Jako czytadło może być. Czyta się szybko, czas płynie, dużo się dzieje... a jednak ogarnia mnie irytacja.
Albo świat stworzony przez Becketta jest jakoś tam zbliżony do prawdy i zachowania ludzi tam opisanych są prawdopodobne, a wtedy strach się bać, bo nasze bezpieczeństwo czy też bezpieczeństwo ludzi w tamtym kraju złożone jest w ręce kompletnych idiotów, albo tych idiotów wykreował Beckett.
Wszystko tam dla mnie jest chore. Począwszy od groteskowej postaci domniemanego przestępcy, a skończywszy na nieudolności wszystkich po kolei.
Ot, choćby ta dwójka „wspaniałych” ponoć policjantów z bronią palną i z samochodem uciekająca jak szczury nocą w czasie mgły z podopieczną pod wpływem telefonu „groziciela” z prędkością nie wiadomo dlaczego tak dużą i powodująca wypadek, po którym ich podopieczna znajduje się pod władzą domniemanego przestępcy. Po co ta policja ma broń, jak nie umie jej używać? Kiedy Beckett pisze o dużej prędkości samochodu, to we mnie od razu włączyło się czerwone światełko: „to jacyś idioci”. Jeśli ja zdecydowałbym się opuścić dom z podopieczną, to moja prędkość nie przekraczałaby 50km/h, bo nie istnieje biegacz, który mógłby dogonić taki samochód, a jest dość czasu, by zareagować na wszelkie możliwe niespodzianki, a poza tym mgła. IDIOTYZM.
Doktor wchodzący do dziury - idiotyzm i choć okazało się, że miało to sens - naturalnym odruchem jest wezwanie policji, tudzież czekanie na wsparcie. Policjant, którego można stuknąć prętem znienacka - idiotyzm.
Prawnik bredzący coś o uwolnieniu z kajdan groźnego domniemanego przestępcy na wrzosowisku, wskutek czego niebezpieczny człowiek podejmuje próbę ucieczki - idiotyzm. Scena z psem - idiotyzm. Brak tasera, z którego można wystrzelić pocisk paraliżujący w przypadku ucieczki przestępcy - idiotyzm (a jak nie mieli taserów, to broń palna powinna być pod ręką i strzelać należy bez namysłu). Nie chce mi się wszystkiego wypisywać, ale w książce idiotyzm goni idiotyzm i dlatego daję tyle gwiazdek, że historia sama w sobie jest ciekawa i wciąga.
A dlatego tak mało, bo MOIM ZDANIEM Beckett nie potrafi wykreować świata PRAWDOPODOBNEGO, w którym NAPRAWDĘ mogłoby się zdarzyć coś takiego i wcale nie miałem sympatii wobec żadnego z bohaterów. Piramidalne tumaństwo i poprawność polityczna tego świata są porażające.

Jako czytadło może być. Czyta się szybko, czas płynie, dużo się dzieje... a jednak ogarnia mnie irytacja.
Albo świat stworzony przez Becketta jest jakoś tam zbliżony do prawdy i zachowania ludzi tam opisanych są prawdopodobne, a wtedy strach się bać, bo nasze bezpieczeństwo czy też bezpieczeństwo ludzi w tamtym kraju złożone jest w ręce kompletnych idiotów, albo tych...