Cinnamon roll, czyli anty-Grey?

W jednym z artykułów w Lubimyczytać pisaliśmy, że Fabio – model, a czasem i piosenkarz, najbardziej znany z tego, że jego podobizna zdobiła okładkę niejednego romansu – nie jest zadowolony z tego, dokąd zmierza współczesna literatura. A konkretniej – romanse, przede wszystkim z gatunku young adult (ale nie tylko), i prezentowany w nich typ mężczyzny. Wybrankiem serca głównej bohaterki takich książek staje się bowiem coraz częściej nie macho, jak Fabio, a cinnamon roll.

Ale kim jest cinnamon roll? Przyjrzyjmy się definicjom. Według „Publishers Weekly” to „słodki, wspierający bohater, anty-Christian Grey”. Pytanie o definicję cinnamon roll zadano również na Quora.com, a odpowiedź brzmiała: „cinnamon roll to termin określający miłego, troszczącego się o innych bohatera. Takie osoby często przedstawiane są jako optymiści, ci, którzy mają tendencję do stawiania czyjegoś dobra ponad swoim”. Nad definicją cinnamon roll zastanawiały się też użytkowniczki Reddita – jedna z nich stwierdziła, że to chłopak, który „jest cheerleaderem swojej dziewczyny”, „ten, który – wchodząc w związek – zostawia swoje ego przed drzwiami”, a także mężczyzna, który akceptuje wybory swojej partnerki, wspiera ją w nich, nie zmusza do niczego, jak przywołany wyżej Christian Grey.

Jakby jednak kłopotów z definicją było mało, cinnamon roll ewoluuje. Początkowo terminu tego używano w opozycji do „alpha hero”, który skupia się na tym, czego sam chce, i będzie dążyć do zdobycia partnerki za wszelką cenę. Obecnie można jednak znaleźć artykuły o takiej kombinacji, jak „alpha roll”, czyli podobno połączenie dwóch w jednym. Innym przykładem, podobnym do cinnamon roll, jest „golden retriever”, czyli chłopak o osobowości podobnej do tej, jaką charakteryzują się właśnie golden retrievery – optymistyczny, pełen energii. W poniższym zestawieniu obok cynamonowych bułeczek znalazło się miejsce dla bohaterów, których można by nazwać – bo dlaczego nie – „cinnamon retriever”.

Internet przywołuje również przykłady prawdziwych, nie książkowych, mężczyzn, którzy mieściliby się w definicji cinnamon roll. Nie wzbudzi pewnie zdziwienia fakt, że w zestawieniu znaleźli się m.in. Harry Styles i Timothée Chalamet czy Paul Mescal, grający Connella w „Normalnych ludziach”, i Colin Firth, czyli Mark Darcy. Na listę trafił też jednak m.in. Marcus Rashford – piłkarz Manchesteru United, znany ze swojej działalności na rzecz najuboższych mieszkańców Wysp oraz z wspierania czytelnictwa wśród dzieci. Cinnamon roll nie musi być bowiem delikatnym chłopcem o delikatnej aparycji – to książkowy bohater, który mimo że najczęściej robi wiele dobrego, pozostaje skromny.

Pod wspomnianym wyżej artykułem o Fabiu czytelniczki pisały, że ich zdaniem jednak cały czas łatwiej jest znaleźć w książkach właśnie Greya czy innego Massima niż cinnamon roll. Rzeczywiście stworzenie takiej listy cynamonowych bułeczek nie było najłatwiejsze, dlatego znajdziecie na niej też pozycje, które powstały na długo przed tym, zanim to pojęcie w ogóle się pojawiło. Są także w zestawieniu książki, których nie można nazwać typowymi romansami, nie tylko te dla młodzieży. I oczywiście: niech każdy i każda czyta o takich typach bohaterów, jakie się jemu czy jej najbardziej podobają, ale tym szczególnie zainteresowanym cinnamon rolls życzę miłej i słodkiej lektury!

