Ten tom czytałam już dwa razy i definitywnie stwierdzam, że moje odczucia są inne niż za pierwszym razem. Przede wszystkim wreszcie załapałam zakończenie. Nie wiem tak jakbym nie przeczytała go ze zrozumieniem.

Cała fabuła kręci się tak naprawdę wokół dwóch głównych bohaterek, Agaty i Sofi, które trafiają do Akademii Dobra i Zła. Gdy na nowo poznawałam pierwszą z wyżej wymienionych dziewczynek poczułam pewną nić porozumienia. Jej grobowy humor, pesymistyczne i realistyczne podejście do świata trafiały do mnie od razu. Co jednak sprawiło, że nie stałam się teamAgata? Jej przemiana. Nie mówię, że była ona zła, miała sens, ale poczułam jakby ktoś mi zmienił postać o dobre 160 stopni (celowo wstawiona 6). Nadal miała swoje zdanie, była odważna, waleczna, ale straciła wszystko to, co mnie tak w niej urzekło.

Sofia, jej nienawidziłam za pierwszym razem, a teraz zupełnie mi nie przeszkadzała. Bardzo wyraźna postać, która swoim zachowaniem niejedną osobę czy czytelnika może doprowadzić do szału, ale ona taka miała być i została sobą do samego końca.

Jeśli chodzi o inne postacie, może nie poznajemy ich do końca, bo tak naprawdę to one wszystkie stanowią tylko swoiste tło dla naszych gwiazd, ale są dobrze skonstruowane i bardzo wyraziste, co jest ich plusem, bo nie giną gdzieś między wierszami. Oraz kiedyś Tedrosa uważałam za kompletnego kretyna. Teraz, nie jest nim, choć do rozgarniętych to on nie należy. Przeszkadzało mi, że zmieniał swoje zdanie i stanowisko zbyt często, w zbyt krótkim czasie.

A co najbardziej uderzyło mnie w całej historii?
To ten wydźwięk, że nic nie wydaje się oczywiste na pierwszy rzut oka, że nie ma idealnego dobra i zła, że nie jest tylko czarne, albo białe. Zawsze jest coś pośrodku. Okazuje się, że DOBRO może być małostkowe, próżne, podłe, aroganckie i puste, a ZŁO może nas nauczyć jak sięgnąć w głąb siebie, odrzucić próżność, docenić to, kim naprawdę jesteśmy i polegać na własnej inteligencji, a nie na wyglądzie. Wbrew pozorom z książki płyną naprawdę wartościowe treści, co sprawia, że trafiła do mnie jeszcze mocniej z głębszym przesłaniem.
Czytajcie.

Ten tom czytałam już dwa razy i definitywnie stwierdzam, że moje odczucia są inne niż za pierwszym razem. Przede wszystkim wreszcie załapałam zakończenie. Nie wiem tak jakbym nie przeczytała go ze zrozumieniem.

Cała fabuła kręci się tak naprawdę wokół dwóch głównych bohaterek, Agaty i Sofi, które trafiają do Akademii Dobra i Zła. Gdy na nowo poznawałam pierwszą z wyżej...