Z pewnością okładka jest piękna, tytuł jest chwytliwy... Nie pozostaje nic innego jak tylko brać do ręki i czytać.

Mamy główną bohaterkę Twyllę - Daunen Wcieloną córka Daega- władcy Słońca i Naeth (och dużo tych przydomków), która zabija dotykiem, bo wybrały ją Bóstwa, a jedynym który może jej dotykać jest książę Merek. I mamy też Lief, z którym się zaprzyjaźnia i królową, która kocha legendy i baśnie oraz wcielać je w życie, rządzi także twardą ręką i jest okrutna. Idealny czarny charakter w książce.
Ogółem Twylla ma poślubić księcia i panować w przyszłości królestwem Lormere. Pod przykrywką marionetki otępiałej i bezmyślnej odkrywamy, że wcale nie jest pogodzona z swoim losem oraz ma swoje zdanie i uczucia. Marzy jej się życie bez przeznaczenia, gdzie odzyskałaby wolność i możliwość wyboru.

Fabułę tworzy wiele ciekawych wątków, sekretów, tajemnic czy mnogich motywów, zależy z której strony się spojrzy, tworzą się nowe teorie.
Mamy płynne dialogi, niespodziewane zwroty akcji, czy emocje i gesty. No dzieje się, dzieje... Ale ta narracja coś mi nie pyknęła. Mimo, że odbieram ją ciekawie i miło to czytało mi się ciężko.

Temat i fabuła ciekawa.
Jednak, kiedy ją przeczytałam to się na niej wewnętrznie zawiodłam, odkrywając prawdę w książce, ale to tylko moje osobiste odczucia.
Mimo wszystko sięgnę po resztę tomów.

Ogółem książka jest dobra i warta przeczytania.

Z pewnością okładka jest piękna, tytuł jest chwytliwy... Nie pozostaje nic innego jak tylko brać do ręki i czytać.

Mamy główną bohaterkę Twyllę - Daunen Wcieloną córka Daega- władcy Słońca i Naeth (och dużo tych przydomków), która zabija dotykiem, bo wybrały ją Bóstwa, a jedynym który może jej dotykać jest książę Merek. I mamy też Lief, z którym się zaprzyjaźnia i...