Następne kryminalne przygody śledczego Harry'ego Hole troszkę lepsze od poprzedniczki, aczkolwiek nie odbiegają znacząco od znanego mi już rozwlekłego, przegadanego stylu Pana Nesbo. Dobrze, że tym razem od polityki trzymał się z dala, więc tom krótszy i historia lepsza.
Co mamy tym razem?
Ano, wreszcie normalny kryminał, czyli poszukiwania seryjnego zabójcy, grasującego po Oslo w niesamowicie upalne lato i mordującego bez skrupułów, aczkolwiek wedle dziwnego kodu.
Morderca zostawia też ślad,zawsze jest to biżuteria w kształcie gwiazdy-pentagramu.
Harry nie dość, że musi rozwiązać zagadkę, to jeszcze w doborowym towarzystwie swojego jakże milutkiego kolegi Toma Waalera.
Obaj panowie i ich antypatia oraz zadawnione urazy i rywalizacja sprawiają, że akcja nabiera tempa. Pod koniec jest zupełnie nieźle, bo Autor serwuje nam rozwiązanie tej zagadki oraz sprawy Ellen Gjelten, a zarazem kończy trylogię z Oslo.
Momentami było dość obleśnie, a sam pomysł głównego dowodu winy naprawdę ohydny, no i ten Harry...wiecznie naprany,rzygający bez opamiętania i tarzający się po ulicach Oslo w pijackim transie..Jak on dał radę w takim stanie to rozwiązać, nie wiem, ale widocznie jest to możliwe, bo rozwiązał.
Cóż,polecam, mimo wszystko i nadal kontynuuję :)

Następne kryminalne przygody śledczego Harry'ego Hole troszkę lepsze od poprzedniczki, aczkolwiek nie odbiegają znacząco od znanego mi już rozwlekłego, przegadanego stylu Pana Nesbo. Dobrze, że tym razem od polityki trzymał się z dala, więc tom krótszy i historia lepsza.
Co mamy tym razem?
Ano, wreszcie normalny kryminał, czyli poszukiwania seryjnego zabójcy, grasującego po...