Żyjąc codziennymi sprawami zapominamy o tym co jest nad naszymi głowami. Jeszcze mniej myślimy o tym kim i z czego jesteśmy. Nasze pochodzenie przypisujemy Bogu albo ewolucji, a układ gwiazd na niebie to zwiastun powodzenia, pecha lub słonecznej pogody.

A co na ten temat wie najwybitniejszy fizyk naszych czasów?

Okazuje się, że niewiele więcej.

Wszystko to ledwie przypuszczenia, teorie, domysły.

Człowiek, najmądrzejsza postać na ziemi, do tej pory nie wie, jak powstał on sam i wszystko dookoła. Nie wie gdzie i czy w ogóle kończy się wszechświat. Nie wie co powoduje, że jest w nas życie i czym jest energia.

Od tysiąca lat (albo i dłużej) kolejni odkrywcy próbują zbadać naturę wszechświata. Arystoteles, Kopernik, Galileusz, potem Newton, Einstein i wielu innych. Nauka pędzi do przodu, szczególnie w ciągu 3 ostatnich wieków. Nie zmienia to jednak faktu, że ciągle wiemy mniej niż byśmy chcieli.

W „Jeszcze krótszej historii czasu” Hawking chce się z nami podzielić tym co wie. Robi to w sposób niezwykle przejrzysty. Mam nieodparte wrażenie, że każdy 10-latek powinien obowiązkowo przeczytać tę książkę. Może to lepszy prezent na komunię niż smartfon?

Nie jest to bynajmniej książka tylko dla młodzieży. Młodszy czytelnik dzięki niej może pokochać fizykę. Za to starszy czytelnik przerazi się małością człowieka, zafascynuje się tajemniczością świata w skali mikro i makro, zadziwi się obszarem nieodkrytej nauki.

Lektura tej książki to międzygwiezdna podróż, skok przez tunel czasoprzestrzenny, oglądanie niewidzialnych cząstek.

Nie twierdzę, że każdy powinien ją przeczytać, ale ci którzy to zrobią, już nigdy nie będą widzieć świata tak jak dotychczas.

Żyjąc codziennymi sprawami zapominamy o tym co jest nad naszymi głowami. Jeszcze mniej myślimy o tym kim i z czego jesteśmy. Nasze pochodzenie przypisujemy Bogu albo ewolucji, a układ gwiazd na niebie to zwiastun powodzenia, pecha lub słonecznej pogody.

A co na ten temat wie najwybitniejszy fizyk naszych czasów?

Okazuje się, że niewiele więcej.

Wszystko to ledwie...