Książka nienapisana na tyle prosto i obrazowo aby być popularno-naukową ani nienapisana na tyle szczegółowo aby być pozycją naukową. Suche fakty przeplatane ciekawymi opisami ,czytało się dobrze ale nierówno.

Książka nienapisana na tyle prosto i obrazowo aby być popularno-naukową ani nienapisana na tyle szczegółowo aby być pozycją naukową. Suche fakty przeplatane ciekawymi opisami ,czytało się dobrze ale nierówno.

Pomimo że tekst ma już ponad 40 lat, jest to książka, którą warto przeczytać. Dokonane w ciągu tych czterech dekad odkrycia pozwalają zapewne w różnych aspektach uzupełniać jej treść, natomiast jako ogólny zarys dziejów tego regionu świata opracowanie Roux, świetnie napisane i zsyntetyzowane, pozostaje godne polecenia. Przeczytałem z prawdziwym zainteresowaniem.

Pomimo że tekst ma już ponad 40 lat, jest to książka, którą warto przeczytać. Dokonane w ciągu tych czterech dekad odkrycia pozwalają zapewne w różnych aspektach uzupełniać jej treść, natomiast jako ogólny zarys dziejów tego regionu świata opracowanie Roux, świetnie napisane i zsyntetyzowane, pozostaje godne polecenia. Przeczytałem z prawdziwym zainteresowaniem.

Ciekawie napisana i zrozumiałym językiem jak na książkę naukową. Ogromna ilość wiedzy o tej starożytnej kulturze.

Ciekawie napisana i zrozumiałym językiem jak na książkę naukową. Ogromna ilość wiedzy o tej starożytnej kulturze.

Książka historyczna, która po prostu wciąga jak dobra literatura, i do tego jest merytorycznie na niezmiennie wysokim poziomie - tak można w skrócie opisać "Mezopotamię". Autor opisuje tu przeróżne aspekty i elementy jednej z najważniejszych starożytnych cywilizacji: jej początki i dzieje, wynalazki, mity, eposy, osiągnięcia naukowe, w tym w dziedzinie matematyki czy astronomii. Mapy, plany budowli czy przetłumaczone cytaty z oryginalnych zabytków piśmienniczych dodają całości i wartości merytorycznej, i pewnego smaczku.

Książka historyczna, która po prostu wciąga jak dobra literatura, i do tego jest merytorycznie na niezmiennie wysokim poziomie - tak można w skrócie opisać "Mezopotamię". Autor opisuje tu przeróżne aspekty i elementy jednej z najważniejszych starożytnych cywilizacji: jej początki i dzieje, wynalazki, mity, eposy, osiągnięcia naukowe, w tym w dziedzinie matematyki czy...

Książka ta chodziła za mną już od czasów studenckich, ale zawsze coś stawało mi na przeszkodzie - na przykład parszywy druk, rozpadająca się klejona okładka albo brak sensownych mapek. Przełamałam się wreszcie i powiem Wam, że mało która przedmowa do opracowania historycznego zaczyna się tak jak ta: od "przeczytałem tę książkę jednym tchem".
Ja też przeczytałam ją jednym tchem. Przeczytałam ją jak fascynującą, chwytającą za serce, zdumiewającą powieść, niekiedy z elementami zagadki i suspensu (jakiego miasta to ruina? gdzie znajduje się inne, tak ważne cztery tysiące lat temu? co się działo w tej luce, którą zostawia nagła przerwa w glinianej tabliczce?),a niekiedy z fragmentami niemal filozoficznymi - nie da się nie myśleć o przemijaniu, o nietrwałości tego, co uważamy za trwałe i nieprzemijające, kiedy czyta się o wielkich imperiach, których ślady na tysiąc lat pokrył piasek pustyni.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę? Bo Roux ilustruje tę z trudem rekonstruowaną historię imperiów i podbojów prywatną korespondencją, codziennymi notatkami, podręcznikami szkolnymi. Tym wszystkim, co przypomina, że historia to nie daty i konflikty, tylko ludzkie losy, maleńkie i liczne jak ziarenka pustynnego piasku.

