Doskonale zdawała sobie sprawę, że jej uczucie nie ma prawa istnieć i to frustrowało ją najbardziej.

Doskonale zdawała sobie sprawę, że jej uczucie nie ma prawa istnieć i to frustrowało ją najbardziej.

Zawsze wtedy miała przed oczami Mariusza, który trzymając ją za rękę, prowadzi wzdłuż krakowskich uliczek. Jest tylko z nim i dla niego. Nikt ani nic innego się nie liczy. A teraz nosi jego dziecko. Ma coś, co pośrednio zawsze będzie ich łączyło i przypominało jej cudowne uczucie, które nie miało prawa się przydarzyć. Od początku czuła, że coś ich ku sobie pcha. Próbowała to lekceważyć, zapomnieć, pominąć, zignorować. Nie udało się!

Zawsze wtedy miała przed oczami Mariusza, który trzymając ją za rękę, prowadzi wzdłuż krakowskich uliczek. Jest tylko z nim i dla niego. Nik...

Była szczęśliwa i upajała się tym uczuciem. Nie chciała wracać do rzeczywistości, dlatego cały czas miała zamknięte oczy. - Aż tak cię nudzę? – zapytał, bawiąc się kosmykiem jej włosów, które rozsypały się na śnieżnobiałej poduszce. - A wyglądam na znudzoną? – odpowiedziała pytaniem na pytanie. – Chciałabym już zawsze być tak znudzona – dodała trochę smutnym tonem.

Była szczęśliwa i upajała się tym uczuciem. Nie chciała wracać do rzeczywistości, dlatego cały czas miała zamknięte oczy. - Aż tak cię nudzę...