Koronkowa robota
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Cykl:
- Camille Verhoeven (tom 1)
- Tytuł oryginału:
- Travail soigné
- Wydawnictwo:
- Muza
- Data wydania:
- 2015-05-20
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-05-20
- Liczba stron:
- 416
- Czas czytania
- 6 godz. 56 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788377589960
- Tłumacz:
- Joanna Polachowska
- Tagi:
- Joanna Polachowska
- Inne
Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Kryminał sensacja Thriller.
Camille Verhoeven, komisarz paryskiej policji znany polskiemu czytelnikowi z powieści "Alex" i "Ofiara", ma przed sobą wyjątkowego przeciwnika. Jest nim miłośnik literatury kryminalnej, który w hołdzie dla niej popełnia morderstwa będące dokładnym powieleniem literackich pierwowzorów - zbrodni opisanych w takich klasykach gatunku jak American Psycho, Czarna Dalia czy Roseanna.
Komisarz próbuje ustalić, która z książek stała się , lub co gorsza będzie w przyszłości, inspiracją dla tego nieuchwytnego i działającego wbrew wszelkiej logice psychopaty.
A czas nagli. Przełożeni domagają się wyników, spragniona sensacji prasa uznaje metody policji za mało skuteczne. Zagoniony, żyjący pod wielką presją Verhoeven nie ma czasu zająć się swoją żoną Irene, wkrótce spodziewającą się dziecka, i za to zaniedbanie przyjdzie mu drogo zapłacić.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Kryminalna fuzja sztuki i świata
„Koronkowa robota” to pierwszy tom serii kryminalnej autorstwa wybitnego francuskiego pisarza i scenarzysty. Pierre Lemaitre, znany już polskim czytelnikom choćby z powieści „Alex”, która w 2013 roku zdobyła CWA International Dagger, nagrodę za najlepszy kryminał roku, tym razem stworzył zupełnie nowy wymiar kryminału. „Koronkowa robota” różni się bowiem od popularnych skandynawskich serii, którymi rynek powoli zdaje się już nasycony, a także od amerykańskich kryminałów, także tych z najwyższej półki. Różni się, co istotne, zdecydowanie na korzyść.
Głównym bohaterem „Koronkowej roboty” jest komisarz paryskiej policji, Camille Verhoeven, z którym polski czytelnik miał możliwość zetknąć się nie tylko we wspomnianej już znakomitej powieści „Alex”, ale i w „Ofierze”. Tym razem sprawa, którą przychodzi rozwikłać niekonwencjonalnie działającemu inspektorowi, sprawia wrażenie nadzwyczaj skomplikowanej. Do zmierzenia się z nią nie wystarcza bowiem perfekcyjne opanowanie policyjnego rzemiosła. Tu potrzebna jest także doskonała znajomość literatury detektywistycznej i kryminalnej, bowiem sprawca, oprócz tego że nienawidzi kobiet, w swoim bestialstwie powiela zbrodnie opisane klasykach gatunku. Prowadzący śledztwo próbuje zrozumieć psychikę bezwzględnego sprawcy, sprawiającego wrażenie zdeterminowanego psychopaty. Podejmuje nawet niebezpieczną grę, mającą na celu zbliżenie się do mordercy. Inspektor Verhoeven nie ma jednak pojęcia, że za swoje starania, a czasem i arogancję, przyjdzie mu zapłacić niewyobrażalną cenę.
Z powodzeniem wykreowany przez autora inspektor Camille Verhoeven to postać, której fizyczna ułomność w postaci wyjątkowo niskiego wzrostu jest niczym w stosunku do jego potencjału intelektualnego. Paryski komisarz to pierwszorzędny, wybitnie inteligentny policjant z dyplomem prawnika. Ze względu na swoją przypadłość wywołuje różnorodne reakcje otoczenia oraz jest od niego zależny w wielu aspektach swojego codziennego funkcjonowania. Nie zmienia to jednak faktu, że obcowanie z tak niepospolitą i czasami enigmatyczną postacią sprawia czytelnikowi czystą przyjemność. Lakoniczny, oschły, stanowczy, z głową na karku, reputacją, która niezależnie od niego zaczyna chwiać się w posadach oraz z żoną, dla której tak trudno znaleźć czas… – oto główny bohater z krwi i kości.
