I oto część 4 już za mną, a przed sobą mam na horyzoncie tylko 'Taniec ze Smokami' oraz wielkie nadzieje odnośnie przyszłych pozycji wieńczących sagę, czyli 6 i 7.

I w tym tomie, podobnie jak w pierwszej części 'Uczty wron', czytelnik styka się z dużą dawką polityki - ale przecież na wojnie nie samymi epickimi bitwami człowiek żyje. To właśnie tutaj zostaje zarysowany cały ciąg przyczynowy w postaci ruchów władców pociągających za sznurki, a co skutek znajdzie w dalszych losach królestwa Westeros - na które (niestety) przyjdzie wiernemu fanowi sagi poczekać. Mam wrażenie, że w tej konkretnej części dzieje się więcej niż w poprzedniczce - a zaserwowane przez Martina słynne już zwroty akcji, wbiły mnie w fotel i pozbawiły kapci.

Bardzo niechętnie, ale chyba muszę na jakiś czas zrobić rozbrat z uniwersum Westeros - a jest to spowodowane tym, że w razie ukończenia lektury 'Tańca ze smokami', chyba nie dałabym sobie rady z paląca ciekawością dalszych kolei losów gry o tron.

I oto część 4 już za mną, a przed sobą mam na horyzoncie tylko 'Taniec ze Smokami' oraz wielkie nadzieje odnośnie przyszłych pozycji wieńczących sagę, czyli 6 i 7.

I w tym tomie, podobnie jak w pierwszej części 'Uczty wron', czytelnik styka się z dużą dawką polityki - ale przecież na wojnie nie samymi epickimi bitwami człowiek żyje. To właśnie tutaj zostaje zarysowany...