Charlotte Bronte to autorka kultowej powieści, wpisującej się w kanony lireratury, ,,Jane Eyre". Jej życiorys zawiera wiele znaków zapytania. Czy inne powieści, przypisywane pozostałym siostrom Bronte, to także jej dzieło? Literaturoznawcy nie umieją jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Jedno jest pewne, oprócz ,,Jane Eyre", ,,Shirley" oraz ,,Vilette" Charlotte Bronte pozostawiła cztery zaledwie rozpoczęte opowieści i to one właśnie wchodzą w zbiór tego niewielkiego tomiku.

,,Ashworth", ,,Emma", ,,Państwo Moore" oraz ,,Historia Williego Ellina" to zaledwie początki historii. Dwa - trzy początkowe rozdziały, zaledwie dające pobieżne zapoznanie się z bohaterami i bardzo ogólnikowo budujące tło dla akcji. Ledwie można wyczuć, co będzie głównym wątkiem gdy opowieści urywają się, porzucone z braku pomysłu lub odłożone do późniejszego dokończenia. Co kierowało autorką, że odłożyła je na bok i nigdy do nich nie wróciła? Chyba nigdy nie poznamy odpowiedzi na te pytania.

Mówi się, że powinno się przeczytać około trzydziestu stron książki by rozpoznać, czy historia jest warta dalszej lektury czy bez żalu można odłożyć na bok. Zalążki opowieści nakreślone przez Charlotte Bronte z pewnością są tymi, które, gdyby powstały, koniecznie trzeba było kontynuować. Już w pierwszych zdaniach widać kunszt autorki, dokładne budowanie fundamentów psychologicznych postaci, na których można wykreować zapadającą w pamięć opowieść oraz skomplikowanych, nie jednoznacznych, wyrazistych bohaterów. Nawet w tak krótkich fragmentach, widać siłę pióra Bronte. Dokładnie opisuje świat jaki znała - jego zasady, obłudę, groteskowość i fasadowość obowiązujących zasad. Jest to z pewnością ogromna strata dla całej literatury światowej, że opowieści te nigdy nie zostały dokończone i nie mogą w pełnej krasie zachwycać swoim rozmachem i pięknem.

Charlotte Bronte to autorka kultowej powieści, wpisującej się w kanony lireratury, ,,Jane Eyre". Jej życiorys zawiera wiele znaków zapytania. Czy inne powieści, przypisywane pozostałym siostrom Bronte, to także jej dzieło? Literaturoznawcy nie umieją jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Jedno jest pewne, oprócz ,,Jane Eyre", ,,Shirley" oraz ,,Vilette" Charlotte Bronte...

Chyba nie do końca podoba mi się brak zakończenia w opowiadaniach, można niby samemu wymyśleć co by było dalej ale chyba nie na tym to polega.

Chyba nie do końca podoba mi się brak zakończenia w opowiadaniach, można niby samemu wymyśleć co by było dalej ale chyba nie na tym to polega.

Jest to zbiór czterech opowiadań Charlotte Brontë, które niestety z różnych względów nie zostały przez autorkę ukończone i stosunkowo niedawno ujrzały u nas światło dzienne. Wielka szkoda, bo kilka historii naprawdę miało potencjał na dobrą powieść. Pomimo mojej ogromnej sympatii do Charlotte, ,,Niedokończone opowieści” nie urastają w moich oczach do tak wysokiej rangi jak np. ,,Dziwne losy Jane Eyre” czy ,,Villette”. Pomimo kunsztu i świetnego warsztatu pisarskiego z jakiego słynie autorka, ciężko ocenić tę konkretną pozycję. Jestem jednak zwolenniczką historii, które mają wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Dlatego po ,,Niekończonych opowieściach” pozostał u mnie spory niedosyt, bo nawet pomimo zachęcających początków danych opowiadań, akcja jest zbyt mało nakreślona, aby wysnuć, jak mogła zakończyć się dana historia. Tym bardziej, że proza Charlotte Brontë cechuje się nieprzewidywalnością. Trochę dezorientowało mnie to, że kiedy opowiadanie zapowiadało się obiecująco i zaczęłam być ciekawa dalszych losów bohaterów, opowiadanie urywało się i byłam zdana jedynie na swoje domysły. Nie mniej jednak ze względu na charakterystyczny piękny język Charlotte, czytanie sprawiło mi dużo przyjemności pod względem warsztatu.

Jest to zbiór czterech opowiadań Charlotte Brontë, które niestety z różnych względów nie zostały przez autorkę ukończone i stosunkowo niedawno ujrzały u nas światło dzienne. Wielka szkoda, bo kilka historii naprawdę miało potencjał na dobrą powieść. Pomimo mojej ogromnej sympatii do Charlotte, ,,Niedokończone opowieści” nie urastają w moich oczach do tak wysokiej rangi jak...

Czytałem z zapartym tchem. Przeszło 20 lat czekałem na coś takiego i jest! To niesamowite uczucie czytać coś o czym tak wiele lat się marzyło, by móc to przeczytać. Zdecydowanie "Historia Williego Ellina" miała być największym dziełem pisarki, szkoda że nigdy nie powstała. Czasami życie naprawdę bywa niesprawiedliwe, zabierając za wcześnie takie osoby jak Charlotta.

