San Francisco na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Wspomnienia Alysi Abbott, która opisuje pierwsze dwie dekady swojego życia, Ojca, jak i ludzi z którymi miała do czynienia w tamtym czasie.
Jakie było wówczas życie Autorki ? Samotne? Niezwykłe? Warto sięgnąć po lekturę, aby się dowiedzieć.
Poruszający i zapadający na długo w pamięci reportaż, który jest hołdem wobec życia Ojca Autorki, Jej samej, jak i ludzi, którzy mieli swój świat, emocje, przeżycia - próbą utrwalania pamięci i zatrzymania jej jak najbardziej żywej - jakkolwiek bolesna, chaotyczna i szczera by nie była.

San Francisco na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Wspomnienia Alysi Abbott, która opisuje pierwsze dwie dekady swojego życia, Ojca, jak i ludzi z którymi miała do czynienia w tamtym czasie.
Jakie było wówczas życie Autorki ? Samotne? Niezwykłe? Warto sięgnąć po lekturę, aby się dowiedzieć.
Poruszający i zapadający na długo w pamięci reportaż, który jest...

Bardzo dobry tytuł, który przez pryzmat historii jednej postaci (Steve'a Abbott'a) opowiada historię mniejszości zamieszkujących Los Angeles. Pomimo tego, że od początku wiadomo jaki los czeka ojca autorki, to jednak przy ostatnich rozdziałach czułem głęboki żal z powodu jego odejścia. Bardzo solidna pozycja napisana lekkim i przyjaznym językiem.

Bardzo dobry tytuł, który przez pryzmat historii jednej postaci (Steve'a Abbott'a) opowiada historię mniejszości zamieszkujących Los Angeles. Pomimo tego, że od początku wiadomo jaki los czeka ojca autorki, to jednak przy ostatnich rozdziałach czułem głęboki żal z powodu jego odejścia. Bardzo solidna pozycja napisana lekkim i przyjaznym językiem.

To jedna z tych książek, które chciałam, aby trwały i trwały, bo wiedziałam, że na końcu czeka śmierć nieprzeciętnego człowieka, a razem z nią koniec historii.

To jedna z tych książek, które chciałam, aby trwały i trwały, bo wiedziałam, że na końcu czeka śmierć nieprzeciętnego człowieka, a razem z nią koniec historii.

Czytanie wszystkich pozycji serii amerykańskiej wydawnictwa Czarne w kolejności ich wydania ma ten duży plus, że konfrontuje mnie często z tematami, o jakich miałem dotychczas bardzo blade pojęcie. Nie inaczej ma się sprawa z „Tęczowym San Francisco”: O mieście Harveya Milka wiedziałem dotychczas dokładnie tyle, ile można obejrzeć w odpowiednim filmie o tym aktywiście i polityku.

Czy wiem po lekturze książki więcej? I tak – i nie. Dowiedziałem się nie tyle szczegółów o scenie LGBT+ a raczej o dzieciństwie i młodości Alysii Abbott. Fakt, że jej ojciec był biseksualny, zdaje się być tą najważniejszą osią narracji. I jest równocześnie być może zupełnie nieważnym faktem, ponieważ koniec końców autorka opisuje jej relacje z ojcem, czyli z człowiekiem, który kiedyś postanowił, że mimo wszystko będzie bardzo kochał swoje dziecko. Oczywiście nie było ani ojcu, ani córce zawsze łatwo. Ale tak to już w życiu często bywa.

Lektura wprawiła mnie w pewien nieokreślony stan zadumy. Być może uczuli mnie ona na pewne ważne aspekty w relacjach ojciec – córka. Czas pokaże.

Czytanie wszystkich pozycji serii amerykańskiej wydawnictwa Czarne w kolejności ich wydania ma ten duży plus, że konfrontuje mnie często z tematami, o jakich miałem dotychczas bardzo blade pojęcie. Nie inaczej ma się sprawa z „Tęczowym San Francisco”: O mieście Harveya Milka wiedziałem dotychczas dokładnie tyle, ile można obejrzeć w odpowiednim filmie o tym aktywiście i...

Absolutnie fantastyczna książka! Porusza tak wiele kwestii np. śmierć matki, dorastanie tylko z jednym rodzicem, życie wśród intelektualistów i niespełnionych literatów, San Francisco, nadmiar swobody czy orientację seksualną ojca i wpływ tego faktu na ich relację. Swoją drogą, właśnie ukazanie tej relacji ojciec-córka, uważam za najważniejszy filar tej książki, która jest niczym innym, ale po prostu pamiętnikiem Alysii Abbot, córki Steve'a Abbota.

Dawno nie pochłonęłam książki tak szybko, bo barwne opisy uczuć Alysii czyta się po prostu z zaciekawieniem i sympatią.

Absolutnie fantastyczna książka! Porusza tak wiele kwestii np. śmierć matki, dorastanie tylko z jednym rodzicem, życie wśród intelektualistów i niespełnionych literatów, San Francisco, nadmiar swobody czy orientację seksualną ojca i wpływ tego faktu na ich relację. Swoją drogą, właśnie ukazanie tej relacji ojciec-córka, uważam za najważniejszy filar tej książki, która jest...

