Film 'Dziennik Bridget Jones' mogę oglądać w kółko, a zawsze będę się śmiała. Stwierdziłam też, że czas poznać historię tej bohaterki w wersji papierowej.
Wiedziałam, że powieść pani Fielding nie należy do klasyki, więc nie mogłam wymagać od niej nie wiadomo czego.
Niestety, mogę z czystym sercem stwierdzić, że film jest zdecydowanie lepszy od książki (poza tym film jest mocno zmienioną wersją pierwowzoru). Mimo, że 'Dziennik Bridget Jones' zalicza się do literatury lekkiej, często nie mogłam doczytać niektórych rozdziałów. Sama bohaterka - nie wierzę, aby tak mogła myśleć trzydziestolatka. Miałam wrażenie, że czytam wspomnienia trzynastolatki. I jeszcze jej sposób myślenia i zachowanie... Strasznie mnie irytowała.
Podobno ta książka jest satyrą na samotne trzydziestoletnie kobiety. Mówiąc szczerze, czytałam lepsze satyry ('Emancypantki', 'Wojna żeńsko-męska' czy niektóre powieści Kurta Vonneguta), przy których naprawdę się śmiałam. Przy 'Dzienniku...' najczęściej czułam zniesmaczenie spowodowane główną bohaterką. Podczas czytania tylko czekałam na pojawienie się Marka Darcy'ego. To była jedyna postać, która wzbudziła u mnie pozytywne emocje. I jakim cudem książka stała się bestsellerem?
Dałabym najniższą ocenę, ale dzięki sympatii do niezwykle dobrego filmu (i Colina Firtha) daję trzy gwiazdki. Lepiej nie czytać 'Dziennika Bridget Jones', serio.

Film 'Dziennik Bridget Jones' mogę oglądać w kółko, a zawsze będę się śmiała. Stwierdziłam też, że czas poznać historię tej bohaterki w wersji papierowej.
Wiedziałam, że powieść pani Fielding nie należy do klasyki, więc nie mogłam wymagać od niej nie wiadomo czego.
Niestety, mogę z czystym sercem stwierdzić, że film jest zdecydowanie lepszy od książki (poza tym film jest...