Niektóre historie gorsze, ale trafiały się arcydzieła. Co najmniej połowa książki jest świetna. Jedno z opowiadań tak zaangażowało, że nie mogłem przestać o nim myśleć - a to się prawie nigdy nie zdarza.

Niektóre historie gorsze, ale trafiały się arcydzieła. Co najmniej połowa książki jest świetna. Jedno z opowiadań tak zaangażowało, że nie mogłem przestać o nim myśleć - a to się prawie nigdy nie zdarza.

Świetnie dobrane opowiadania i ułożone w takiej kolejności, że nie sposób się nie wciągnąć w ten unikatowy świat stworzony przez Mrożka. Śmiałam się do łez i niektóre opowiadania zostaną ze mną na dłużej, bo na pewno będę do nich wracać.

Świetnie dobrane opowiadania i ułożone w takiej kolejności, że nie sposób się nie wciągnąć w ten unikatowy świat stworzony przez Mrożka. Śmiałam się do łez i niektóre opowiadania zostaną ze mną na dłużej, bo na pewno będę do nich wracać.

Bez wątpienia Mrożek wielkim pisarzem był. Jednak lepiej mi się czytało o Mrożku, niż samego Mrożka.
"Wybór opowiadań" zawiera w sobie utwory z "Półpancerzy praktycznych", "Słonia", "Monizy Clavier" i "Dwóch listów". Im wcześniejsze, tym zabawniejsze i ciekawsze.
Mrożek pisze bardzo nierówno. Niektóre opowiadania łykałem na raz, inne męczyłem. Niewątpliwie jednak inteligencji odmówić mu nie można. Mrożek gra formą, bardzo jest w tym podobny do Gombrowicza, tyle że bardziej od niego przystępny i przyjemniejszy w odbiorze.

Bez wątpienia Mrożek wielkim pisarzem był. Jednak lepiej mi się czytało o Mrożku, niż samego Mrożka.
"Wybór opowiadań" zawiera w sobie utwory z "Półpancerzy praktycznych", "Słonia", "Monizy Clavier" i "Dwóch listów". Im wcześniejsze, tym zabawniejsze i ciekawsze.
Mrożek pisze bardzo nierówno. Niektóre opowiadania łykałem na raz, inne męczyłem. Niewątpliwie jednak...

Mrożek - to temat nader szeroki, a nie chcąc się powtarzać, proponuję lekturę moich czterech recenzji na: http://wgwg1943.blogspot.com/ - Mrożek
Przypadkowo znalazłem „Opowiadania” na:
https://docplayer.pl/8019924-Slawomir-mrozek-opowiadania.html
A że mojej notki nie było, to przejrzałem to poszerzone wydanie i wyszła mnie średnia 5/10
„PÓŁPANCERZE PRAKTYCZNE” (1951) – Lekcja marketingu. Po 68 latach jeszcze bardziej śmieszy. 7/10
„SPRAWA PORUCZNIKA C.: OPOWIADANIE ARKADEGO N”. Nepotyzm. Słabe 5/10
„SZTABSKAPITAN HIPOLIT” - tak słabe, że rezygnuję z wymieniania wszystkich opowiadań na rzecz „świetnych”…
Jestem w szoku, bo 60 lat temu tymi utworami Mrożka się zachwycałem. A teraz - żenada. Nie sądzę, żebym wtedy był bezkrytyczny, to raczej czasy się zmieniły; ząb czasu całą ironię w pył zmielił. Postanowiłem dotrwać do końca…
Nagle spostrzegłem, że zbiór ten zawiera te same opowiadania co „Krótkie, ale całe historie. Opowiadania wybrane”, które recenzowałem 3 lata temu. Przepisuję więc fragment:

„…Zaczyna się od „Pancerzy praktycznych”, śmiesznych, aktualnych i dzisiaj, a może szczególnie dzisiaj, gdy reklama święci triumfy, bo za PRL-u reklamowało się tylko towary niechodliwe, buble.
Potem dwa słabsze i żenujący „Słoń”, o powłoce kształtu słonia, która napełniona przez spryciarzy gazem z miejskiej sieci, uleciała w przestworza. Ale śmieszne, co?
Poprawia mnie humor satyryczny "Proces" i piękny "Łabędź". No i wreszcie talent Mrożka w pełnej krasie w opowiadaniu "Lew", które kończy sekwencja:
"salus rei publicae suprema lex tibi esto"
co pozwolę sobie przetłumaczyć: "Dobro Rzeczypospolitej powinno być dla ciebie najwyższym prawem".
Parę stron dalej mamy jedno z najpopularniejszych opowiadań Mrożka o charakterystycznej dla komuny, przemianie chłopa w działacza, satyrycznie obdarzone tytułem dramatu Ibsena „Peer Gynt” itd itp
De gustibus non est disputandum - wobec różnorodności poziomu dalszych opowiadań, nie będę ich selekcjonował i wybierał lepszych i gorszych. Wydawnictwo decydując się na tak szeroką antologię narazili czytelników na nudę i zniechęcenie. Sądzę, że Państwo podziela moją opinię, bo ja wprawdzie stary jestem, lecz nie do tego stopnia, by przy Mrożku zapadać w drzemkę. A tak się stało trzy razy. Mrożek się sam obroni, a do panów redaktorów mam żal….”
Trzy lata minęły i chyba ja się zmieniłem, bo zdrzemnąłem się w trakcie lektury kilka razy, a co gorsze, ani razu się nie roześmiałem. Więc i ocena niższa 5/10

Mrożek - to temat nader szeroki, a nie chcąc się powtarzać, proponuję lekturę moich czterech recenzji na: http://wgwg1943.blogspot.com/ - Mrożek
Przypadkowo znalazłem „Opowiadania” na:
https://docplayer.pl/8019924-Slawomir-mrozek-opowiadania.html
A że mojej notki nie było, to przejrzałem to poszerzone wydanie i wyszła mnie średnia ...

