Książka jest dokładnie taka, jak sugeruje tytuł. Jakieś obsesyjne wynurzenia autora bez ładu, składu, ni sensu. Wyziera z nich prawdziwy brak motywacji. Trudno dociec kto bardziej się męczył: autor pisząc ów gniot, czy ja czytając jego wypociny.
Na usprawiedliwienie dodam, że podówczas byłem w wojsku. Nie miałem co czytać, a to była jedna z niewielu pozycji w bibliotece jednostki. No i trzeba było jakoś zabijać nudę na służbie... Okazało się, że nudziłem się jeszcze bardziej i na dodatek zacząłem mieć stany mocno depresyjne.

Gorąco odradzam. No chyba, że ktoś masochista i lubi się katować.

Książka jest dokładnie taka, jak sugeruje tytuł. Jakieś obsesyjne wynurzenia autora bez ładu, składu, ni sensu. Wyziera z nich prawdziwy brak motywacji. Trudno dociec kto bardziej się męczył: autor pisząc ów gniot, czy ja czytając jego wypociny.
Na usprawiedliwienie dodam, że podówczas byłem w wojsku. Nie miałem co czytać, a to była jedna z niewielu pozycji w bibliotece...