Trzecia, ostatnia część "Sagi gdańskiej". Mroźna zima najbardziej daje się we znaki więźniom obozu w Stutthofie. Nela Meyer dowiaduje się, że Iwo żyje, jednak wyciągnięcie o z obozu graniczy z cudem. Tajemnice rodziny Neli wychodzą na jaw. Nela z bratem nie ustaje w planowaniu uwolnienia Iwa. Książka doskonała. Postacie są co prawda fikcyjne, ale historia jest jak najbardziej prawdziwa.
Lubię książki z historią w tle, a "Saga gdańska" taka właśnie jest.

Trzecia, ostatnia część "Sagi gdańskiej". Mroźna zima najbardziej daje się we znaki więźniom obozu w Stutthofie. Nela Meyer dowiaduje się, że Iwo żyje, jednak wyciągnięcie o z obozu graniczy z cudem. Tajemnice rodziny Neli wychodzą na jaw. Nela z bratem nie ustaje w planowaniu uwolnienia Iwa. Książka doskonała. Postacie są co prawda fikcyjne, ale historia jest jak...

Za ogrodzeniem obozu w Stuttowie, w zbitych własnoręcznie nieocieplonych, nieszczelnych barakach bohaterowie powieści spędzali każdą noc, śpiąc na zimnej podłodze, okryci garścią słomy. Ledwo dożywieni, na skraju wyczerpania po ciężkiej fizycznej pracy na zewnątrz nie mieli gdzie się schronić przed mrozem. Dzień po dniu wracali do wyziębionych wnętrz nie wiedząc, czy rano się obudzą, czy poza bieżącą pracą nie przyjdzie im też wynosić ciał współwięźniów, którzy przegrali walkę z wycieńczeniem. Nawet modlitwa przestała przynosić ukojenie. Jedyną pociechą były wspomnienia o bliskich i nadzieja, że wojna kiedyś się skończy...

Niewyobrażalna tragedia, która poruszy najtwardsze serca... A wśród ogromu tego zła i cierpienia historia uczucia, które nie gaśnie, choć nadziei zaczyna brakować. Historia Neli i Iwa wzrusza do łez. Razem z nimi tęsknimy, marzniemy, wypatrujemy wieści o ukochanej osobie.

Autorka włożyła niemały trud w rozeznanie w temacie. Realia obozowe przedstawiła w sposób niezwykle plastyczny, zachowując realizm sytuacji. Nic tu nie jest przerysowane. Choć tylko domyślać się można, że rzeczywistość była znacznie bardziej okrutna niż w wersji fabularnej. Czytając ocierałam łzy, a przy ostatnich rozdziałach obgryzłam paznokcie z napięcia.

Polecam Wam tę lekturę, choć uprzedzam, że może nie obejść się bez chusteczek

Za ogrodzeniem obozu w Stuttowie, w zbitych własnoręcznie nieocieplonych, nieszczelnych barakach bohaterowie powieści spędzali każdą noc, śpiąc na zimnej podłodze, okryci garścią słomy. Ledwo dożywieni, na skraju wyczerpania po ciężkiej fizycznej pracy na zewnątrz nie mieli gdzie się schronić przed mrozem. Dzień po dniu wracali do wyziębionych wnętrz nie wiedząc, czy rano...

