„Okno z widokiem” to fantastyczne, lekkie czytadło, które doskonale poprawia humor. Co najważniejsze, główna bohaterka nie rzuca w cholerę całego dotychczasowego życia, nie wyprowadza się do miejsca, gdzie wrony latają do góry nogami, bo nie ma na co naptakać i nie odnajduje sensu życia w gotowaniu. No i nie ma na wyciągnięcie ręki pełnego wigoru przystojnego samca, co to na jego widok normalnie „majtki przez głowę”.

W powieści Magdaleny Kordel główna bohaterka, archeolog Róża, po nieprzyjemnym skandalu na uczelni, przyjeżdża szukać ukojenia u babci Matyldy w Malowniczym. Jej wizyta zbiega się w czasie z aferą dookoła kapliczki św. Antoniego, a jak jest święty, to i diabeł musi gdzieś tam ogon umoczyć. Róża oczywiście angażuje się z miejsca w całą sprawę, bo przecież jeśli chce się powstrzymać zakusy tajemniczego przedsiębiorcy budowlanego, to archeolog, a najlepiej cała grupa studentów archeologii, jest niezbędny. Może i ruiny przy kapliczce mało obiecujące pod kątem potencjalnych znalezisk, ale miejscowa legenda jest, a szczęściu przecież można czasami pomóc. No i co z tego, że może troszeczkę nielegalnie? Z księdzem, to wiadomo, że bez grzechu.

Plejada wyrazistych postaci z babcią Matyldą i proboszczem na czele z miejsca skradła moje serce. Książka jest napisana lekkim i dowcipnym językiem, a Róża jako bohaterka i narratorka jest po prostu bezbłędna. Jest w tej historii jakiś mikst klimatów powieści Grocholi i przygód pana Samochodzika, choć amfibii brak.

Przy czytaniu „Okna z widokiem” cały czas uśmiechałam się pod nosem, a momentami wybuchałam śmiechem. Czułam się jakbym słuchała opowieści dobrej znajomej, która z przymrużeniem oka i dużym dystansem do siebie opowiada o swoich perypetiach. I nagle się okazuje, że gorzki syrop ma cudowny posmak domowej szarlotki i że faktycznie nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło.

Mam takie podskórna wrażenie, że pisarka tak samo dobrze bawiła się pisząc „Okno z widokiem”, jak ja czytając je. Więc Kobitki, jeśli macie ochotę na lekką literaturę, która przede wszystkim ma Was rozbawić, śmiało sięgajcie po „Okno z widokiem”, bo widok naprawdę wart zobaczenia i zapamiętania. Panowie też spokojnie mogą zajrzeć ;)

I św. Antoni, daj mi się też od czasu do czasu troszku przekupić….

„Okno z widokiem” to fantastyczne, lekkie czytadło, które doskonale poprawia humor. Co najważniejsze, główna bohaterka nie rzuca w cholerę całego dotychczasowego życia, nie wyprowadza się do miejsca, gdzie wrony latają do góry nogami, bo nie ma na co naptakać i nie odnajduje sensu życia w gotowaniu. No i nie ma na wyciągnięcie ręki pełnego wigoru przystojnego samca, co to...