Bardzo rzadko sięgam po kryminały. Jeśli jednak już się zdecyduję muszą one spełniać moje prywatne wymagania. Najważniejsze jest to, aby trzymały w napięciu, aby budowały historię w mojej głowie, a ja ze zniecierpliwienia mam zjadać litery, żeby jak najszybciej rozwiązać zagadkę. Dokładnie tak było w przypadku „Zagadki Sary Tell”.

Fajnie było! Ale zacznijmy od początku ...

Pewnego deszczowego dnia do biura adwokata Martina Bennera przychodzi mężczyzna z dość nietypowa prośbą. Chciałby oczyścić z zarzutów morderstwa swoją nieżyjącą siostrę. Dość ciekawe, aczkolwiek nietypowe zlecenie zaintrygowało adwokata. Dodatkowo sprawa Sary – okrutnej morderczyni była dość słynna i bardzo zaskakująca, co dodatkowo nakręcało Martina do działania.

Początek prywatnego dochodzenia jakby nie wskazuje na wielkie niespodzianki, ale jednak coraz więcej dziwnych faktów sprawia, że Martin angażuje się w sprawę Sary coraz bardziej. Zupełnie niepostrzeżenie dołącza do niego jego przyjaciółka i w tym momencie życie adwokata wywraca się, nabiera tempa, a sam zainteresowany przestaje kontrolować kolejne wydarzenia.

Staje się coraz bardziej niebezpiecznie, kolejne tajemnice wychodzą na jaw, a żeby było ciekawiej na ich miejsce wskakuje kilka nowych. Z każdą kolejną stroną opowieść nabiera tempa, kolorów i wciąga czytelnika, trzymając na sznurku, który coraz bardziej się skraca.

Bohater wpada w kłopoty, pociągając za sobą najbliższe osoby. Jego poczucie bezpieczeństwa dość mocno zostaje naruszone. Przestaje kontrolować swoje życie, a kolejne wydarzenia zaskakują, nie pozwalając mu nawet odpocząć. Autorka w tym momencie rozkręca intrygę, która początkowo wydaje się być leniwa. Od tej chwili książki nie da się już odłożyć na zaraz, na później... od tego momentu życie Martina i jego najbliższych staje się najważniejsze!

„Zagadka Sary Tell” jest pierwszą częścią dwutomowego cyklu i jestem ogromnie ciekawa co też się wydarzy w kolejnej części. Zakończenie pierwszej pozostawia czytelnika z otwartymi ze zdziwienia ustami i z masą pytań co będzie dalej? Sprytnie, bardzo sprytnie autorka potraktowała czytelnika!

Jestem pod wielkim wrażeniem książki. Pomysłowość autorki bardzo mnie zaskoczyła. Sama konstrukcja intrygi jest niemal idealna. Dozuje emocje, zwalnia, przyspiesza. Wprowadza czytelnika w niesamowity nastrój niepokoju, strachu, zaangażowania w sprawę. Tak dokładnie tego oczekuję od kryminału i dostałam wszystko, a nawet ciut ponad normę.

Polecam, z czystym sumieniem polecam szczególnie na smutne zimowe wieczory. Gwarantuję niezapomniane wrażenia z niesamowitym bohaterem w roli głównej. Będę czekała z niecierpliwością na kolejną część, na ciąg dalszy mojej znajomości z Martinem Bennerem.

Iwona Migowska