„W objęciach mroku” to już trzeci tom Trylogii Gdańskiej napisanej przez Anetę Krasińską. Jest to książka, której akcja została umiejscowiona w obozowych realiach, a to niestety wiąże się z tym, iż nie zaliczymy jej do łatwej tematyki.
Ja muszę przyznać, że bardzo często zdarza mi się sięgać po literaturę obozową. Zdecydowanie nie jest ona lekka, wywołuje we mnie wiele emocji, niejednokrotnie podczas czytania płaczę, ale mimo wszystko nadal chętnie sięgam po takie książki. Mimo iż bardzo często, podobnie jak w przypadku tej trylogii, historia przedstawiona w książce, jest wyłącznie fikcją literacką, to w bardzo realny sposób potrafi oddać obozowe realia. Autorka w książce pokazuje okrucieństwo wobec drugiego człowieka, jego bezwzględność i bezduszność. Pokazane zostało również to, jak wiele ludzie są w stanie zrobić, gdy życie postawi ich w sytuacji bez wyjścia. Oczywiście w tym momencie nie sposób nam kogokolwiek oceniać, bo sami nie mamy pojęcia, jak byśmy postąpili, co zrobili i do czego byli zdolni, gdybyśmy to my sami znaleźli się w centrum obozowego piekła.
Narzeczona Wilhelma Nela Mayer postanawia pomagać jako pielęgniarka w obozie w Stutthofie, gdzie też został zwerbowany Iwo Kuźmiński. Tych dwoje połączyło uczucie, które niestety musiało mierzyć się z panującą wojną. Autorka przedstawia w książce realia obozowego życia, które niestety nie należały do łatwych. Okrutne traktowanie, jakiemu byli poddawani więźniowie, codzienne poniżanie i wykorzystywanie. Do tego niewielkie racje żywieniowe, które miały wyłącznie za zadanie utrzymanie więźniów przy życiu. Ciężka praca, do której ludzie byli wykorzystywani, bo inaczej o tym powiedzieć nie można. Tyrali w pocie czoła całymi dniami, otrzymując w zamian jedynie ochłapy jedzenia, miejsce do spania na leżance, czy też nawet na posadzce i wychodek, który daleki był od jakichkolwiek przyzwoitych warunków. Dodatkowo okrutne traktowanie i brak jakiejkolwiek opieki medycznej, czy wsparcia. To warunki, w których nigdy nikt nie powinien żyć, a setki tysięcy ludzi właśnie tak walczyli o swoje przetrwanie w obliczu trwającej wojny.
Okrucieństwo, którego dopuszczał się człowiek, wobec drugiego człowieka w obozach jest dosłownie niewyobrażalne. Nie liczyło się w najmniejszym stopniu ludzkie istnienie, życie przebywających tam osób nie miało dla oprawców żadnego znaczenia. Ofiary były liczone w tysiącach, a jedynie bliscy robili wszystko, aby wzajemnie chronić się w obozie, co jednak nie należało do zadania łatwego.
Książka została napisana niezwykle realnie, emocje, smutek i ból dosłownie można poczuć podczas czytania książki. Historia, która poruszy serca każdego, szczególnie w obliczu toczącej się wojny na Ukrainie, gdzie również życie traci wiele niewinnych osób, które poszły walczyć za swój kraj. Dla mnie ta książka to pełen emocji bagaż, który uświadamia jak niewielkie znaczenie w życiu ma wszystko, poza wspierającymi nas bliskimi.
W dzisiejszych czasach, gdy każdy goni za bogactwem warto sięgną po książkę, która otworzy nam oczy i uświadomi, co tak naprawdę jest ważne i o co powinniśmy w życiu dbać i zabiegać.
Cała trylogia to ogromnie poruszająca i chwytająca za serce seria, obok której nie można przyjść obojętnie. Autorka całość przedstawiła w twórczy i wyjątkowy sposób. Czytając, nie sposób się oderwać, choć momentami łzy ciekły po moich policzkach, to nie mogłam, a przede wszystkim nie chciałam odłożyć książki, póki nie poznałam zakończenia.
Wzruszy, poruszy i zostanie w naszej pamięci na bardzo długo! Ja z całego serca polecam sięgnąć po tę trylogię, bo całość tworzy piękną, przejmującą historię która, mimo iż jest fikcją literacką, mogła zdarzyć się naprawdę. Bardzo polecam.
Dziękuję portalowi sztukater za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.

„W objęciach mroku” to już trzeci tom Trylogii Gdańskiej napisanej przez Anetę Krasińską. Jest to książka, której akcja została umiejscowiona w obozowych realiach, a to niestety wiąże się z tym, iż nie zaliczymy jej do łatwej tematyki.
Ja muszę przyznać, że bardzo często zdarza mi się sięgać po literaturę obozową. Zdecydowanie nie jest ona lekka, wywołuje we mnie wiele...

Piękna i wzruszająca

Piękna i wzruszająca

Życie więźniów w obozach było niebywale ciężkie. Nieludzkie warunki, nieustanne poniżanie i bicie potrafiło trwale odrzeć z człowieczeństwa. Więźniowie wycieńczeni z głodu, zdolni byli posunąć się do czynów, które na wolności nawet nie przyszłyby im do głowy? Czy można im się dziwić? Oczywiście, że nie. Sami nie wiemy jak zachowalibyśmy się na ich miejscu.

Codzienność obozową ukazała w swojej książce Aneta Krasińska i mimo, że fabuła jest fikcją literacką, to autorka bardzo rzetelnie oddała emocje i nastroje osób przebywających w tamtym obozie.

Fabuła toczy się dość spokojnie, powoli
wprowadzając czytelnika do otaczającego świata. Historia opowiedziana jest z dwóch perspektyw: Iwa Kuzminskiego-więźnia obozu i Neli Mayer- obozowej pielęgniarki. To opowieść o przyjaźni, miłości i poświęceniu. O tym jak wiele są w stanie zrobić bliscy, by pomóc wydostać się z opresji. W trakcie wojny, gdzie człowieczeństwo wystawione jest na wielką próbę, takie relacje są niezwykle cenne.