Cinnamon rolls sprzed ery cinnamon rolls

Michał z „Jeziora osobliwości” Krystyny Siesickiej

„Jezioro osobliwości” ukazało się w 1966 roku i choć podczas lektury tę różnicę kilkudziesięciu lat wyraźnie czuć (nie ma telefonów komórkowych czy GPS-ów, za to można przeczytać, że ktoś „wyglądał klawo”), to niektóre z tematów podjętych przez pisarkę, m.in. rozwód rodziców, są dzisiaj być może bardziej aktualne niż wtedy, gdy książka się ukazała (z drugiej strony wtedy stanowiła ważny głos w tej sprawie, jeden z nie tak wielu). „Jezioro osobliwości” to również książka o młodzieńczej miłości – autorka zaznaczała w wywiadach, że przez lata dostawała listy z pytaniami o to, jak potoczyły się dalsze losy głównych bohaterów, Marty i Michała. No właśnie – Michała, który jest bohaterem, można by powiedzieć, nowoczesnym. To chłopak, który nie boi się przyznać, że sytuacja, w której się znalazł – rozwód rodziców – nie jest dla niego łatwa, ale stara się sobie z nią poradzić. Wspiera również Martę, której trudniej pogodzić się z tym, że jej matka weszła w nowy związek (właśnie z ojcem Michała, sama matka jej zresztą niczego nie ułatwia). Między Martą i Michałem także rodzi się uczucie, niestety niewolne od zazdrości (pojawia się bowiem ten trzeci, czyli Patryk). Sam Michał pozostaje jednak typem mądrego, mającego swoje zainteresowania chłopaka, któremu zależy na dobru rodziny i Marty, a to dbanie nie polega na twierdzeniach, że wie lepiej od niej samej, czego ona chce, ale na codziennych małych wielkich gestach.

Mark Darcy z „Dziennika Bridget Jones” Helen Fielding

Cinnamon rolls niekoniecznie muszą być nastolatkami czy dwudziestokilkulatkami, a dowodzi tego pan Mark Darcy. Zawsze świetnie ubrany i jeszcze lepiej zorganizowany, odnoszący sukcesy prawnik, aktywista walczący o prawa człowieka, a jednocześnie, jak się zdaje, niepewny swojej wartości mężczyzna – to cały Mark. I choć Bridget Jones już na pierwszy rzut oka wydaje się jego roztrzepanym przeciwieństwem, to tych dwoje stanowi ucieleśnienie powiedzenia, że „kto się czubi, ten się lubi”. Mark zdecydowanie i tak na poważnie nie lubi się z Danielem Cleaverem, zmieniającym dziewczyny jak rękawiczki, imprezowiczem, lekkoduchem, ale i jego konkurentem w walce o względy Bridget. To właśnie poprzez porównanie z Danielem wyrazistości nabierają „cynamonowe” cechy Marka – to, że jest gotów czekać na Bridget, że to człowiek, na którego zawsze można liczyć, ale też i osoba, która – co akurat łączy go z wybranką serca – osiągnięcie stanu szczęśliwego zakochania zdecydowanie potrafi sobie utrudnić.

Typowi cinnamon rolls

Daniel z „To nie może się udać” Abby Jimenez

Pojęcie cinnamon roll kojarzy się jednak (no, przynajmniej mi) przede wszystkim z powieściami z ostatnich lat, takimi, które mają na okładce rysunki przedstawiające dwoje (lub dwie, lub dwóch) głównych bohaterów. Nie inaczej jest z „To nie może się udać” Abby Jimenez, a wykreowany przez nią Daniel to klasyczny cinnamon roll. Choć sama powieść zaczyna się dość stereotypowo – Daniel ratuje Alexis z opresji, gdy jej samochód ląduje w rowie. Potem i ona, i on oddalają się każde w swoją stronę, nie myśląc, że znowu się spotkają. A jednak. W „To nie może się udać”, jak już sugeruje sam tytuł, Jimenez przedstawia historię miłosną trochę inną od tych prezentowanych najczęściej – kobieta jest starsza o niemal dekadę od mężczyzny, niemało zarabia, jest lekarką, podczas gdy on to całkowite zaprzeczenie wielkomiejskiej elegancji – burmistrz małego miasteczka, artysta, właściciel pensjonatu i opiekun… małej gęsi. Jak to jednak w książkach o romansach bywa, przeszkody stawiane przez dobrze sytuowaną rodzinę Alexis czy fakt, że mieszkają w oddalonych od siebie o kilka godzin jazdy miejscowościach, niekoniecznie muszą stanąć na ich drodze do szczęścia. Jak napisała użytkowniczka Naranja:

Z kolei Shade w swojej recenzji zauważa:

Dylan z „Fake Dates” Sher Lee

O cinnamon rolls mówi się przede wszystkim w odniesieniu do relacji damsko-męskich. To właśnie wzmocnieniu pozycji społecznej kobiet w wielu krajach, a także coraz bardziej liberalnemu podejściu do tego, co „męskie” i „kobiece”, przypisuje się coraz większą popularność bohaterów niebędących typem macho. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by słodki i miły chłopak był gejem, jak Dylan Tang z „Fake Dates”. Dylan pracuje ciężko, pomagając ciotce w prowadzeniu baru z daniami na wynos. I choć wkłada w to całe serce, podobnie jak jego ciocia, interes nie idzie zbyt dobrze. Pewnego dnia, rozwożąc jedzenie, Dylan przez przypadek poznaje Theo – chłopaka z zupełnie innej, bogatszej bajki, a potem ich znajomość powoli się rozwija. Theo zaprasza Dylana na wesele, na którym ma udawać jego chłopaka – czyli właśnie na „fake date”, nieprawdziwą randkę, z której, jak się domyślacie, „być może” później jednak coś wyniknie. Czytając „Fake Dates”, (chyba!) nie da się nie polubić obu bohaterów, ale stojący na straży rodzinnych wartości, przyjaźni, miłości Dylan to wyjątkowo słodki cinnamon roll.