Troszkę się zawiodłem. Gdy podchodziłem do tego zbioru opowiadań to miałem wspomnienie tego, jak bardzo podobało mi się "Tango", gdy czytałem je w liceum i jakieś przebłyski kilku krótszych tekstów, które przypadły mi do gustu jak "Lolo" czy "Wesele w Atomicach". Stąd też spodziewałem się, że w tekstach znajdę dużo absurdu, świetnego poczucia humoru, zabawy groteską, ciekawej metaforyki i nietypowych rozwiązań, jeśli chodzi o konwencję. No i nie da się ukryć, że część z tych atutów twórczości Mrożka można było odnaleźć w tym zbiorze, ale chyba nie na oczekiwanym przez mnie poziomie. Może faktycznie kilka opowiadań było dosyć nietypowych z groteskowym poczuciem humoru, przez co kilka razy pojawiał się uśmiech na mojej twarzy, ale na pewno nie odnalazłem takiego poziomu komizmu, jaki zaprezentował autor w "Tangu". Poza tym Mrożek imponował mi tym, że w tonie absurdu odnajdywało się, wiele naprawdę ciekawych spostrzeżeń, jeśli chodzi o rzeczywistość. Tym razem często konkluzje mnie trochę zawodziły (po raz kolejny to pewnie wina mojego nastawienie przed rozpoczęciem czytania),a metaforyka była dosyć banalna. W sumie jak to w każdym zbiorze można było znaleźć lepsze i gorsze teksty, jednak tutaj przeważały raczej teraz, które nie powaliły mnie na kolana. Najmocniejsza część całego zbioru to fragmenty ze zbioru "Dwa listy", jednak opowiadania tam zawarte nie zmieniły mojego ogólnego odbioru książki.

Troszkę się zawiodłem. Gdy podchodziłem do tego zbioru opowiadań to miałem wspomnienie tego, jak bardzo podobało mi się "Tango", gdy czytałem je w liceum i jakieś przebłyski kilku krótszych tekstów, które przypadły mi do gustu jak "Lolo" czy "Wesele w Atomicach". Stąd też spodziewałem się, że w tekstach znajdę dużo absurdu, świetnego poczucia humoru, zabawy groteską,...

Zbiór opowiadań jest rzeczą trudną do ocenienia, cóż poradzić. Wiele świetnych i kilka nieco słabszych opowiastek.

Zbiór opowiadań jest rzeczą trudną do ocenienia, cóż poradzić. Wiele świetnych i kilka nieco słabszych opowiastek.

Opowiadania Mrożka wryły mi się już w mózg i łapię się na tym, że myślę "mrożkiem". Wracam do nich bardzo często, ostatnio wczoraj "Półpancerze praktyczne". Uwielbiam jego finezję, poczucie humoru i błyskotliwe puenty. Mistrz.

Opowiadania Mrożka wryły mi się już w mózg i łapię się na tym, że myślę "mrożkiem". Wracam do nich bardzo często, ostatnio wczoraj "Półpancerze praktyczne". Uwielbiam jego finezję, poczucie humoru i błyskotliwe puenty. Mistrz.

Zapoznawania się z twórczością Pana Mrożka ciąg dalszy, tym razem opowiadania.
Zaśmiewałem się podczas czytania do rozpuku, opowiadania są okraszone subtelnym i absurdalnym humorem, a jednocześnie w każdym autor stara się przemycić jakąś refleksję, myśl, gdyż z tego naszego Mrożka był idealista - cytując Lema - "głęboki i (he, he) mistyczny".
Opowiadania ułożone są chronologicznie więc widać rozwój i faktycznie - im dalej w zbiorek tym bardziej mi się podobały. Pomysły ciekawe (np. w końcu odwiedzają naszą planetę kosmici i okazują się być...doskonałymi literatami),humor jak pisałem nietuzinkowy.
Polecam jako niezobowiązującą, a nieodmóżdżającą rozrywkę, uśredniając wszystkie opowiastki daje 7.5/10

Zapoznawania się z twórczością Pana Mrożka ciąg dalszy, tym razem opowiadania.
Zaśmiewałem się podczas czytania do rozpuku, opowiadania są okraszone subtelnym i absurdalnym humorem, a jednocześnie w każdym autor stara się przemycić jakąś refleksję, myśl, gdyż z tego naszego Mrożka był idealista - cytując Lema - "głęboki i (he, he) mistyczny".
Opowiadania ułożone są...

Świetne. Kolejne wydanie wyboru opowiadań. Przemyślane.

Świetne. Kolejne wydanie wyboru opowiadań. Przemyślane.

Ulubione opowiadania: "Lew", "Ad astra", "Ten, który spada"

Ulubione opowiadania: "Lew", "Ad astra", "Ten, który spada"