągające. Zdecydowanie ten tom jest gorszy od „Jesteś tylko moja”.

Bohaterowie nie zmienili się jakoś ogromnie na przestrzeni całej historii. I z jednej strony to dobrze a z drugiej źle. Z chęcią przeczytałabym o tym, jak Blake zmienia się pod w[pływem Eriki lub odwrotnie, albo jak ewoluuje ich związek. A tu oprócz zaostrzenia scen łóżkowych nic się nie zmieniło. A szkoda, bo w tych postaciach drzemie potencjał!

Nie mogę zaliczyć tej książki do moich ulubionych i z pewnością po tej części Hakera, jestem mniej przekonana do całej serii, ale zamierzam ją dokończyć. Mam bowiem nadzieję, że następna część okaże się o niebo lepsza.

Jako że pierwszy tom bardzo mi się podobał, wprost wyczekiwałam drugiego. Liczyłam, iż porwie mnie on tak jak jego poprzednik, więc nastawiałam się na coś równie dobrego. I nie twierdzę, że książka jest zła, ale nie zachwyciła mnie.

Fabuła wydawałoby się była dość ciekawa. Cały czas coś się działo, albo była to scena łóżkowa, albo problemy głównych bohaterów, albo ich...