Typowych cinnamon rolls znajdziesz również w takich książkach jak:

• „The End and Then” Hannah Bird,

• „Zdarzyło się pewnego lata” Tessy Bailey,

• „Potyczki w raju” Angie Hockman,

• „The Spanish Love Deception” Eleny Armas,

• „Porozmawiajmy o Eksie” Rachel Lynn Solomon.

Nietypowi cinnamon rolls

Hud z „Malibu płonie” Taylor Jenkins Reid

Siostra – słynna modelka i świetna surferka amatorka; druga siostra – wschodząca gwiazda (choć początkowo sama o tym nie wie) amerykańskiego surfingu; no i brat – wielki i uznany surfer, którego zdjęcia zdobią okładki najpoczytniejszych sportowych magazynów. A zdjęcia te robi on – Hud Riva, świetny fotograf, któremu jednak w rodzinie przyszło stać raczej z boku, na drugim planie, dosłownie za, a nie przed obiektywem aparatu. Co jednak ciekawe, Hudowi to w ogóle nie przeszkadza, zna swoją wartość, a jednocześnie nie ma osobowości, która nakazywałaby mu głośno i wszem i wobec o tym rozprawiać. Kocha swoje rodzeństwo i zależy mu, by utrzymać panujące między braćmi i siostrami dobre relacje. Te może jednak zmienić ujawnienie pewnej tajemnicy, z którą Hud żyje od pewnego czasu, a ta związana jest z pewną kobietą. I stanowi niejako potwierdzenie, że ten, kto jest dobroduszny, poczciwy, nie zawsze – w relacjach z kobietami szczególnie – stoi w konfrontacji z „prawdziwym samcem alfa” na z góry przegranej pozycji.

Connell z „Normalnych ludzi” Sally Rooney

W artykułach o cinnamon rolls, nie tych książkowych, a panach istniejących w rzeczywistości, często pojawia się, jak wspomniałam na początku artykułu, nazwisko Paula Mescala, odtwórcy roli Connella Waldrona w serialu „Normalni ludzie” na podstawie powieści Sally Rooney. I sama grana przez niego postać też mogłaby się znaleźć na takiej liście. Connell uwielbia literaturę angielską, bardzo przeżywa samobójczą śmierć swojego przyjaciela, do tego stopnia, że popada w depresję. Jednocześnie to popularny, lubiany chłopak, który zyskuje sympatię swoją życzliwością, łagodnością. Connell to introwertyk, jednak „zorientowany na ludzi”, empatyczny. Z drugiej strony miłośnicy książki Rooney podkreślają, że Connell jednak takim ideałem nie był – zależało mu na tym, by jego więź z Marianne nie wyszła na jaw, za bardzo przejmował się tym, co inni pomyślą o znajomości tego „normalnego” chłopaka z tak „dziwną” dziewczyną jak ona.

Marx z „Jutro, jutro i znów jutro” Gabrielle Zevin

W „Jutro, jutro i znów jutro” Zevin opowiada historię dwojga twórców gier – Sadie i Sama – oraz ich wieloletniej przyjaźni. Nie będzie spoilerem ujawnienie informacji – bo i w książce szybko się o tym dowiadujemy – że ich firma odniosła ogromny sukces. Zaczynali jako studenci, siedząc nad swoim pierwszym dziełem-grą po nocach, potem tej pracowitości nadal im nie brakowało, a pod pewnymi względami – m.in. finansowymi – było im już łatwiej. Także dzięki Marxowi, przyjacielowi Sama, a później i Sadie. Marx to playboy (gdy poznajemy dalsze losy głównych bohaterów, młodzieńcze ekscesy ma za sobą), który dla dwóch najważniejszych kobiet w swoim życiu – już w tej spokojniejszej dorosłości po studiach – okazał się ogromnym wsparciem, także na drodze zawodowej. Marx, sam będąc pewnym siebie, uroczym człowiekiem bez problemu odnajdywał się w roli tego, który wszystko spina, nie będąc jednocześnie na pierwszym planie.

Lubicie bohaterów typu cinnamon roll? Jakie postacie dodalibyście do tej listy?