Odnosi się wrażenie, że tworząc swoją serię kryminalną, Pierre Lemaitre czerpał z najlepszych literackich wzorców, zarówno pod względem konstrukcji „Koronkowej roboty”, sposobu narracji, jak i sylwetki jej głównego bohatera. Wystarczy zaledwie kilka stron powieści, by nabrać przekonania, że ma się do czynienia z mistrzem pióra, erudytą perfekcyjnie posługującym się językiem oraz świetnym obserwatorem, który w swojej powieści pomyślnie połączył różnorodne osobliwości antropologiczne. Lemaitre nie ustrzegł się drobnych mankamentów, które wprawny odbiorca danego gatunku zapewne dostrzeże w trakcie lektury (a których nie powinno się szczegółowo zdradzać, by nie ujawnić zanadto treści). Jednak w porównaniu z całą masą kiepskich powieści kryminalnych zalewających współcześnie rynek, „Koronkowa robota” jest niczym zetknięcie się z utalentowanym literatem na tle wielu grafomanów.
Dobrze się stało, że Wydawnictwo Muza zdecydowało się opublikować pierwszy tom tej ambitnej i świetnie napisanej serii. „Koronkowa robota” to bowiem powieść, która podaje w wątpliwość opinie, iż kryminały to zaledwie produkty użytkowe dostarczające wprawdzie rozrywki, lecz niemające nic wspólnego z literaturą. To także zaprzeczenie ubóstwa językowego wielu, zwłaszcza szwedzkich kryminałów. To wreszcie „spotkanie” z pisarzem, od którego wielu bestsellerowych autorów mogłoby się sporo nauczyć.
Ewelina Tondys
Oceny
Książka na półkach
- 1 398
- 1 338
- 286
- 30
- 24
- 22
- 22
- 14
- 14
- 14
Opinia
Zanim popłyniemy lawiną słów, pędząc oczami po papierze, jak ten śnieg spadający potężnie ze szczytu, warto sobie zadać pytanie, co w dzisiejszych czasach, tak zwariowanych, pełnych szaleństwa, okrucieństwa, przemocy, agresji, nerwów, zachwiania wzniosłych, szlachetnych wartości jest nas w stanie zszokować. Jaka sytuacja, okoliczność byłaby nas w stanie zamurować, wprowadzić jakby w stan amoku, niedowierzania? Czy jest coś co wymyka się pnączom waszej wyobraźnie, iż nie są w stanie czegoś takiego dosięgnąć, objąć rozumem i zdrowym rozsądkiem? Absurdalność wielu sytuacji jakoby przyzwyczaiła nas do obojętności dla różnych sytuacji, które kiedyś budziły wielkie oburzenie, kontrowersje...
Niby mówimy sobie czasem w duchu, że nic nas już raczej nie zdziwi, ale wątpliwości pozostają gdzieś obok, w cieniu, czekając w ukryciu, aż dadzą początek czemuś, co wymknie się naszemu wyobrażeniu, przygniecie wrażliwość i postrzeganie moralności.
Pojawi się wtedy w myślach strach, obawa, zaduma nad życiem i wizją przyszłości, która otworzy przed nami drzwi do mrocznego świata, gdzie dobro z kretesem może przegrać ze złem...
Więc jest coś, co mogłoby was zszokować...? Totalnie zadziwić...?
Warto sobie odpowiedzieć na te pytania zanim przekręcimy okładkę książki i strona za stroną będziemy podążać za opowieścią...
"W czasach gdy nasza wrażliwość uległa stępieniu pod wpływem wszechobecnej wulgarności i wyuzdania, warto przekonać się, co wciąż może nami wstrząsnąć".
Thomas Harris – Hannibal
*********
"By skłonić człowieka do okrucieństw, każ mu wierzyć w absurdy.
Jonathan Holt – "Carnivia. Bluźnierstwo"
Jak cienka granica przebiega między artyzmem, a prawdziwą rzeczywistoscią...? Zdecydowanie coraz mniejsza. Artyści starają się nadać swej sztuce jak najwięcej realizmu. To wszystko dla widza, by uwierzył w historię, w opowieść, w daną scenę...
Widz oczekuje, by to było autentyczne, by na scenie był dramat, tragedia, łzy wzruszenia, prawdziwe emocje wydarte z duszy. Nie ma w tym w sumie nic złego, lecz istnieje granica, po przekroczeniu której apetyt widza wzrasta i oczekuje sztuki mocnej, ostrej, bezkompromisowej, obnażającej przede wszystkim ciało, dopiero później duszę...
