To raczej niewielka objętościowo pozycja, na godzinę, może nawet pół. Książkę czyta się bardzo szybko, gdyż, mimo iż liczy sobie 187 stron, jest napisana (a właściwie narysowana) w formie komiksu, w dodatku tylko na nieparzystych stronach.
Mam mieszane odczucia, czy mogę ją polecić z czystym sumieniem, gdyż... ale może po kolei. Założeniem autora było przedstawić nam w zabawny sposób kanon literatury 'w pigułce'. Każda książka, którą - zdaniem autora - powinniśmy znać, została przedstawiona w czterech śmiesznych kadrach, w formie typowego komiksu, a właściwie w trzech kadrach, bo pierwszy to tylko tytuł i niewielki rysunek. Sami więc rozumiecie, czytania wiele nie ma. Rysunki są, owszem, zabawne, dobór lektur również trafiony, ale... No właśnie, sama zauważyłam dwa merytoryczne błędy i mniemam, że jest ich więcej, po prostu nie wszystko czytałam, więc nie mogę odnieść się do treści książek, których nie znam. I nie mogę powiedzieć, że poznałam je po lekturze '90 najważniejszych książek...', o nie. Choć znam już - o zgrozo! - zakończenie niektórych. Na szczęście kryminał A. Christie pt. "I nie było już nikogo" miałam już za sobą, bo w czwartym kadrze komiksu czytelnik dowiaduje się, że Morderca zostawia list (...). Był to X. W miejscu iksa pada nazwisko bohatera, ja Wam tego oszczędzę. Dla mnie to nie do pomyślenia, takiego kryminału już bym do ręki na pewno nie wzięła. Zakładam więc, że lektura nie ma być niejako streszczeniem książek dla tych, którzy ich nie czytali, lecz zabawną parodią dla czytelników, którzy już te 'najważniejsze' dobrze znają. Wracając do błędów, z lektury komiksów dowiedziałam się, że Hobbit Frodo znalazł magiczny pierścień (a pamiętam, że dostał go od Gandalfa) a Mistrz (ten od Małgorzaty) siedział w więzieniu za książkę o Jezusie - no nie, czytałam książkę Bułhakowa i dałabym sobie głowę uciąć, że przebywał nie w więzieniu, lecz w szpitalu psychiatrycznym! Czy książka zawiera więcej nieścisłości, może poda mi ktoś bardziej oczytany, bo ja, no cóż, wszystkich omawianych książek nie czytałam. Jeszcze nie ;)

To raczej niewielka objętościowo pozycja, na godzinę, może nawet pół. Książkę czyta się bardzo szybko, gdyż, mimo iż liczy sobie 187 stron, jest napisana (a właściwie narysowana) w formie komiksu, w dodatku tylko na nieparzystych stronach.
Mam mieszane odczucia, czy mogę ją polecić z czystym sumieniem, gdyż... ale może po kolei. Założeniem autora było przedstawić nam w...