Wprowadzenie do inżynierii i socjologii kosmicznej

Kilka lat wcześniej z zachwytem przeczytałem „Reamde” i gdy zobaczyłem „7ew” stwierdziłem że chcę no i miałem. Na tym „chcę” tak naprawdę i się skończyło, gdyż książka rok czasu stała na półce. No bo ponad 800 stron drobną czcionką? Pewnie nie tylko ja tak miałem, gdyż liczba czytelników nie jest imponująca. Ale porównując do innych Autorów – pewnie nie tylko w ilości stron tkwi problem.
„7ew” bardzo dokładnie podaje szczegóły z zakresu astrofizyki, inżynierii, socjologii grup i chyba tyle. Z jednej strony niby wszystko jest dokładne i ciekawe, tylko strasznie się męczyłem czytając. Całość brzmi bardziej jako antologia prac naukowych niż emocjonująca lektura. Od książki wiało po prostu nudą. Bohaterowie jak marionetki, prawie bez emocji, przypominający posłuszne stado niż indywidualności w obliczu tragedii. Nawet ludzkość jest nijaka. Dzieje się COŚ definiującego kres życia, a tu wszyscy jak roboty precyzyjnie wykonują zamierzony przez autora plan, w którym nic nie ma szansy pójść nie tak.
Pewnie lektura przypadnie do gustu komuś bardziej wtajemniczonemu w kwestie eksploracji kosmicznej. Dla mnie czasami zbyt techniczna w treści, bez dodatku emocjonalnego. Więc całość dla mnie tylko dobra i zostawiam autora z niepewnością czy jeszcze sięgnę po jego książki.

Wprowadzenie do inżynierii i socjologii kosmicznej

Kilka lat wcześniej z zachwytem przeczytałem „Reamde” i gdy zobaczyłem „7ew” stwierdziłem że chcę no i miałem. Na tym „chcę” tak naprawdę i się skończyło, gdyż książka rok czasu stała na półce. No bo ponad 800 stron drobną czcionką? Pewnie nie tylko ja tak miałem, gdyż liczba czytelników nie jest imponująca. Ale porównując...