Oblężony Leningrad.Zimno.Głód,ciągle zmniejszane racje żywieniowe.Praca ponad siły.Beznadzieja.Brak perspektyw.Zdawałoby się bezsilność.A jednak na przekór wszystkiemu młodziutka Tania i trochę starszy Aleksandrer znajdują w sobie dość siły i uporu,by się nie poddać.Na przekór wszystkiemu i wszystkim.Nie zwracając uwagi na totalitaryzm,brak prywatności,fakt,że nie mogą być razem.Bo siłę do walki daje im miłość,kradzione chwile szczęścia.On związany jest z jej siostrą,ona spotyka się z jego tzw.przyjacielem,ale na przekór przeszkodom obydwoje czerpią siłę z przelotnych dotknięć,krótkich spotkań...Nadzieja-to uczucie,które ich przepełnia.Tatiana nie traci nadziei nawet wówczas gdy umiera cała jej rodzina,gdy musi pochować siostrę pod lodem Ładogi.Uparcie nie daje się złamać przeszkodom tak prywatnym,jak i politycznym.Wierzy,że kiedyś,gdzieś,będą wreszcie razem.I są.Ich szczęście nie trwa jednak długo,to tylko jeden krótki,letni miesiąc ...
Książka opowiada głównie o staliniźmie,przynajmniej dla mnie.Podsłuchujący za pomocą szklanki sąsiedzi,NKWD,donosicielstwo,fakt,że ludzie są tylko pionkami dla bezdusznej biurokracji...Do tego sugestywna opowieść o oblężonym Leningradzie-głodowe racje żywnościowe,które z żywnością niewiele mają wspólnego,trupy na ulicach,kilkugodzinne wystawanie w kolejkach,by w efekcie niewiele kupić,życie w zagrożeniu,wygłodzenie prowadzące do śmierci,praca ponad siły...W dodatku autorka nie ustrzegła się kilku błędów(chociażby ten szampon nieszczęsny )
Można by się przyczepić do pewnej sztampowatosci postaci-Amerykanin to człowiek szlachetny,prawdziwy przyjaciel itd,Rosjanin to zwykle donosiciel,mocno popijający wódkę i jedzący kawior...Jak gdyby autorka znała ich tylko z mocno stronniczych pism...
Ta książka nie jest miła,łatwa i przyjemna.Szybko się ją czyta,jest wciągająca,ale jednak ciężko o niej dyskutować.To nie jest książka do podobania się,to dość ciężka lektura poruszająca trudne sprawy.To książka,która w bibliotece zwykle omijałam z daleka,nawet mimo namów kilku znajomych.Nie mogłam się jakoś do niej przekonać.Dzięki temu,że zostałam niemal zmuszona do jej poznania, przeczytałam ją z dużym zainteresowaniem.Druga część zresztą tez pochłonęłam. To był ciekawy wybór.

Oblężony Leningrad.Zimno.Głód,ciągle zmniejszane racje żywieniowe.Praca ponad siły.Beznadzieja.Brak perspektyw.Zdawałoby się bezsilność.A jednak na przekór wszystkiemu młodziutka Tania i trochę starszy Aleksandrer znajdują w sobie dość siły i uporu,by się nie poddać.Na przekór wszystkiemu i wszystkim.Nie zwracając uwagi na totalitaryzm,brak prywatności,fakt,że nie mogą być...