"... angielska wieś, wbrew pozorom, nigdy całkiem nie zasypia".

Historia kryminalna była dobra. Mamy szantaż, morderstwo, napaść. Mamy ciekawych bohaterów i mamy dwóch policjantów, którzy z uporem i trudem przedzierali się przez tajemnice. Z jednej strony brakowało mi trochę nagłych zwrotów akcji. Z drugiej strony opisy związków międzyludzkich i uczuć miały w sobie dużo siły.

Jedna cała gwiazdka jest dla nadinspektora Toma Barnaby:). Bardzo go lubię - zarówno jako policjanta, ojca i męża, a przede wszystkim mężczyznę oczytanego, ciekawego świata i inteligentnego.

I polubiłam sierżanta Gavina Troy'a - zwłaszcza gdy nie rozumiał cytatów albo znaczenia słów wypowiadanych przez szefa - ale zawsze, z uporem, sprawdzał później w domu co oznaczały. Nic dziwnego, że Barnaby lubił z nim pracować - zawsze wspaniale współpracuje się z ludźmi, którzy ciągle się uczą i rozwijają.

Przyjaźń Barnaby'ego i Troy'a - niewymuszona, naturalna, zgrana i szczera - to jeden z najlepszych wątków kryminałów C. Garaham. Bo jak się nie roześmiać na taki dialog:

..." - Co się stało?
- Słucham?
- Nigdy nie przychodzisz wcześniej niż ja.
- Wiem. Zawsze mi pan o to suszy głowę. Więc pomyślałem, że się postaram.
- Lubię konsekwencję w moich podwładnych, Troy. Nie wprowadzaj zamieszania, dobra?"...

"... angielska wieś, wbrew pozorom, nigdy całkiem nie zasypia".

Historia kryminalna była dobra. Mamy szantaż, morderstwo, napaść. Mamy ciekawych bohaterów i mamy dwóch policjantów, którzy z uporem i trudem przedzierali się przez tajemnice. Z jednej strony brakowało mi trochę nagłych zwrotów akcji. Z drugiej strony opisy związków międzyludzkich i uczuć miały w sobie dużo...