Wyspa potępionych
- Kategoria:
- fantasy, science fiction
- Cykl:
- Następcy (tom 1)
- Tytuł oryginału:
- Descendents. Isle of the Lost
- Wydawnictwo:
- Egmont Polska
- Data wydania:
- 2015-08-24
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-08-24
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328108172
- Tłumacz:
- Anna Klingofer
- Tagi:
- paranormal teen
Przed dwudziestu laty wszyscy złoczyńcy zostali wypędzeni z królestwa Auradonu na Wyspę Potępionych mroczne, ponure miejsce strzeżone polem energii, które uniemożliwia im ucieczkę. Pozbawieni swych magicznych mocy, żyją teraz w odosobnieniu, zapomniani przez resztę świata. Jednak w Zakazanej Twierdzy ukryte jest Smocze Oko klucz do prawdziwego mroku i jedyna nadzieja złoczyńców na ucieczkę. Tylko najsprytniejszy, najbardziej nikczemny i najniegodziwszy łotr zdoła je znaleźć. Któż to będzie? Podczas wyprawy po Smocze Oko potomkowie czarnych charakterów udowodnią, że łotrowskie pochodzenie o niczym nie przesądza, a bycie dobrym wcale nie jest takie złe.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Książki autora
Podobne książki
Oficjalne recenzje
Młodości - dodaj nam złości
„Jest czas siania i czas zbierania”. Wiadomo – Kohelet. Jakieś trzy stulecia przed naszą erą. W XXI wieku rock’n’rollowcy z nadwiślańskiego Perfectu obwieszczają światu: „Wszystko ma swój czas”. Absolutnie wszystko! Dlatego sięgnięcie z własnej, nieprzymuszonej woli po pozycję z gatunku literatury już nie dziecięcej, a jeszcze nie młodzieżowej przez kogoś, będącego w latach lekko po-chrystusowych, wiązało się ze sporym ryzykiem. Cóż, nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki…
Jak zatem wypadła ta - z pozoru z góry skazana na porażkę – konfrontacja już nie młodego-gniewnego, lecz jeszcze nie starego-wku… rzonego osobnika płci męskiej, który czasy obcowania z tego typu literaturą uważa za słusznie minione?
Co najmniej intrygująco!
Autorka – zadeklarowana fanka filmów Disneya – stworzyła uniwersum zaludnione postaciami, z którymi na całym świecie dorastały kolejne pokolenia dzieciaków. W rzeczywistości wykreowanej przez pisarkę najwyraźniej doszło do jakiegoś przewrotu, w wyniku którego król Zjednoczonych Stanów Auradonu (czy anglojęzyczny akronim USA to przypadek?) osadził wszystkich złoczyńców na tytułowej Wyspie Potępionych. Tam, w pozbawionym magii odosobnieniu, swój nędzny żywot wiodą liczne zastępy budzących grozę wiedźm i czarnoksiężników, „najstraszliwszych ze strasznych” łotrów, „najpodlejszych z podłych” szachrajów, wśród których miłośnicy Disneya niewątpliwie rozpoznają m.in. Kapitana Haka, krokodyla Tik-Taka czy macochę i wyrodne siostry Kopciuszka. Królewski dekret odarł ich z dawnej potęgi, pozbawił wpływów i nadnaturalnych mocy, i co najgorsze: skazał na nudną, beznadziejną codzienność. W tej sytuacji jedynym ratunkiem wydaje się być Smocze Oko – potężny artefakt, którego odnalezienie może odwrócić okrutny los wszystkich banitów.
Na jego poszukiwanie wyrusza czworo głównych bohaterów – potomków Tych, Których Imiona Niegdyś Budziły Grozę. Nastolatkowie, co zrozumiałe, na początku nie pałają do siebie sympatią, ale jak łatwo przewidzieć, w miarę rozwoju akcji, odrzucą wzajemne uprzedzenia i staną się zgraną paczką dobrych znajomych. Zaskakujące, że tym, co skłania młodych bohaterów do podjęcia się wielce ryzykownej misji, jest nie – charakterystyczna dla nastolatków – ciekawość świata i żądza przygód, lecz rozpaczliwe pragnienie udowodnienia rodzicom własnej wartości, zwrócenia na siebie choć cienia uwagi. W tym miejscu należy pochwalić autorkę za próbę przemycenia do opowieści jakiejś głębszej myśli. Niestety, realizacja tego zamierzenia nie do końca się powiodła. Poruszony przez Melisę de la Cruz problem relacji między rodzicami, a ich dziećmi, okazał się zbyt złożony, w efekcie został potraktowany trochę po macoszemu.
