Korzeniec długo kurzył się na moim regale. Nie dlatego, że nie chciałem przeczytać tej pozycji, wręcz przeciwnie, bałem się rozczarowania. Dlaczego? Ponieważ znam miejsca, o których pisze autor i zwyczajnie bałem się tej konfrontacji. W końcu się jednak przemogłem i... w zasadzie pozostałem w miejscu, z którego ruszałem w tę podróż. Jeśli chodzi o język, oddanie realiów tamtego okresu i miejsc, to nie zawiodłem się - autor jest bardzo sprawny językowo, powieść jest napisana ciekawym językiem, realia uchwycone, a w zasadzie odrysowane, gdyż nie są tak dogłębnę, jak mogłem oczekiwać, pod tym względem książka jest bardzo dobra. Dlaczego więc ocena 7? Początek książki jest jak wyprawa na ryby; zabieramy wędkę, ubieramy wodery i rozkładamy namiot nad taflą jeziora - ale po zawiązaniu akcji skręcamy w las i wracamy z koszem podgrzybków. Lubię grzybobrania, ale gdy człowiek nastawia się na rybę z grilla, jest jednak pewne rozczarowanie. Korzeniec rozpoczyna się jak kryminał retro, ale po kilku rozdziałach staje się powieścią obyczajową, momentami barwną, częściej przegadaną. Zagadka, która przykuwa naszą uwagę na początku znajduje rozwiązanie dopiero w ostatnim rozdziale i to rozwiązanie mnie nie satysfakcjonuje. Moim zdaniem autor odszedł od tematu i nawet jeśli "Korzeniec" nie jest kryminałem, to odszedł zbyt daleko, momentami pogrążając się w dygresjach i dygresjach do dygresji. To największy zarzut, ale książkę polecam, szczególnie tym, którzy są z tymi stronami w jakiś sposób związani. I dziękuję autorowi za ciekawy pomysł w ciekawych realiach; żałuje tylko, że potencjał nie został do końca wykorzystany.

Korzeniec długo kurzył się na moim regale. Nie dlatego, że nie chciałem przeczytać tej pozycji, wręcz przeciwnie, bałem się rozczarowania. Dlaczego? Ponieważ znam miejsca, o których pisze autor i zwyczajnie bałem się tej konfrontacji. W końcu się jednak przemogłem i... w zasadzie pozostałem w miejscu, z którego ruszałem w tę podróż. Jeśli chodzi o język, oddanie realiów...