Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dobre studium pracy z psychopatami, jednak w moim odczuciu nieco słabsze od pierwszej części. Albo inne. Oczekiwałem nieco innych spraw, tu mamy chyba najwięcej tych trudnych emocjonalnie, bo związanych z przemocą wobec dzieci. Trudno stopniować przemoc, jednak ta zastosowana wobec dzieci jest dla mnie najtrudniejsza w lekturze. Trochę nierówna książka, momentami opisy wprowadzające do sprawy bardzo długie, sięgające daleko w przeszłość bohaterów. Dużo kwestii związanych z sądownictwem, działaniem fundacji itp. Ogólnie polecam, książka napisana przystępnym językiem, sporo odniesień, które mogą pomóc np. w rozpoznaniu krzywdzenia dzieci.

Dobre studium pracy z psychopatami, jednak w moim odczuciu nieco słabsze od pierwszej części. Albo inne. Oczekiwałem nieco innych spraw, tu mamy chyba najwięcej tych trudnych emocjonalnie, bo związanych z przemocą wobec dzieci. Trudno stopniować przemoc, jednak ta zastosowana wobec dzieci jest dla mnie najtrudniejsza w lekturze. Trochę nierówna książka, momentami opisy...

Wojciech Chmielarz napisał kiedyś o sobie, że jest dobrym rzemieślnikiem w kontekście kryminału. I ja się pod tym podpisuję. To chyba moja 5 przygoda z jego książką i za każdym razem mam podobne odczucia - przyzwoita lektura, dobrze się czyta, wszystko zgodnie z kanonami, ale jednak brakuje mi czegoś, co wyniesie te książki powyżej poziomu zwykłego kryminału. Jest dobry warsztat, schemat (zwykle bardzo podobny), zakończenie, które niektórych może zaskoczyć, dobrze zarysowane tło obyczajowe. Wiele razy uśmiecham się jednak pod nosem, na infantylność niektórych rozwiązań (w tym kilka scen, w tym ta z zakończenia). Moim zdaniem silną stroną są wątki obyczajowe - autor jest dobrym obserwatorem, ma słuch społeczny, a minusem sam wątek kryminalny, który bywa schematyczny i prosty. Mimo to polecam, to szybka, przyjemna lektura, choć cały czas czekam, aż autor przeskoczy na wyższy poziom

Wojciech Chmielarz napisał kiedyś o sobie, że jest dobrym rzemieślnikiem w kontekście kryminału. I ja się pod tym podpisuję. To chyba moja 5 przygoda z jego książką i za każdym razem mam podobne odczucia - przyzwoita lektura, dobrze się czyta, wszystko zgodnie z kanonami, ale jednak brakuje mi czegoś, co wyniesie te książki powyżej poziomu zwykłego kryminału. Jest dobry...

Lubię Cobena, przeczytałem wiele jego książek, jednak od pewnego czasu seria z Myronem Bolitarem zaczęła mnie nudzić - oczywiście autor trzyma poziom jeśli chodzi o akcję, zaskoczenia, twisty fabularne, jednak bohaterowie przestali się rozwijać. Zdecydowanie wolę książki spoza tej serii, która momentami jest bardzo infantylna. Coben pisze bardzo prostym językiem, jednym to się podoba, innym nie, używa prostych środków, ale ma ogromną wyobraźnię, zmysł fabularny. Osobne opowieści mają jednak swój oryginalny charakter, a w przypadku tej serii uważam, że Myron go ogranicza. Można przeczytać, lektura prosta, szybka i przyjemna, jednak ten format chyba już się wyczerpał. Przynajmniej dla mnie.

Lubię Cobena, przeczytałem wiele jego książek, jednak od pewnego czasu seria z Myronem Bolitarem zaczęła mnie nudzić - oczywiście autor trzyma poziom jeśli chodzi o akcję, zaskoczenia, twisty fabularne, jednak bohaterowie przestali się rozwijać. Zdecydowanie wolę książki spoza tej serii, która momentami jest bardzo infantylna. Coben pisze bardzo prostym językiem, jednym to...