Wspaniała kontynuacja, choć nie tak dobra jak pierwsza część. Autorka zdecydowała się na zabieg powrotu do przeszłości Aleksandra i mimo, że wydawałoby się to nudne i nużące, kiedy czekamy z niecierpliwością na teraźniejsze losy, to wcale tak nie jest. Dowiadujemy się po kolei, co działo się przez całe życie Aleksandra. Poznajemy głupotę jego rodziców, jego ucieczkę z pociągu i przebywanie u przyszywanych rodziców. Ale, żebyśmy za bardzo nie cierpieli, mamy też kolejne dwa wątki - Tatiany w Ameryce i Aleksandra w Europie. Opis bólu Tatiany był tak realistyczny, że prawie bolało mnie serce, miałam tylko nadzieję, że nie posłucha tej głupiej dziewuchy Vikki i nie będzie wpadała ze skrajności w skrajność, rzucając się w wir przygodnego seksu.
Aleksander i jego walka o samego siebie - to kolejny emocjonalny cios. Przetrwał wszystkie przepytywania, głodzenie, niedosypianie, dodatkowo był wciąż na tyle przytomny, że poradził sobie ze Słonkiem. A później było coraz niebezpieczniej. Pojawienie się Paszy - dość niespodziewane, kiedy zajęliśmy się już tylko przetrwaniem Aleksandra, ale miałam gdzieś malutkie przeczucie, że żyje. I bardzo trudno było mi później podczas sceny ucieczki...
Podziwiam też walkę Tatiany, która mimo upływu lat nie przestała wierzyć w męża; wciąż miała nadzieję, wciąż szukała.
Nie mogłam się oderwać i pierwszy raz musiałam zajrzeć gdzieś na koniec książki, żeby wiedzieć, co się stanie, bo musiałam iść do pracy i nie mogłabym normalnie doczytać książki.
Teraz boję się tylko o kolejny tom, bo wydaje mi się, że na tym powinien się skończyć. Boję się wprowadzenia niepotrzebnych wątków i wariacji w związku Tani i Szury.

Wspaniała kontynuacja, choć nie tak dobra jak pierwsza część. Autorka zdecydowała się na zabieg powrotu do przeszłości Aleksandra i mimo, że wydawałoby się to nudne i nużące, kiedy czekamy z niecierpliwością na teraźniejsze losy, to wcale tak nie jest. Dowiadujemy się po kolei, co działo się przez całe życie Aleksandra. Poznajemy głupotę jego rodziców, jego ucieczkę z...