Widz pragnie krwi, przemocy, miłości, seksu, okrucieństwa... To nie może być udawanka na półgwizdka. To musi być jak najbardziej realne...
Więc jak cienka granica, powinna przebiegać między artyzmem, a prawdziwą rzeczywistością...?
No właśnie, jak cienka...? Co powinno pozostać w kwesti tylko i wyłącznie ludzkiej wyobraźni...?
"Chcą czegoś realnego, prawdziwego. Chcą krwi. Czyż między kreacją artystyczną a światem realnym nie biegnie wąska ścieżka, którą podążyć może ktoś mający wystarczająco wiele zrozumienia dla gatunku ludzkiego, by się dla niego choć trochę poświęcić?. Niech pan nie sądzi, Camille, że uważam się za wyzwoliciela. Czy za świętego. Nie, mnie wystarczy skromne odgrywanie własnej partytury i gdyby wszyscy ludzie zdobyliby się na podobny wysiłek co ja, świat byłby lepszy i łatwiej byłoby na nim żyć." *** ( str. 312 ) ***
***********
Wyobraźnia jest nieskończonością, czymś czego nie można jednoznacznie określić, ani zbudować dla niej jakąkolwiek zagrodę. To głębia naszego wnętrza, odzwierciedlenie bogactwa naszych myśli, to spontaniczne, niekontrolowane, nieobliczalne, kreatywne, nieokiełznane, nasycone wszystkim, co tylko możliwe zjawisko naszego umysłu...
Zabiera nasze myśli w takie rejony, w tak niezwykłe miejsca, iż ci co jej nie pielęgnują mogą sobie tylko pomarzyć...
Lemaitre proponuje sposób zaprezentowania wyobraźni, ukazując ją pod innym kątek, z zupełnie innej perspektywy. Pokazuje ją bardziej mroczną, okrutną, bestialską, psychotyczną, schizofreniczną, porąbaną... Bo nawet, gdy jej bogactwo jest wielkie, bywa że zamienia człowieka w potwora, świadomego, bądź nieświadomego swojego stanu...
"Kiedy czytasz, świat przestaje istnieć, możesz udawać, że to, co jest w książce, jest rzeczywistością, albo że rzeczywistość po prostu znika. Możesz być tym, kim chcesz, dobrowolnym bohaterem książki..."
Dorotea de Spirito – "Anioł"
"Kiedy człowiek obdarzony wyobraźnią wpada w tarapaty psychiczne, linia podziału między tym, co rzeczywiste, a tym, co wyimaginowane, bywa niekiedy, trudno dostrzegalna."
Stephen King – "Worek kości"
************
Czym się różni zwykły kryminał od idealnego, soczystego pod względem treści...? Otóż, nie zawsze najważniejsze jest tylko i wyłącznie śledztwo, ukazanie prawdy tylko od jednej strony...
Do najważniejszych elementów soczystego kryminału należy zaskakująco mocne zakończenie, ukazanie obłędu psychopaty, mordercy, złoczyńcy itp..., ale i sam język, płynące po papierzy słowa, powinny być sztuką najwyższych lotów. Ta głębia treści powinna topić czytelnika w swym bogactwie...
Ten kryminał Lemaitre, bez portertu psychologicznego chorego umysłu postaci i zakończnia jakie zaproponował autor, byłby tylko ładnie opowiedzianą, kryminalną historią. Ale na szczęście ta książka to wszystko w sobie ma.
Takie kryminały mogę czytać i czytać i czytać...
"Rzeczywistość bez wyobraźni oznacza otępienie, natomiast wyobraźnia bez rzeczywistości to obłęd."
Peter Prange – "Złodzieje Nieba"
Zanim popłyniemy lawiną słów, pędząc oczami po papierze, jak ten śnieg spadający potężnie ze szczytu, warto sobie zadać pytanie, co w dzisiejszych czasach, tak zwariowanych, pełnych szaleństwa, okrucieństwa, przemocy, agresji, nerwów, zachwiania wzniosłych, szlachetnych wartości jest nas w stanie zszokować. Jaka sytuacja, okoliczność byłaby nas w stanie zamurować,...
więcej Pokaż mimo to