Książka ta chodziła za mną już od czasów studenckich, ale zawsze coś stawało mi na przeszkodzie - na przykład parszywy druk, rozpadająca się klejona okładka albo brak sensownych mapek. Przełamałam się wreszcie i powiem Wam, że mało która przedmowa do opracowania historycznego zaczyna się tak jak ta: od "przeczytałem tę książkę jednym tchem".
Ja też przeczytałam ją jednym...

Georges Roux spędził dzieciństwo w Syrii i Libanie. Kształcił się u jezuitów w Bejrucie i studiował medycynę na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1941 r. uzyskał dyplom lekarza, a następnie studiował orientalistykę w École pratique des hautes études. W 1950 został oficerem medycznym w Iraq Petroleum Company (IPC) jako, spędzając pierwsze dwa lata w Katarze, a resztę w Iraku. Te doświadczenia legły u podstaw serii artykułów, które napisał, a na bazie których następnie opracował niniejszą książkę – solidny, skondensowany podręcznik na temat Mezopotamii, jej skomplikowanej i często zagmatwanej historii geopolitycznej, ludów ją zamieszkujących, władców tamże panujących, osiągnięć i zdobyczy kulturowych, wierzeń, etc.

Największą zaletą tego podręcznika jest to, iż jest on kompleksowy. Zawiera on autentycznie całościową podróż przez region zwany Mezopotamią, począwszy od czasów rewolucji neolitycznej, poprzez czasy Sumerów, potem Akadyjczyków, potem Babilonię, aż po Asyrię i jej rozkład. Autor bez wątpienia wykazał się erudycją, bo mnogość wątków zdumiewa, a ich kondensacja i rozłożenie jest przemyślane, dzięki czemu lektura jest bardzo sprawna w użytkowaniu. Zgrabnie rozpisane porcje zostały podzielone na 25 rozdziałów, opowiadających dzieje regionu chronologicznie; nie jest to jednak sztampowy, nudny podręcznik. Roux jest naprawdę zafascynowany tematem, w który czuć, że się wgryzł i zaangażował, i potrafi on przekazać te informacje w ciekawy sposób, tworząc wartką narrację i dobierając informacje tak, aby budować harmonijną strukturę. Nie ma tu przydługich i nadętych dygresji. Autor najwięcej przestrzeni poświęca na omówienie historii politycznej, gdyż najwięcej o niej wiadomo, ale stara się również jak najwięcej wyłuskać dla omówienia pisma, języka, kultury, zwyczajów pogrzebowych, handlu, struktury społecznej, tendencji gospodarczych czy architektury oraz innej sztuki. Są nawet osobne rozdziały poświęcone religii i literaturze sumeryjsko-akadyjskiej: omówienie systemu wierzeń i najważniejszych eposów. Nie zabraknie tu również rozważań nad pochodzeniem Sumerów czy też nad dolą przeciętnego mieszkańca.

Roux stara się prowadzić niewtajemniczonego czytelnika za rękę i często, dla wprowadzenia szerszego kontekstu, zahacza również o tematy wybiegające poza granice Mezopotamii – spogląda na jej sąsiadów w regionie: na Hetytów, Hurytów, Egipt, Elam czy Syro-Palestynę. Przygląda się im równie bacznie i wprowadza do narracji wówczas, kiedy jest to niezbędne. Niniejszy podręcznik można jedynie skrytykować to, że czasem, z powodu natłoku danych, autor stosuje skróty myślowe, aby upchnąć jak najwięcej informacji, a także, z powodu ograniczonej objętości, musi się miarkować, a zatem iść na kompromis i redukować gdzieniegdzie zakres informacji. Da się mu to jednak wybaczyć, gdyż ich dobór mimo wszystko pozostaje satysfakcjonujący, jak również z powodu zauważalnej smykałki propedeutycznej.

Należy mieć jednak na uwadze, że książka ta ma już swoje lata (polskiego przekładu dokonano z francuskiej wersji wydanej w latach 80-tych),podczas gdy badania nad Mezopotamią rozwijają się prężnie. O ile więc nie uwzględnia najnowszych odkryć, wciąż pozostaje solidnym źródłem informacji, po które nadal warto sięgać.

