Sofi Oksanen tworzy obraz estońskich kobiet na tle brutalnej historii tego kraju. Warstwy czasowe mieszają się od lat 40-tych do 90-tych XX wieku, by dać obraz akuszerek i zarazem ofiar systemowej męskiej przemocy. Kobiety jako cienie w drodze ku zemście. "Za głód, za krew, Za lata łez,Już zemsty nadszedł czas" jak w Marszu Gwardii Ludowej. Hodowanie siebie jako spadkobierczyni zemsty u Oksanen nie daje nadziei ani oczyszczenia. Mnie nie dało. Właściwie powieść o daremności wyrównania krzywd.

Sofi Oksanen tworzy obraz estońskich kobiet na tle brutalnej historii tego kraju. Warstwy czasowe mieszają się od lat 40-tych do 90-tych XX wieku, by dać obraz akuszerek i zarazem ofiar systemowej męskiej przemocy. Kobiety jako cienie w drodze ku zemście. "Za głód, za krew, Za lata łez,Już zemsty nadszedł czas" jak w Marszu Gwardii Ludowej. Hodowanie siebie jako...

W 2007 roku w fińskim Teatrze Narodowym miała miejsce premiera sztuki Sofi Oksanen pod tytułem „Oczyszczenie”. Rok później, na podstawie sztuki teatralnej powstała powieść pod tym samym tytułem, która stała się bestsellerem w Finlandii i została przetłumaczona na 26 języków.

„Oczyszczenie” opowiada historię dwóch kobiet, których losy mimowolnie zostały splecione z Historią, tą wielką, na którą nie mamy zbyt wielkiego wpływu, potrafiącą zmienić losy całych narodów. Ofiary systemów politycznych, sowieckiego, który upada i rosyjskiego, który dopiero powstaje w całej swojej bezwzględności.

Estońska wioska, gdzie toczy się akcja powieści jest tłem dramatycznych wydarzeń. Tłem, które posłużyło jednocześnie autorce do opowiedzenia dramatycznej historii tego niewielkiego kraju i historii obu kobiet. Starszej, uwikłanej we współpracę z Sowietami i młodszej, uciekającej przed rosyjską mafią. Znakomite studium narodzin i upadku władzy sowieckiej w Estonii

Ta powieść zawładnęła mną całkowicie. Niesie tak wielki ładunek emocjonalny, że musiałem przerywać co jakiś czas lekturę by ochłonąć i uporządkować myśli. Sposób w jaki Sofi Oksanen poprowadziła narrację jest po prostu genialny. Zerwała z jej linearnym prowadzeniem wprowadzając krótkie rozdziały, rozrzucone w czasie, które dopiero pod sam koniec ukazują kompletny obraz. Ale czy rzeczywiście?

Nic w tej powieści nie jest takie jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Głębia obrazów i kompletna niejednoznaczność postaci. Siła uczuć, które prowadzą do tragicznych w skutkach wyborów. I historia państwa, które zostało zdeptane sowieckim butem. A wszystko to Sofi Oksanen opowiedziała dość prostymi środkami. To proza sucha, niemal beznamiętna a mimo to uwalniająca ogromne wręcz pokłady emocji. Niewielu pisarzy to potrafi.

To literatura, która wnika głęboko w duszę i zostawia w niej trwały ślad. Odkrywa głęboko skrywane uczucia i emocje i próbuje zgłębić tajemnicę ludzkich zachowań.

Sofi Oksanen, to po Columie McCann i jego „Apeirogonie” moja największa tegoroczna literacka niespodzianka i odkrycie.

Wstrząsająca. Znakomita.

W 2007 roku w fińskim Teatrze Narodowym miała miejsce premiera sztuki Sofi Oksanen pod tytułem „Oczyszczenie”. Rok później, na podstawie sztuki teatralnej powstała powieść pod tym samym tytułem, która stała się bestsellerem w Finlandii i została przetłumaczona na 26 języków.

„Oczyszczenie” opowiada historię dwóch kobiet, których losy mimowolnie zostały splecione z...

Znów wracam do Estonii, czyli biorę kolejną książkę Sofi Oksanen, Oczyszczenie. W poprzedniej czytanej przeze mnie – Gdy zniknęły gołębie autorka opowiadała historię tego niewielkiego kraju przeskakując między okresami pod okupacją radziecką, niemiecką i ponownym zajęciem Estonii przez ZSRR w 1944 roku. W Oczyszczeniu akcja umiejscowiona jest w kolejnych dwóch okresach przełomowych dla tego kraju – z jednej strony lata 40/50, czyli powołanie Estońskiej Sowieckiej Republiki Radzieckiej i jej upadek na początku lat dziewięćdziesiątych.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/oczyszczenie/

Znów wracam do Estonii, czyli biorę kolejną książkę Sofi Oksanen, Oczyszczenie. W poprzedniej czytanej przeze mnie – Gdy zniknęły gołębie autorka opowiadała historię tego niewielkiego kraju przeskakując między okresami pod okupacją radziecką, niemiecką i ponownym zajęciem Estonii przez ZSRR w 1944 roku. W Oczyszczeniu akcja umiejscowiona jest w kolejnych dwóch okresach...

