Z niewiadomych powodów historia skojarzyła mi się z Kopciuszkiem. Ojciec Julii umarł, a matka wciąż wymaga od niej coraz więcej, wydaje się być wręcz niezadowolona z każdej czynności wykonanej przez córkę. Dziewczyna ma również dwie ciotki: zgorzkniałą starą pannę – Klarę, oraz Mariannę, będącą dla niej niczym dobra wróżka. Osobą, na której bohaterka zawsze może polegać jest Nela – koleżanka ze studiów. Jest ona w oczach Julii istotą najinteligentniejszą i najzaradniejszą, szkoda, że jej przyjaciółka sama o sobie mówi wyłącznie stosując obiekcje i wytykając niedoskonałości.

Lektura książki nie jest zbyt męcząca, czyta się ją szybko, ale długie opisy i przemyślenia głównej bohaterki sprawiają, że powieść traci na uroku. Akcja nie jest rozbudowana, powiedziałabym wręcz, że toczy się powoli i leniwie. Skusił mnie tajemniczy blurb oraz urocza okładka, gdy więc stanęła przede mną możliwość przeczytania przedpremierowo ebooka bardzo się ucieszyłam. Ilość stron i niezbyt pozytywne opinie na portalach czytelniczych dały mi do myślenia, ale postanowiłam dać jej szansę. Spotkałam się już wcześniej z twórczością pani Ficer-Ogonowskiej. Jej styl nie przypadł mi niestety do gustu, choć widać, że autorka włożyła dużo pracy w tą pozycją. Nie przyczepię się do stylu, ani języka ponieważ książka napisana została w sposób poprawny. Bogate słownictwo, a nawet sowite w przymiotniki opisy byłyby w porządku, gdyby książka miała więc akcji, dramaturgii, przebiegu, a tak dostaliśmy przegląd umysłu głównej bohaterki. Tak naprawdę wystarczy przeczytać same dialogi by wiedzieć o co chodzi w fabule, pozostała treść skupia się na analizie umysłu Julii.

Nie należy zauważać jednak tylko wad, książka zawiera również wiele prawd życiowych. Jest poruszającą powieścią o akceptacji własnej osoby, miłości dla której w życiu każdego powinien znaleźć się czas, poświęceniu dla dobra innych. Jest to historia, która choć nie miała miejsca w rzeczywistości, to mogłaby. Opowiada o życiu dziewczyny, która wiedzie przeciętne życie: studiuje, pracuje, zawiera przyjaźnie, dba o dom. Pomysł był bardzo fajny, nakreśleni bohaterowie również. Mam nadzieję, że w przyszłości będę mogła wziąć do ręki kolejną książkę autorki i zamiast przydługawej pozycji i odbiegania od wątku głównego dostanę zapierającą dech w piersi powieść, która porwie mnie ciekawą fabułą, a zatrzyma konkretami w postaci rozbudowanej akcji.

Z niewiadomych powodów historia skojarzyła mi się z Kopciuszkiem. Ojciec Julii umarł, a matka wciąż wymaga od niej coraz więcej, wydaje się być wręcz niezadowolona z każdej czynności wykonanej przez córkę. Dziewczyna ma również dwie ciotki: zgorzkniałą starą pannę – Klarę, oraz Mariannę, będącą dla niej niczym dobra wróżka. Osobą, na której bohaterka zawsze może polegać...