To niesamowite, jak autorka potrafiła oddać atmosferę panującą w obozie oraz emocje towarzyszące więźniom. Ta historia nie pozostawia czytelnika obojętnym. Opisane w niej losy osób przebywających w obozie wstrząsają nas na każdym etapie.
Przedstawiona historia skłania nas do refleksji nad ludzką naturą i pozwala zadać pytanie: Jak można zachować godność, współczucie i chęć niesienia pomocy w tak okrutnych warunkach?

Równolegle z opisami życia w obozie, otrzymujemy poruszającą historię o trudach jakie podejmują najbliżsi bohatera, by za wszelką cenę wydostać go z prawdziwego piekła.

Ta historia porusza do tego stopnia, że nie sposób się od niej oderwać. Polecam!

Życie więźniów w obozach było niebywale ciężkie. Nieludzkie warunki, nieustanne poniżanie i bicie potrafiło trwale odrzeć z człowieczeństwa. Więźniowie wycieńczeni z głodu, zdolni byli posunąć się do czynów, które na wolności nawet nie przyszłyby im do głowy? Czy można im się dziwić? Oczywiście, że nie. Sami nie wiemy jak zachowalibyśmy się na ich miejscu.

Codzienność...

Druga część historii Neli i Iwa. Historia miłości, która przechodzi próbę rozstania w okolicznościach wojny. Iwo trafia do obozu w Stutthof, gdzie styka się z nienawiścią, odarciem z godności,, głodem, brudem i chłodem. Zrozpaczona Nela próbuje odnaleźć ukochanego mimo groźb narzeczonego Wilhelma, który szantażuje ją i odlicza dni do ślubu aby dopiąć swego. Nieszczęśliwa Nela decyduje się zostać pielęgniarką dla znienawidzonych esesmanów w obozie aby być choć odrobinę bliżej ukochanego. Książka kończy się w momencie, kiedy dowiadujemy się, że Iwo razem z innymi więźniami wychodzi do lasu i z niego nie wraca a Nela popada w rozpacz. Nie mogę doczekać się kolejnego tomu. Mam nadzieję na szczęśliwe zakończenie ich trudnej ale i pięknej historii. Polecam!

Druga część historii Neli i Iwa. Historia miłości, która przechodzi próbę rozstania w okolicznościach wojny. Iwo trafia do obozu w Stutthof, gdzie styka się z nienawiścią, odarciem z godności,, głodem, brudem i chłodem. Zrozpaczona Nela próbuje odnaleźć ukochanego mimo groźb narzeczonego Wilhelma, który szantażuje ją i odlicza dni do ślubu aby dopiąć swego. Nieszczęśliwa...

Pierwszy raz słuchałam tomu 3 bez znajomości wcześniejszych.Nie wiedziałam,iż to kontynuacja.Gdańsk lat wojennych i obóz Stutthof wciągnął mnie w wir wydarzeń,reszty się domyśliłam.Historycznie jest w porządku a fikcyjna romantyczno-bolesna miłość jakoś mało realna,więc nie mam czego żałować.Ten tom polecam.

Pierwszy raz słuchałam tomu 3 bez znajomości wcześniejszych.Nie wiedziałam,iż to kontynuacja.Gdańsk lat wojennych i obóz Stutthof wciągnął mnie w wir wydarzeń,reszty się domyśliłam.Historycznie jest w porządku a fikcyjna romantyczno-bolesna miłość jakoś mało realna,więc nie mam czego żałować.Ten tom polecam.

Przez trzy tomy kibicowałam Neli i Iwo, w ich trudnej, zakazanej miłości.
Miłość ich napotykała na wiele przeszkód, największą był pobyt Iwa
w obozie. Autorka, w przejmujący sposób opisała codzienne życie więźniów, warunki w jakich przebywali, głodowe racje żywnościowe, ciężką, wyczerpującą pracę i bezwzględne traktowanie przez essesmanów nadzorujących jeńców.
Nie chce się wierzyć, że niektórym więźniom, mimo tak ekstremalnych warunków, udało się przeżyć.
Piękny cykl, który czytałam z ogromnym zainteresowaniem,
z zapartym tchem.

Przez trzy tomy kibicowałam Neli i Iwo, w ich trudnej, zakazanej miłości.
Miłość ich napotykała na wiele przeszkód, największą był pobyt Iwa
w obozie. Autorka, w przejmujący sposób opisała codzienne życie więźniów, warunki w jakich przebywali, głodowe racje żywnościowe, ciężką, wyczerpującą pracę i bezwzględne traktowanie przez essesmanów nadzorujących jeńców.
Nie chce...

