„Mamy wspólnego wroga, ale czy to czyni z nas przyjaciół?”

Podobała mi się ta książka, ale… No właśnie to „ale”, strasznie denerwowało mnie zachowanie Tris. W pierwszej części dziewczyna była odważna, waleczna miała to coś. A teraz…. W tym tomie, jest biedną, smutną dziewczynką. Fajna postać, a tu bum, i nie jest. Akcja, oczywiście nie opuszczała książki. Ale nawet to nie jest najlepsze… Oczywiście, największym plusem jest Cztery . Samo imię i już ohy, i ahy. Musze przyznać, że rozumiem, czemu budzi taką sensacje. No, tym o to wychodzi na jaw moja fascynacja Tobiasem.
Jeżeli mam ocenić według akcji, to książka posiada więcej jej, niż Niezgodna. To jest plusem.W Zbuntowanej poznajemy wszystkich bohaterów pobocznych np. Uriaha czy Lenn. To jest pozytyw. NEGATYW, za dużo łez. Rozumiem, że Tris utraciła „prawie” wszystko. Niestety, ale jest wojna, trzeba jakoś przetrwać. A tu się okazuje, że przez całą część rozżala się nad sobą. W dodatku zwrot akcji, to właśnie jest (oprócz Tobiasa) najlepsze w Zbuntowanej.
Podsumowując …
Zapraszam do lektury !

„Każdy z nas toczy wewnętrzną wojnę. Czasem to ona utrzymuje nas przy życiu. A czasem to ona nam zagraża”

„Mamy wspólnego wroga, ale czy to czyni z nas przyjaciół?”

Podobała mi się ta książka, ale… No właśnie to „ale”, strasznie denerwowało mnie zachowanie Tris. W pierwszej części dziewczyna była odważna, waleczna miała to coś. A teraz…. W tym tomie, jest biedną, smutną dziewczynką. Fajna postać, a tu bum, i nie jest. Akcja, oczywiście nie opuszczała książki. Ale nawet to nie...