"Dzieci gniewu" to kryminał przerażający, epatujący niewyobrażalnym okrucieństwem. I można by powiedzieć, że autor stworzył świat tak chory, że aż niemożliwy, gdyby nie fakt, że niewiele lat po opisywanych wydarzeniach taki koszmar stanie się udziałem nazistowskich zbrodni.

Akcja na pewno trzyma w napięciu, chociaż muszę przyznać, że nie gustuję w tego typu mocnej literaturze kryminalnej. Niektóre opisy, już niezwiązane bezpośrednio ze zbrodniami, także przyprawiają o mdłości swoim naturalistycznym charakterem (np. scena przesłuchania, podczas której pielęgniarka robi podopiecznemu lewatywę).

Najmocniejszą stroną powieści jest, moim zdaniem, bardzo dobrze nakreślone tło społeczno-polityczne. Mamy okazję obserwować nasilający się w Niemczech antysemityzm oraz sukces partii Hitlera podczas wyborów w 1930 roku, która za rok stanie się najsilniejszą frakcją w parlamencie.
Te wydarzenia odgrywają ważną rolę w życiu prowadzącego śledztwo detektywa, który pochodzi z żydowskiej rodziny.

Całość czyta się szybko, ale na pewno nie jest to lektura, którą poleciłabym przed snem.

"Dzieci gniewu" to kryminał przerażający, epatujący niewyobrażalnym okrucieństwem. I można by powiedzieć, że autor stworzył świat tak chory, że aż niemożliwy, gdyby nie fakt, że niewiele lat po opisywanych wydarzeniach taki koszmar stanie się udziałem nazistowskich zbrodni.

Akcja na pewno trzyma w napięciu, chociaż muszę przyznać, że nie gustuję w tego typu mocnej...