Osiemnastoletnia Kristen zaczyna swoją naukę w colegu. Jest zamkniętą w sobie, nieśmiałą dziewczyną, która nie potrafi pogodzić się ze śmiercią swoich rodziców. Męczą ją nocne koszmary, przez które budzi się z krzykiem. Pierwszego dnia szkoły wpada na przystojnego, najbardziej popularnego chłopaka na uczelni – Wes’a.
Książka zaczyna się banalnie, jednak bardzo szybko zyskała w moich oczach. Jest to wzruszająca, poruszająca opowieść o Kristen i Wes’ie. Śmiałam się i płakałam na zmianę. Pokazuję prawdziwą miłość, walkę o swoje życie dla drugiej osoby. Książka należy do tych od których nie jest wcale tak łatwo się oderwać. Czytało mi się ją bardzo przyjemnie, nie licząc tych łez, przez którą wylałam. Lubię się czasem wzruszyć, w końcu jestem dziewczyną. Zresztą która z nas przeszłaby obojętnie wobec takiej okładki?
Bardzo polubiłam bohaterów tego utworu, ale chyba najbardziej do gustu przypadł mi Gabe. Wytatuowany kuzyn współlokatorki Kristen. Od samego początku był opiekuńczy, choć swoją przeszłość miał nieciekawą. Zresztą lubiłam jak się obnosił do innych.
Choć książka pobudziła moje emocję to czytało mi ją łatwo i szybko. Zdecydowanie zachęcam do sięgnięcia po nią jak tylko będzie taka okazja. Już dawno żadna książka nie zaskoczyła mnie tak pozytywnie.

Osiemnastoletnia Kristen zaczyna swoją naukę w colegu. Jest zamkniętą w sobie, nieśmiałą dziewczyną, która nie potrafi pogodzić się ze śmiercią swoich rodziców. Męczą ją nocne koszmary, przez które budzi się z krzykiem. Pierwszego dnia szkoły wpada na przystojnego, najbardziej popularnego chłopaka na uczelni – Wes’a.
Książka zaczyna się banalnie, jednak bardzo szybko...