W wyniku eksperymentu, który pozwoliłem sobie przeprowadzić wśród uczniów szkoły podstawowej, polegającym na odczytywaniu fragmentów „Wyspy…”, a następnie wspólnym ich analizowaniu, okazało się, że dla większości nastolatków (głównych przecież adresatów książki), rodzice powieściowych bohaterów czyli Diabolina, Cruella de Mon, Zła Królowa i wezyr Jafar, ale, co szalenie ciekawe, również Piękna i Bestia - królewska para władców Auradonu (których wątek rozwija się symultanicznie do reszty powieści), to życiowi przegrani, zaskorupieni w pełnej niemocy rzeczywistości, zapamiętani w dawno przebrzmiałych czasach świetności, a ich dzieci, obwarowane zbyt wygórowanymi oczekiwaniami, skazane są na syzyfową walkę o nędzne ochłapy zainteresowania.
Wniosek? Jeżeli będziemy kopiować negatywne zachowania rodziców, staniemy się ich lustrzanym odbiciem. Konkluzja wydaje się być prosta i… nazbyt oczywista. Inny punkt widzenia wywraca do góry nogami tę – cytując klasyka – oczywistą oczywistość. To raczej nasi „starzy” potrzebują zrozumienia! Być może za ich, nie do końca dla nas zrozumiałe, poczynania, odpowiadają demony złapane w pułapkę przeszłości? Może nasi „niedzisiejsi” rodzice są w głębi duszy przerażonymi dziećmi, którym los z wielu różnych powodów nałożył na barki zbyt ciężkie brzemię?
Szkoda, że po tej obiecującej refleksji, którą de la Cruz tylko delikatnie sygnalizuje, powieść dryfuje na bardzo niebezpieczną mieliznę. Czterokrotnie powtórzony w finale głęboki wyrzut: „Jesteś takim rozczarowaniem” dźwięczy w uszach czytelnika na długo po skończonej lekturze. Jest jak wirus, który powoli infekuje wnętrza bohaterów mrożącym krew w żyłach imperatywem, nakazującym na obojętność odpowiedzieć obojętnością stężoną, na lekceważenie – pogardą.
Ktoś powie, że to tylko książka dla dzieci. Cóż, twórcy literatury tego nurtu powinni pamiętać, że spoczywa na nich szczególna odpowiedzialność, zwłaszcza obecnie, kiedy świat rozchodzi się w szwach jak stara koszula.
Nie będę się rozwodził nad konstrukcją powieści. Melisa de la Cruz to stara wyjadaczka, która posiada sprawdzoną receptę na produkt, który pochłania się „jednym tchem”. Czego tu nie ma? Z jednej strony ponure lochy, grzechoczące szkielety, nawiedzone domostwa, z drugiej – „uniwersytet potworny” (który trochę na siłę udaje Hogwart), rozwleczone jak makaron, za co uwielbiane przez nastolatki szkolne gadki-szmatki – wszystko to pobudza wyobraźnię młodego czytelnika i zapewnia murowany sukces.
I jeszcze na koniec. Dyktat Disneya jest w kulturze masowej tak silny, że przez większą część lektury towarzyszyła mi twarz Glenn Close w roli Cruelli, Angeliny-Diaboliny i całej tej disnejowskiej plejady wielkookich, pucułowatych grzywaczy.
Cóż, what has been seen... cannot be unseen...
Andrzej H. Wojaczek
OPINIE i DYSKUSJE
Pokaż mimo to
Pokaż mimo toMoje pierwsze spotkanie z tą autorką.
Odkąd Kenny Ortega wyreżyserował trzy części "Następców" miałam ochotę sięgną po książki. Zwlekałam trochę, bo filmy mi się podobały, więc miałam wątpliwości czy będzie tak samo z książkami.
"Wyspa Potępionych" opowiada o życiu Mal, Evie, Jaya i Carlosa oraz Bena zanim Następcy przybyli do Auradonu. Dowiadujemy się o życiu bohaterów jakie prowadzili na co dzień i jakie mieli relacje z rodzicami, jak się poznali i zaprzyjaźnili...
Mal, córka Diaboliny stara się dorównać swojej matce, która jest mistrzynią zła. Niestety nie jest to takie łatwe, choć Mal się stara. Jay próbuje znaleźć wielki łup o którym mówi Dżafar, ale bez powodzenia. Carlos boi się matki i zajmuje się domem. Evie ma nauczanie zamkowe i dba o urodę jak uczyła ją matka.
