Autor zabiera nas w podróż do świata, w którym wszyscy są szczęśliwi, nie ma chorób, cierpienia, nawet starość jest znośna. Ludzie przestali być żyworodni, młode pokolenia powstają w laboratorium, które czuwa nad tym, by nowy organizm odpowiadał potrzebom społeczeństwa. Wychowaniem dzieci zajmują się specjalne ośrodki, które od małego mają ich odpowiednio kształtować. Pomyślicie, że skoro każdego człowieka można wymodelować, to jest to świat ludzi pięknych i mądrych. Nic bardziej mylnego. Również tu znajdziecie ludzi niskich, brzydkich i głupich. W końcu ludziom inteligentnym łatwiej będzie zarządzać załogą złożoną z osób niezbyt rozgarniętych. W zależności od funkcji, jaką ma dana osoba pełnić, związanych z tym wymagań, warunków środowiskowych, tworzona jest jednostka o odpowiednich cechach fizycznych i psychicznych. Do tego łatwiej jest współpracować zespołom złożonym z bliźniąt, które mają podobny lub identyczny sposób myślenia. Dlatego w laboratorium tworzy się całe grupy takich samych jednostek.

W świecie Huxleya nie ma matek, nie ma ojców, nie ma rodzin, nie ma prywatności, jest za to ogromna swoboda seksualna. Nie ma Boga, jest natomiast jego Fordowska Wysokość, który zarządza tym miejscem. W tym świecie nie ma miejsca na rzeczy przypadkowe, wszystko musi być z dużym wyprzedzeniem zaplanowane.

Jest to świat nastawiony na konsumpcję. Od najmłodszych lat dzieciom wmawia się, że trzeba kupować nowe rzeczy, naprawianie ich nie ma sensu, trzeba korzystać ze zdobyczy cywilizacji, rozrywek, aktywności, które wymagają skomplikowanych sprzętów...

Jest to antyutopia, społeczeństwo zostało zupełnie podporządkowane władzy. Zostało to zrobione tak sprytnie, że ludzi nie zdają sobie z tego sprawy, nie znają innego świata, nie potrafią sobie nawet go wyobrazić. Są tak zmanipulowani, że wszystko co inne, wydaje się dziwne, niewłaściwe.

Muszę przyznać, że jestem pod ogromnym wrażeniem wyobraźni autora. Stworzony przez niego obraz jest dopracowany w każdym punkcie, jego świat działa idealnie. Zadziwiać może również fakt, że mimo iż książka powstała w latach trzydziestych ubiegłego wieku, to Huxleyowi wiele rzeczy udało się przewidzieć, wiele jego pomysłów okazało się trafionych.

Książka była dla mnie wspaniałą rozrywką, czytałam ją z dużo przyjemnością i łatwością. Jednak oprócz radości, ta lektura może dawać też doskonały materiał do przemyśleń, zastanowienia się nad tym, do jakiego miejsca ingerencja w nasze życie może być dozwolona, czy również my nie jesteśmy współcześnie manipulowani i to na wielu polach? W tym miejscu trudno nie wspomnieć o innej antyutopii "Roku 1984" Georga Orwella. Chociaż każda z tych wizji jest inna, to trzeba przyznać, że obie są genialne i obie koniecznie należy poznać.

Ja jestem tą książką zachwycona i dlatego polecam ją każdemu z Was. Sama natomiast chyba będę musiała przyjrzeć się bliżej twórczości tego autora, bo bardzo mnie zaciekawił i chcę więcej...

http://korcimnieczytanie.blogspot.com/2013/12/aldous-huxley-nowy-wspaniay-swiat.html

Autor zabiera nas w podróż do świata, w którym wszyscy są szczęśliwi, nie ma chorób, cierpienia, nawet starość jest znośna. Ludzie przestali być żyworodni, młode pokolenia powstają w laboratorium, które czuwa nad tym, by nowy organizm odpowiadał potrzebom społeczeństwa. Wychowaniem dzieci zajmują się specjalne ośrodki, które od małego mają ich odpowiednio kształtować....