Tytuł "Morderca, którego nie było" wydał mi się intrygujący, dlatego sięgnęłam po tę powieść. Dodatkową zachętą były dla mnie opinie znajomych użytkowników. I nie zawiodłam się.

Lektura była niespieszna, lekko senna i przyjemnie rozleniwiająca jak upał, który przewija się przez całą akcję. I chociaż dość szybko odgadłam, kim jest tytułowy bohater, w żaden sposób nie popsuło mi to satysfakcji.

Ujął mnie klimat tej powieści, w której ważny jest nie tylko wątek kryminalny - równie interesujące okazują się perypetie komisarza, który nieco przypominał mi słynnego Montalbano z książek A. Camillieri (nie jest może aż takim smakoszem jak Salvo, ale też lubi i ceni dobrą kuchnię, ma niestandardowe metody śledcze i nieszablonowe kontakty ze światem przestępczym).
Dodatkowym plusem są portrety intrygujących, nietuzinkowych bohaterów, np. dziwacznego wynalazcy, honorowego włamywacza, sympatycznej prostytutki czy złodzieja-kucharza, który z niejednego więziennego pieca chleba popróbował.

Mam nadzieję, że druga część cyklu, która na mnie czeka, okaże się równie ciekawa jak pierwsza.

Tytuł "Morderca, którego nie było" wydał mi się intrygujący, dlatego sięgnęłam po tę powieść. Dodatkową zachętą były dla mnie opinie znajomych użytkowników. I nie zawiodłam się.

Lektura była niespieszna, lekko senna i przyjemnie rozleniwiająca jak upał, który przewija się przez całą akcję. I chociaż dość szybko odgadłam, kim jest tytułowy bohater, w żaden sposób nie...