Aneta Krasińska, autorka powieści „Nauczycielka z getta” skradła moje serce swoim wspaniałym kunsztem pisarskim. Po kolejne książki autorki sięgałam z ogromną przyjemnością. Tak w moje ręce trafiła „Trylogia gdańska”, historia, w której autorka kreśli losy Neli i Iwo, dwojga młodych ludzi, którym przyszło żyć podczas II wojny światowej.
Pierwszy tom dostarczył mi tak wielu emocji, że z niecierpliwością wyczekiwałam kontynuacji, by móc poznać dalsze losy bohaterów. Teraz jestem już po lekturze trzeciego tomu i jest mi ogromnie żal, że to czas, kiedy muszę się pożegnać z bohaterami „Trylogii Gdańskiej”.

Mroźna zima w roku 1940 dała się we znaki zarówno żołnierzom walczącym na froncie, jak również ludności cywilnej. Siarczysty mróz, ciągłe opady śniegu i przerażający chłód szczególnie odczuli więźniowie obozu w Stutthof. W takich warunkach, w jakich przyszło im żyć, niełatwo jest znaleźć chęci do dalszego życia.
Nela Meyer, choć ma Iwa na wyciągnięcie ręki, to wciąż jest o krok za rozkazami Hitlera. Każdy dzień to coraz trudniejsza walka z machiną wojenną, w której życie każdego człowieka nie ma najmniejszego znaczenia.
Czy w takim świecie jest nadzieja na normalne życie i lepsze jutro?

Aneta Krasińska w powieści „W objęciach mroku”, trzeciej części przepięknej i bardzo poruszającej „Trylogii Gdańskiej”, kolejny raz przenosi nas do najtrudniejszych w dziejach historii czasów II wojny światowej. Nie będę ukrywała, że z niecierpliwością wyczekiwałam tej powieści, dlatego też z ogromną przyjemnością wzięłam książkę do ręki i oddałam się lekturze. Chłonęłam historię z kart powieści z wielkim zapałem, nie mogąc oderwać się od lektury, chciałam jak najszybciej poznać jej zakończenie, a z drugiej strony mocno pragnęłam, by ta historia nigdy nie miała końca. Historia Neli i Iwa przepełniona jest całą paletą emocji, tutaj każda strona, każdy rozdział wzbudza w czytelniku najgłębiej skrywane uczucia.
Aneta Krasińska przepięknym językiem, z ogromnym wyczuciem i delikatnością kreśli przejmujący obraz codzienności, w jakiej przyszło żyć bohaterom powieści. Każdego dnia bohaterom towarzyszy strach, głód, walka o przetrwanie, bezduszność, jednak gdzieś pomiędzy tli się maleńka iskierka nadziei na lepsze jutro.
„W objęciach mroku” to poruszająca, trudna, ale i piękna powieść, która wciąga od pierwszych stron i nie pozwala się odłożyć na półkę, nim ostatnia jej karta nie zostanie przewrócona. Historia bohaterów powieści zostanie w mojej pamięci na bardzo długo, pozostawiając po sobie ślad w sercu i chwile zadumy i refleksji. „Trylogia gdańska” to powieści, obok których nie można przejść obojętnie. Polecam, nie tylko miłośnikom literatury wojennej.

Aneta Krasińska, autorka powieści „Nauczycielka z getta” skradła moje serce swoim wspaniałym kunsztem pisarskim. Po kolejne książki autorki sięgałam z ogromną przyjemnością. Tak w moje ręce trafiła „Trylogia gdańska”, historia, w której autorka kreśli losy Neli i Iwo, dwojga młodych ludzi, którym przyszło żyć podczas II wojny światowej.
Pierwszy tom dostarczył mi tak wielu...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/12/168-23-w-objeciach-mroku-aneta-krasinska/

Jest to historia miłości, która nie miała prawa zaistnieć w czasach, w których przyszło żyć Neli i Iwo. Na przekór przeciwnościom losu, z narażeniem życia walczyli oni o swoje szczęście.
Są też przykładem ludzi, którzy zawsze stawiają na czele dobro drugiego człowieka bez względu na jego nację. Ta historia pokazuje, że życie nie jest czarno-białe, a pozory często wprowadzają nas w błąd. Niektórzy opanowali do perfekcji manipulację i z premedytacją ją wykorzystują. Niektórzy wolą udawać, że nie widzą zła, które ich otacza i żyć w wyimaginowanym świecie.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/12/168-23-w-objeciach-mroku-aneta-krasinska/

Jest to historia miłości, która nie miała prawa zaistnieć w czasach, w których przyszło żyć Neli i Iwo. Na przekór przeciwnościom losu, z narażeniem życia walczyli oni o swoje szczęście.
Są też przykładem ludzi, którzy zawsze stawiają na czele dobro drugiego człowieka bez względu na jego...