Proza tej autorki, jest duszna, drażniąca nerwy, wciągająca tak, że trudno się oderwać. Zostawia z niepokojem, z niedomówieniem, z pragnieniem na jeszcze... Oczyszczenie to doskonała powieść, świetnie poprowadzone wątki, Sofi Oksanen jest w swoim pisarstwie dojrzała i odkrywcza jednocześnie. Gorąco polecam

Proza tej autorki, jest duszna, drażniąca nerwy, wciągająca tak, że trudno się oderwać. Zostawia z niepokojem, z niedomówieniem, z pragnieniem na jeszcze... Oczyszczenie to doskonała powieść, świetnie poprowadzone wątki, Sofi Oksanen jest w swoim pisarstwie dojrzała i odkrywcza jednocześnie. Gorąco polecam

bezlitosna powieść ukazująca kilka obliczy przynajmniej dwóch systemów (jednego jawnie zbrodniczego, drugiego - niech każda sam/a sobie opowie),przesuwająca granice dobra i zła, a w tym wszystkim będąca także opowieścią o niespełnionej miłości. artystyczne studium zespołu stresu pourazowego. kto jest odpowiedzialny za nieszczęścia i traumy tych kobiet, i czy świat męzczyzn?

bezlitosna powieść ukazująca kilka obliczy przynajmniej dwóch systemów (jednego jawnie zbrodniczego, drugiego - niech każda sam/a sobie opowie),przesuwająca granice dobra i zła, a w tym wszystkim będąca także opowieścią o niespełnionej miłości. artystyczne studium zespołu stresu pourazowego. kto jest odpowiedzialny za nieszczęścia i traumy tych kobiet, i czy świat męzczyzn?

Wstrząsająca, a zarazem wybitna pod każdym względem książka - zarówno jeśli chodzi o czasy sowieckie, jak i współczesne.

Wszystko jest opowiadane z perspektywy kobiet: starej, ofiary Sowietów i młodej - ofiary ruskiego gangu. A jednak obie w pewnym sensie zwyciężą.

Lubię takie mroczne, ciężkie opowieści - bo oddają trud życia pod Sowietami ale i potem w niełatwej "wolności". I to kobiety decydują- mężczyźni przegrywają. W kobietach nadzieja, po prostu....

Bardzo dobra literatura, zwłaszcza ,że narracja nie jest linearna, co bardzo lubię

Wstrząsająca, a zarazem wybitna pod każdym względem książka - zarówno jeśli chodzi o czasy sowieckie, jak i współczesne.

Wszystko jest opowiadane z perspektywy kobiet: starej, ofiary Sowietów i młodej - ofiary ruskiego gangu. A jednak obie w pewnym sensie zwyciężą.

Lubię takie mroczne, ciężkie opowieści - bo oddają trud życia pod Sowietami ale i potem w niełatwej...

Książka wciągnęła mnie jak bagno - bardzo ciężka i brutalna, ale nie mogłam się od niej oderwać. Zdecydowanie 18+

Książka wciągnęła mnie jak bagno - bardzo ciężka i brutalna, ale nie mogłam się od niej oderwać. Zdecydowanie 18+

Co niespełniona miłość potrafi zrobić z człowiekiem? Do jakiego stanu skrajnej wytrzymałości jest w stanie doprowadzić chora zaborczość? Czy własne wyobrażenia mogą zdominować logiczne postępowanie?
Te i wiele innych pytań nasuwa się po przyznaję, dość ciężkiej lekturze książki P. Sofi Oksanen. Opowieść wciąga, akcja galopuje jak młody nieokiełznany mustang, bohaterzy nabierają rumieńców, ich zachowania mocno ewoluują. Trudno oderwać się choćby na chwilę od tej intrygującej, momentami bardzo zaskakującej fabuły.
Jest to historia kilku estońskich kobiet, których dosięga los, nie zawsze łaskawy i im przychylny, mamy wojnę, przemiany polityczne Estonii, brak akceptacji dla własnych wyborów, poczucie odrzucenia i niechęci wobec najbliższych, no i to tytułowe oczyszczenie, którego doświadcza nie tylko główna bohaterka Alidee.
Serdecznie polecam.

Co niespełniona miłość potrafi zrobić z człowiekiem? Do jakiego stanu skrajnej wytrzymałości jest w stanie doprowadzić chora zaborczość? Czy własne wyobrażenia mogą zdominować logiczne postępowanie?
Te i wiele innych pytań nasuwa się po przyznaję, dość ciężkiej lekturze książki P. Sofi Oksanen. Opowieść wciąga, akcja galopuje jak młody nieokiełznany mustang, bohaterzy...

Genialna.

Genialna.

Powieść czyta się lekko choć poruszane tematy do lekkich nie należą. Raczej nie polecam jako książki 'na godzinkę przed snem'.
Polecam natomiast po upływie pewnego czasu, przeczytać ją ponownie. Bardzo ciekawie jest przyjrzeć się zachowaniom postaci znając ich dalsze losy.

Powieść czyta się lekko choć poruszane tematy do lekkich nie należą. Raczej nie polecam jako książki 'na godzinkę przed snem'.
Polecam natomiast po upływie pewnego czasu, przeczytać ją ponownie. Bardzo ciekawie jest przyjrzeć się zachowaniom postaci znając ich dalsze losy.