Georges Roux spędził dzieciństwo w Syrii i Libanie. Kształcił się u jezuitów w Bejrucie i studiował medycynę na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1941 r. uzyskał dyplom lekarza, a następnie studiował orientalistykę w École pratique des hautes études. W 1950 został oficerem medycznym w Iraq Petroleum Company (IPC) jako, spędzając pierwsze dwa lata w Katarze, a resztę w Iraku....

Książka wyjątkowa i nieprzeciętna. Przymierzałem się do niej dłuższy czas i trochę żałuję że tak zwlekałem. Zastanawiałem się jak można zmieścić na kilkuset stronach ponad 4000 tyś lat Historii tak dużego obszaru i muszę przyznać że na taką kompaktową książkę autorowi wg. mnie udało zmieścić najważniejsze fakty i do tego logicznie je powiązać ze sobą, co sprawiało, że książkę czytało się z zaciekawieniem i przyjemnością. Tam gdzie autor uznawał to za konieczne to szczegółowo opisywał fakty i muszę przyznać że mnie autor przekonał w 100% w doborze faktów.
Do tego autor umieścił sporo ciekawostek, dotyczących Świata współczesnego a wywodzących się (i mających swoje korzenie) ze starożytnej Mezopotamii (Sumeru, Akkadu, Elamu i in. cywilizacji),jak np. o żaglu, kole, bankowości, systemie liczbowym, podatkowym czy o Starym Testamencie - który z dużą dozą prawdopodobieństwa wywodzi się w znacznej części z wierzeń Sumerów.
Do tego trzeba dodać bardzo dobry przekład polskiej redakcji.
Jedyny minus to forma wydania, jak dla mnie dla tak dobrej książki przydałaby się lepsza oprawa oraz lepsze wykończenie, np. map, a tak poza tym to książka pod względem formy i treści prawie idealna, oczywiście jak na książkę historyczną :).

Książka wyjątkowa i nieprzeciętna. Przymierzałem się do niej dłuższy czas i trochę żałuję że tak zwlekałem. Zastanawiałem się jak można zmieścić na kilkuset stronach ponad 4000 tyś lat Historii tak dużego obszaru i muszę przyznać że na taką kompaktową książkę autorowi wg. mnie udało zmieścić najważniejsze fakty i do tego logicznie je powiązać ze sobą, co sprawiało, że...

Obszerna pozycja szeroko traktująca o dziejach Mezopotamii. Szczegółowa, ale wydaje się ze pisana z pasja, nie tylko dla specjalistów. Pozwala wczuć się w klimat „tamtych” czasów, poznać zawiłe losy terytorium Żyznego Półksiężyca w jego najdawniejszych czasach.

Obszerna pozycja szeroko traktująca o dziejach Mezopotamii. Szczegółowa, ale wydaje się ze pisana z pasja, nie tylko dla specjalistów. Pozwala wczuć się w klimat „tamtych” czasów, poznać zawiłe losy terytorium Żyznego Półksiężyca w jego najdawniejszych czasach.

Perełka w swoim temacie. Pozycja obowiązkowa dla historyków Starożytności.

Perełka w swoim temacie. Pozycja obowiązkowa dla historyków Starożytności.

Bardzo dobre opracowanie, które jako całość zachowuje swoją wartość. Należy jednak zachować pewną ostrożność co do niektórych stwiedzeń autora gdyż niektóre szczegóły które podaje książka nie zgadzają się ze współczesnymi poglądami naukowymi co dotyczy zwłaszcza prehistorycznej części dzieła. Np większość archeologów już nie twierdzi że posążki kobiet z Çatal Hüyük przedstawiają boginie-matki bo pogląd że były to boginie-matki był dogmatem jeszcze trzydzieści lat temu i taki też zdanie wyraża autor.

Bardzo dobre opracowanie, które jako całość zachowuje swoją wartość. Należy jednak zachować pewną ostrożność co do niektórych stwiedzeń autora gdyż niektóre szczegóły które podaje książka nie zgadzają się ze współczesnymi poglądami naukowymi co dotyczy zwłaszcza prehistorycznej części dzieła. Np większość archeologów już nie twierdzi że posążki kobiet z Çatal Hüyük...