Zachwyt. "Tęczowe San Francisco" to opowieść niezwykle osobista, a zarazem bardzo uniwersalna. Zamknięta w formie wspomnień o ojcu, a jednocześnie niesamowicie wielowątkowa. Alysia Abbott, którą samotnie wychowywał tęczowy rodzic-pisarz, prowadzi nas szczerą narracją przez trudy swojego dorastania, dając zarazem świadectwo historii emancypacji kłirowych środowisk i tragedii epidemii AIDS. Nie sposób się oderwać, nie sposób przejść obok obojętnie. Polecamy! Naszym zdaniem to pozycja obowiązkowa w kłirowej biblioteczce.

Zachwyt. "Tęczowe San Francisco" to opowieść niezwykle osobista, a zarazem bardzo uniwersalna. Zamknięta w formie wspomnień o ojcu, a jednocześnie niesamowicie wielowątkowa. Alysia Abbott, którą samotnie wychowywał tęczowy rodzic-pisarz, prowadzi nas szczerą narracją przez trudy swojego dorastania, dając zarazem świadectwo historii emancypacji kłirowych środowisk i tragedii...

Miałem nadzieje że San Francisco, a co za tym idzie cała książka będzie bardziej tęczowa. Przedstawi społeczność, kulturę queer tamtej epoki, niestety mało kartek zapisanych ta rzeczywistością.(polecam serial POSE) Dla mnie to nie biografia, ani reportaż. "Tęczowe San Francisco" to bardziej pozycja z działu psychologi o dojrzewaniu, tworzeniu siebie w odbiciu zewnętrznej, trudnej rzeczywistości. Takiej jak samotne rodzicielsko osoby która nie jest gotowa na taka role.

Miałem nadzieje że San Francisco, a co za tym idzie cała książka będzie bardziej tęczowa. Przedstawi społeczność, kulturę queer tamtej epoki, niestety mało kartek zapisanych ta rzeczywistością.(polecam serial POSE) Dla mnie to nie biografia, ani reportaż. "Tęczowe San Francisco" to bardziej pozycja z działu psychologi o dojrzewaniu, tworzeniu siebie w odbiciu zewnętrznej,...

To jest bang! To jest sztos! Ciągle zadziwia mnie moja szczenięca wręcz radość wynikająca ze spotkania z takimi książkami, z tak dobrymi książkami. Radość teraz jest podwójna, trudno sobie wyobrazić lepsze zakończenie czytelniczego rozdziału w moim życiu o roboczej nazwie "2018" i zapewniam, że nawet w snach o takim zakończeniu nie marzyłem. „Tęczowe San Francisco” porwało mnie na całego, bardziej niż po uszy, przepadłem i na chwilę po zakończeniu spotkania z Alysią i Stevem brakuje mi słów stosownych i tak bardzo gorących, że oddałyby, zareklamowałyby i zachęciłyby drugich do sięgnięcia po. Czymże jest „ Tęczowe San Francisco”? Reportażem, brudnym pamiętnikiem, silnie popartą faktograficznie impresją na temat ojca pisaną po latach? Słodkim i gorzkim, radosnym i dojmująco smutnym, szlachetnie czystym (tak, to patetyczne określenie też chodzi mi po głowie) zapisem wspólnego życia z ojcem? Wszystkim po trochu. Najprościej będzie napisać, że „Tęczowe San Francisco” to bardzo intymna laurka wystawiona ojcu przez córkę, laurka jakiej pozazdrościłby niejeden ojciec i na jaką niejeden ojciec chciałby zasłużyć. Coś pięknego, książka gorąca jak krew!

To jest bang! To jest sztos! Ciągle zadziwia mnie moja szczenięca wręcz radość wynikająca ze spotkania z takimi książkami, z tak dobrymi książkami. Radość teraz jest podwójna, trudno sobie wyobrazić lepsze zakończenie czytelniczego rozdziału w moim życiu o roboczej nazwie "2018" i zapewniam, że nawet w snach o takim zakończeniu nie marzyłem. „Tęczowe San Francisco” porwało...

Końcówka dość mocno się dłużyła i na sam koniec Alysia sprawiała wrażenie zapatrzonej w siebie laleczki.
Ale ogólnie książka bardzo ciekawa, w przystępny sposób pokazująca wiele problemów

Końcówka dość mocno się dłużyła i na sam koniec Alysia sprawiała wrażenie zapatrzonej w siebie laleczki.
Ale ogólnie książka bardzo ciekawa, w przystępny sposób pokazująca wiele problemów

Dobra lektura na leniwy wieczór, choć jak dla mnie szału nie ma. Czyta się szybko i nawet wciąga, jednak chwilami bywa nierówna, co zaburzało mi częściowo jej odbiór.

Dobra lektura na leniwy wieczór, choć jak dla mnie szału nie ma. Czyta się szybko i nawet wciąga, jednak chwilami bywa nierówna, co zaburzało mi częściowo jej odbiór.