Jeden dzień z życia wysokiego urzędnika rosyjskiego opisany w stylu groteskowym, ale myślę że nie bardzo to odbiega od rzeczywistości. Praca bohatera nielekka, przyjmuje interesantów i łapówki, podwiesza się pod ważnych ludzi, sponsoruje, intryguje w świecie bez zasad i moralności. Ma się wrażenie, że pod tym względem nic się w Rosji nie zmieniło od czasów Gogola. Fajna groteska

Te nieduża książeczka opisuje jeden dzień życia generała służby podatkowej Arkadija Lwowicza Dulczykowa, który kocha namiętnie swoje wielkie i piękne biurko – symbol stanowiska i władzy. A praca jego niełatwa, wciąż przyjmuje najróżniejszych interesantów, i trzeba wiedzieć na jaką firmę trzeba nasłać kontrolę, a gdzie kontrolę wstrzymać. Trzeba wiedzieć komu dać łapówkę (i jak wielką), a od kogo wziąć i ile. I wciąż trzeba uważać pod kogo się podwiesić, a z kim walczyć, kto idzie do góry, a kto spada. Wymaga ta praca inteligencji i uwagi, pomyłka może drogo kosztować w tym świecie pełnym piranii gdzie prawo, moralność, sprawiedliwość nic nie znaczą, liczą się tylko goła siła i dolary. Zmęczony swoją pracą jest Arkadij Lwowicz, marzy żeby zebrać te 20 milionów zielonych, wyjechać na Zachód i cieszyć się życiem.

To proza nawiązująca klimatem do Gogola czy Bułhakowa, zresztą wydaje się, że przez stulecia niewiele się w Rosji zmieniło, o czym świadczy naśepujący cytat: „W Rosji króluje biznes totalny. Wszystkie grupy zawodowe żyją według tej zasady. Całą dobę. Nauczyciele stawiają oceny, patrosząc kieszenie rodziców! Strażacy gaszą pożar – trzymaj się za portfel! Milicjanci prowadzą dochodzenie – dawaj łapówkę! Lekarz leczy chorego – szykuj pięciocyfrowe honorarium! Za ślub, za paszport, za rozwód, za testament, za odroczenie, za prawo wjazdu, za rejestrację noworodka, za zaświadczenie, za akt zgonu, za miejsce na cmentarzu – teraz za wszystko trzeba płacić! Gdy rząd zwalczy korupcję, Rosja zastygnie z przerażenia! Śmiertelne przerażenie ogarnie rodaków. Co robić? Jak żyć bez łapówki?” No właśnie, no właśnie.

To groteska, ale bliższa rzeczywistości niż proza realistyczna, zresztą z arcyciekawego życiorysu autora zamieszczonego na końcu książki dowiadujemy się, że przez półtora roku był generałem służby podatkowej, zatem dokładnie wie jak to wyglądało...

Nie jest to może wielka proza ale przynosi pewną prawdę o życiu we współczesnej Rosji.

Jeden dzień z życia wysokiego urzędnika rosyjskiego opisany w stylu groteskowym, ale myślę że nie bardzo to odbiega od rzeczywistości. Praca bohatera nielekka, przyjmuje interesantów i łapówki, podwiesza się pod ważnych ludzi, sponsoruje, intryguje w świecie bez zasad i moralności. Ma się wrażenie, że pod tym względem nic się w Rosji nie zmieniło od czasów Gogola. Fajna...