Natomiast Ben mieszka w Auradonie i uczy się przyszłych obowiązków Króla. Jego dziewczyną jest Audrey, która jest córką Aurory. Jego ojciec Bestia ma wobec niego wysokie oczekiwania a jego matka Bella mówi mu, żeby był po prostu sobą. Chłopak obawia się, że nie podoła swoim przyszłym obowiązkom i nie spełni oczekiwań ojca.
Diabolina nakazuje Mal, aby znalazła Smocze Oko, gdyż pojawił się Diaval, który przekazał tę wiadomość Diabolinie. Mal zbiera swoją ekipę i wyrusza na poszukiwania z Jayem, który dobrze zna Wyspę, Carlosem, który ma urządzenie lokalizujące i Evie na której Mal chce się zemścić.
Co przyniesie ta misja? Czy Ben podoła swoim obowiązkom? Czy Mal i reszta spełnią oczekiwania swoich rodziców? Dowiecie się czytając. Ja polecam, czyta się bardzo szybko, wciąga i dopowiada nam to czego nie było w filmie. Ja już czytam drugą część.
Moje pierwsze spotkanie z tą autorką.
więcej Pokaż mimo toOdkąd Kenny Ortega wyreżyserował trzy części "Następców" miałam ochotę sięgną po książki. Zwlekałam trochę, bo filmy mi się podobały, więc miałam wątpliwości czy będzie tak samo z książkami.
"Wyspa Potępionych" opowiada o życiu Mal, Evie, Jaya i Carlosa oraz Bena zanim Następcy przybyli do Auradonu. Dowiadujemy się o życiu bohaterów...
Ciężko mi było przebrnąć na początku, bardzo zależało mi na tym żeby potwierdzić czy to jakaś alternatywna rzeczywistość do filmów ale prequel jak się okazało.
Swoją drogą bardzo naciągaaaany prequel.
Może jestem już trochę za stara na książeczki tego pokroju, kiedyś bardziej mi się takie podobały.
Ciężko mi było przebrnąć na początku, bardzo zależało mi na tym żeby potwierdzić czy to jakaś alternatywna rzeczywistość do filmów ale prequel jak się okazało.
Pokaż mimo toSwoją drogą bardzo naciągaaaany prequel.
Może jestem już trochę za stara na książeczki tego pokroju, kiedyś bardziej mi się takie podobały.
Super książka, szczególnie dla młodych czytelników
Super książka, szczególnie dla młodych czytelników
Pokaż mimo toKsiążka jest idealnym wyborem dla wielbicieli filmu „Następcy". Oglądaliście 1 część tego filmu? Zrobił na Was wrażenie? Jeśli tak, to z łatwością przeczytacie tę książkę! „ Wyspa Potępionych" przedstawia nam to co się działo przed filmem, w Auredonie- królestwie księżniczek, królów ( Aurory i jej córki- Audrey, Kopciuszka i jej syna Chada, Jane i jej mamy Dobrej Wróżki... a przede wszystkim opisuje historię Króla Bestii i Królowej Belli oraz ich syna- przyszłego władcę- Bena) oraz na Wyspie Potępionych- „królestwie" wszystkich złoczyńców( opisuje historię przede wszystkim :syna Cruelli De Mon- Carlosa, syna Jafara- Jaya, córki Złej Królowej- Evie oraz córki Diaboliny- Mal) Czy niedaleko pada jabłko od jabłoni? Czy Mal jest tak naprawdę dobra? Czy Ben postąpi słusznie sprowadzając do Auredonu czwórkę dzieci złych charakterów? No cóż... Tego właśnie dowiecie się w tej książce...
Miłego czytania...
Książka jest idealnym wyborem dla wielbicieli filmu „Następcy". Oglądaliście 1 część tego filmu? Zrobił na Was wrażenie? Jeśli tak, to z łatwością przeczytacie tę książkę! „ Wyspa Potępionych" przedstawia nam to co się działo przed filmem, w Auredonie- królestwie księżniczek, królów ( Aurory i jej córki- Audrey, Kopciuszka i jej syna Chada, Jane i jej mamy Dobrej Wróżki......
więcej Pokaż mimo to„Wyspa potępionych” Melissa de la Cruz wielbicielka świata Disneya, „Kopciuszka” czy „Śpiącej królewny” zaprasza swych czytelników, na pełną złych czarów wyspę, na której zamieszkują najwięksi czarodzieje czarnej magii. Można tam spotkać Diabolinę, Cruellę de Mon, Dżafera i wielu, wielu innych złych, niegodziwych i potępionych czarnoksiężników. W opozycji do ciemnej i skostniałej wyspy jest Auradon, który stanowi antytezę zła. Tutaj panuje jedynie dobro. Jest Piękna i Bestia wraz synem, jest Aurora, są dobre Wróżki. Dwa światy: dobro i zło - czy mogą istnieć? Czy mogą się przenikać? Czy mogą żyć w symbiozie?