Czytałem z zapartym tchem. Przeszło 20 lat czekałem na coś takiego i jest! To niesamowite uczucie czytać coś o czym tak wiele lat się marzyło, by móc to przeczytać. Zdecydowanie "Historia Williego Ellina" miała być największym dziełem pisarki, szkoda że nigdy nie powstała. Czasami życie naprawdę bywa niesprawiedliwe, zabierając za wcześnie takie osoby jak Charlotta.

Dzisiaj witam się z Wami „Niedokończonymi opowieściami” od Charlotte Bronte. To zbór czterech opowieści, gdzie to czytelnik musi uruchomić swoją wyobraźnię aby dopowiedzieć sobie to, czego nie znajdzie między słowami. Wspaniały kunszt pisarski sprawia, ze książkę czyta się z zapartym tchem i wypiekami na twarzy, z kołyszącym się ze wzruszenia sercem. Jest magia i tajemnica, która zmusza do weryfikacji sądów i hipotez. Zatem zapraszam do lektury. Czytelniku pozwól się oczarować siostrze Bronte

Dzisiaj witam się z Wami „Niedokończonymi opowieściami” od Charlotte Bronte. To zbór czterech opowieści, gdzie to czytelnik musi uruchomić swoją wyobraźnię aby dopowiedzieć sobie to, czego nie znajdzie między słowami. Wspaniały kunszt pisarski sprawia, ze książkę czyta się z zapartym tchem i wypiekami na twarzy, z kołyszącym się ze wzruszenia sercem. Jest magia i tajemnica,...

Cztery niedokończone opowieści spod pióra Charlotte Bronte. To musiało być ekscytujące.

Ashwort rozwijało się powoli, uważam, że nawet zbyt powoli. Opisy, charakterystyki i refleksje tym razem zbyt ciążyły w mojej opinii nad akcją. Odczułam to jako coś nużącego.

Emma zapowiadała się najbardziej obiecująco i naprawdę serce się kraje, że została nieukończona.

"Państwo Moore" mogłoby być mroczną, interesującą powieścią z głęboką analizą osobowości bohaterów.

Z kolei "Historia Williego Ellina" zrobiła na mnie przeciętne wrażenie. Uderzyła mnie gra kontrastów, jeśli chodzi o postaci. Sam początek sprawia wrażenie, jak gdyby powieść miała być zbudowana wyłącznie na opozycji dobra i zła.

Niemniej jednak lektura tychże opowieści była nie lada przyjemnością.

Cztery niedokończone opowieści spod pióra Charlotte Bronte. To musiało być ekscytujące.

Ashwort rozwijało się powoli, uważam, że nawet zbyt powoli. Opisy, charakterystyki i refleksje tym razem zbyt ciążyły w mojej opinii nad akcją. Odczułam to jako coś nużącego.

Emma zapowiadała się najbardziej obiecująco i naprawdę serce się kraje, że została nieukończona.

"Państwo...

"Niewątpliwe jest również to, że Charlotte zostawiła w swoich papierach cztery Niedokończone opowieści. Jest to równie niezwykła proza, jak wszystko co wyszło spod jej pióra. Dlatego też dziś proponujemy czytelnikom i miłośnikom geniuszu Brontë te cztery niedokończone utwory, wierząc, że dalsze ich wątki rozwinie Wasza wyobraźnia".

A Wasze portfele napchają nasze konto, ale tego już zapomnieli dopisać :)

Ta książka powinna mieć oznaczenie "tylko dla zagorzałych fanów twórczości Charlotte Brontë, którzy MUSZĄ przeczytać wszystko co wyszło spod jej pióra". Ja jestem trochę rozczarowana, liczyłam na coś w stylu "Tajemnicy Edwina Drooda", a dostałam tylko króciutkie urywki historii, które wszystkie razem można przeczytać w godzinę. Czcionka w książce jest ogromna, a treści niewiele. Pozostawiam bez oceny, bo nie za dużo jest tu do oceniania. Ot taka ciekawostka dla pasjonatów.

"Niewątpliwe jest również to, że Charlotte zostawiła w swoich papierach cztery Niedokończone opowieści. Jest to równie niezwykła proza, jak wszystko co wyszło spod jej pióra. Dlatego też dziś proponujemy czytelnikom i miłośnikom geniuszu Brontë te cztery niedokończone utwory, wierząc, że dalsze ich wątki rozwinie Wasza wyobraźnia".

A Wasze portfele napchają nasze konto,...

Czy warto czytać "Niedokończone opowieści", skoro zanim zdążymy się wciągnąć w historię, to ona niespodziewanie się urywa? Ja nie żałuję przeczytania, przede wszystkim dlatego, że Brontë pisze bardzo eleganckim stylem, jej zdania są zwykle bardzo wysublimowane i naprawdę potrafią zachwycić. Cała recenzja tu: https://jedenakapit.blogspot.com/2018/10/niedokonczone-opowiesci-charlotte-bronte.html

Czy warto czytać "Niedokończone opowieści", skoro zanim zdążymy się wciągnąć w historię, to ona niespodziewanie się urywa? Ja nie żałuję przeczytania, przede wszystkim dlatego, że Brontë pisze bardzo eleganckim stylem, jej zdania są zwykle bardzo wysublimowane i naprawdę potrafią zachwycić. Cała recenzja tu:...

Wielka szkoda, że niedokończone :)

Wielka szkoda, że niedokończone :)

Jaka szkoda, że pani Bronte nie skończyła tych książek...

Jaka szkoda, że pani Bronte nie skończyła tych książek...