.
Ochronny klosz uniemożliwia uprawianie czarnej i złej magii. Dlatego też, czwórka osobliwych „przyjaciół” wyrusza na Wyspę Straceńców do Zakazanej Twierdzy w poszukiwanie zaginionego potężnego artefaktu jakim jest Smocze Oko. Rzecz jasna, ta wyprawa to próba ich sił, wiary, emocji, ukrytych obaw i lęków. Muszą się zmierzyć z podchwytliwymi zagadkami gargulców, podać złotą zasadę w Jaskini Cudów, odczarować Magiczne Lustro czy w końcu zmierzyć się z dobrem w sali tronowej. Pytanie, czy odziedziczone przez urodzenie zło można zamienić w dobro.
.
Ważnym elementem powieści miał być stosunek rodziców do dzieci, a raczej brak rodzicielstwa, który przejawia się w postaci „rozczarowania”, wobec własnego potomstwa. Temat bardzo trudny, a tutaj niestety potraktowany bardzo płytko, wręcz niezręcznie i trochę zbagatelizowany. Nie można poruszać wygórowanych oczekiwań dorosłych i zostawiać niedokończony temat. Kolejnym negatywnym aspektem są częste odniesienia do Diaboliny i Cruelli de Mon i niestety chcąc nie chcąc, czytelnik cały czas widzi Angelinę Joli i Gleen Cloese. I ta percepcja utrudnia czytanie, przeszkadza i nie pozwala się skupić na głównych bohaterach jakim są dzieci tychże magików.
.
Trzeba mieć naprawdę dużą odwagę, aby poruszać się w takim temacie i zaprosić do niego wiernych czytelników „starych i sprawdzonych” bajek. Poniekąd pomysł się udał, i warto przeczytać, zobaczyć zupełnie inny punkt widzenia. Opowieść lekka, zabawna i raczej na jeden wieczór. Taka amerykańska i przewidywalna. Aż, chce się powiedzieć, wręcz marketingowo na sprzedaż.
„Wyspa potępionych” Melissa de la Cruz wielbicielka świata Disneya, „Kopciuszka” czy „Śpiącej królewny” zaprasza swych czytelników, na pełną złych czarów wyspę, na której zamieszkują najwięksi czarodzieje czarnej magii. Można tam spotkać Diabolinę, Cruellę de Mon, Dżafera i wielu, wielu innych złych, niegodziwych i potępionych czarnoksiężników. W opozycji do ciemnej i...
więcej Pokaż mimo to
Pokaż mimo toUwielbiam w tej książce czytać głównie fragmenty o Wyspie- jej klimacie, zwyczajach i oczywiście- głównych bohaterach, którzy są jej sercem.
Dla tych, którzy uwielbiają Następców, powinni przeczytać tą książkę, głównie właśnie dla tych fragmentów. Przykro mi, że filmy nieco ograniczyły czas dla Wyspy dla czasu dla Auradonu.
Akcja kiełkuje się dosyć powoli, ale końcówka jest bardzo dobra, nieco może przewidywalna.
Uwielbiam w tej książce czytać głównie fragmenty o Wyspie- jej klimacie, zwyczajach i oczywiście- głównych bohaterach, którzy są jej sercem.
więcej Pokaż mimo toDla tych, którzy uwielbiają Następców, powinni przeczytać tą książkę, głównie właśnie dla tych fragmentów. Przykro mi, że filmy nieco ograniczyły czas dla Wyspy dla czasu dla Auradonu.
Akcja kiełkuje się dosyć powoli, ale końcówka...
Seria ciekawa sama w sobie typowo młodzieżowa ale ciekawa i łatwa w czytaniu. Bohaterowie ukazani jako nastolatkowie spełniają swoją rolę a nadanie Disneyowskiego klimatu ma w sobie to coś co przypadło mi do gustu. Wydaje się przeciętna ale jest trochę wyżej. Mam nadzieję, że kontynuacja podtrzyma dalszy klimat .
Seria ciekawa sama w sobie typowo młodzieżowa ale ciekawa i łatwa w czytaniu. Bohaterowie ukazani jako nastolatkowie spełniają swoją rolę a nadanie Disneyowskiego klimatu ma w sobie to coś co przypadło mi do gustu. Wydaje się przeciętna ale jest trochę wyżej. Mam nadzieję, że kontynuacja podtrzyma dalszy klimat .
Pokaż mimo to